به گزارش خبرگزاری «حوزه» جلسه درس اخلاق هفتگی حضرت آیت الله جوادی آملی، پنجشنبه این هفته، با حضور حجت الاسلام و المسلمین قاضی عسکر نماینده ولی فقیه در امور حج و زیارت، حجت الاسلام حاج علی اکبری رئیس مرکز رسیدگی به امور مساجد، جمعی از طلاب، دانشجویان و علاقمندان به معارف اهل بیت علهیم السلام در نمازخانه بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء برگزار شد.

حضرت آیت الله جوادی آملی در این جلسه با اشاره به روایت سالروز شهادت امام مجتبی(سلام الله علیه) طبق برخی از اقوال، بیان داشتند: طبق نقل مرحوم صدوق و برخی از محدّثان، شهادت امام مجتبی(سلام الله علیه) هفتم صفر می‌باشد، باید توجه داشته باشید که گرامیداشت ائمه(ع) به تذكره معارف آنهاست.

ایشان به حدیثی از وجود مبارك امام مجتبی علیه السلام اشاره کردند و اظهار داشتند: امام مجتبی علیه السلام به ما فرمود: «كونوا اوعیة العلم بمصابیح الهدی»؛ مهم‌ترین وظیفه حوزوی و دانشگاهی خصوصاً و توده مردم عموماً، عمل به وصیت امام مجتبی(ع) است. ایشان فرمود «ظرف دانش باشید و چراغ هدایت»؛ وقتی ظرف علم شدید از بنان و بیان شما علم نشأت می‌گیرد، آن گاه وقتی حرف می‌زنید، عالمانه است، چیزی می‌نویسد عالمانه است، قیام و قعودتان عالمانه است. یك ظرف عطر وقتی درش باز می‌شود جز بوی خوب چیز دیگر ندارد، وقتی یك فرد دانشگاهی و حوزوی حرف می‌زند یا كاری انجام می‌دهد یا چیزی می‌نویسد، نباید جز علم، اثر دیگری داشته باشد.

معظم له خاطرنشان کردند: امام مجتبی(ع) می‌فرماید تا نفس می‌كِشی یا درس بده یا درس بخوان، یا بحث كن، یا مطالعه كن، یا كتاب بنویس، تا بشوی چراغ هدایت، آن درسی كه راه را به دیگران نشان بدهد! وجود مبارك امام صادق(ع) به مفضّل فرمود تو شاگرد مایی، تو شیعه مایی، تو وقتی مُردی باید بچه‌هایت از تو كتاب های تو را ارث ببرند نه نوشته های دیگران را بگیری در كتابخانه‌ات بگذاری. همین تفکر است که باعث شده امثال ابوریحان ها بعد از هزار سال همچنان با عظمت بمانند. اینها گذشته از اینكه حرف‌های تازه آوردند عمر را در راه علم صرف كردند، اینها را اهل بیت علیهم السلام تربیت كردند.

حضرت آیت الله جوادی آملی در ادامه، به روال جلسات گذشته به شرح نامه های نهج البلاغه پرداختند و در خصوص نامه 67 نهج البلاغه ابراز داشتند: در این نامه که حضرت به نماینده خود در مكه نوشته بود، فرمود تو نماینده ما هستی و مردم وجوه شرعیه را نزد تو می‌آورند، اگر افراد نیازمند در خود مكه دیدی همان‌جا این وجوهات را صرف بكن، چون مستحضرید مالی كه در خود منطقه است انتقالش از آنجا به شهر دیگر بدون محذور نیست و اگر در وسط تلف بشود شخص ضامن است لذا بهترین مصرف در وجوه شرعیه، حوزه‌های علمیه همان منطقه و در زكات برای تأمین نیاز فقرای همان منطقه است.

ایشان ادامه دادند: در نامه دیگری که آن هم در نهج‌البلاغه هست، دستور حضرت این است كه به انسان متمكّن می‌گوید: «المسكین رسول الله» یعنی شما كه از نظر مسائل مالی قدرت دارید آن نیازمندی كه به تو مراجعه كرده است می‌دانی چه كسی او را فرستاده؟ این را خدا فرستاده. اگر كسی قدرتی داشت و مشكل این آقا را حل نكرد فرستاده خدا را رد كرده است، بعد هم طولی نمی‌كشد كه قدرت از او گرفته می‌شود. اگر ما این را باور كردیم، تا آنجا كه ممكن است مشكل مردم را حل می‌كنیم.

۳۱۳/۳۲