خبرگزاری«حوزه»، آیت پیمان دبیر شورای دین پژوهان کشور در یادداشتی با اعتراض به مسئولان تصمیم گیر لایحه بودجه، از عدم پاسخگویی روشن و بی توجهی آنان به سئوالات مردم و کارشناسان انتقادکرد که متن این یادداشت به این شح است:
همه ساله از مسئولین کشور تقاضا کرده ایم که بودجه های فرهنگی را بازنویسی و تجدید نظر کنند، ولی به بی توجهی خود ادامه می دهند.
امروز دیگر مثل گذشته نیست که عده ای کارشناس معترض باشند ، بلکه امروز افکار عمومی برانگیخته و معترض شده اند و مداوم بودجه های جدول ۱۷ و جدول ۷ لایحه بودجه را به چالش اجتماعی و به چالش در فضای مجازی کشانده اند.
این چالش دیگر کارشناسانه نیست، بلکه با حب و بغض های سیاسی و جناحی آمیخته شده است و در حال تبدیل شدن به یکی از عوامل بی اعتمادی عمومی است.
اگر محکمه ای بود باید بودجه نویسان و تصویب کنندگان را به پای میز محاکمه می کشید تا جواب بدهند که با چه حجت و دلیلی بودجه بیش از سه هزار میلیاردی بخش فرهنگی را سالها با رقم های نامعقول چند ده میلیاردی بطور خارج از شمول هرگونه نظارت محاسباتی و بدون ذیحسابی در اختیار اشخاص متنفذ و معنون قرار داده اند و موسسات و مراکز همطراز با آنان و در مواردی موسسات کارآمد تر از آنان را محروم گذاشته اند؟؛ اولین انتقاد و اشکال به این جدول تبعیض آلودو نا عادلانه بودن آن است.
در پنج سال گذشته طی نامه های مکرر و مذاکره حضوری با مسئولین و نمایندگان ذیربط و بالاخره در مصاحبه ها و نامه سال گذشته به رئیس دولت و رئیس مجلس مشکلات این بودجه و اعتراضات علما و کارشناسان دینی و فرهنگی را مطرح کردم و با نمایندگان مردم درکمیسیون فرهنگی و کمیسیون بودجه مصرانه صحبت کردیم تا بازنگری کنند و با ملاکهای جدید تخصیص بدهند، اما همه وعده ها خلف شد و تحت تاثیر متنفذین ذیربط بدون بررسی موثر و با افزایش های بی حساب و کتاب تر از گذشته چند هزار میلیارد جدول ۷ و ۱۷ را بدون طرح و بررسی و بدون رای گیری در صحن مجلس تصویب کردند.معلوم است ما آدم دلسوز در مراکز تصمیم ساز و تصمیم گیر کم داریم و همه جا اقلیت هستند و صدایشان شنیده نمی شود.
بودجه ریزی نا عادلانه و نا متوازن خود مصداقی از فساد و اختلاس است و مسئولین مربوطه الان توسط مردم و در محکمه افکار عمومی دارند مواخذه می شوند، اما به روی خود نمی آورند این یک اصل است برای مسئولین ما که مردم زود فراموش می کنند .فکر نمی کنم دیگر امسال این جریان فضاسازی شده در مورد بودجه فرهنگی فراموش شود، بهتر است مسئولین دست از مسامحه و سهل انگاری خود بردارند.
امروز می بینید جدول بودجه به دست جوانان در فضای مجازی افتاده و محاسبه می کنند که کتابهای فلان موسسه جلدی چند میلیون به پای ملت تمام شده و سایت فلان شخص برای این ملت چند میلیارد تومان آب خورده است و واژه گان فلان فرهنگستان هر واژه چند میلیون از پول مردم را هزینه کرده است و بسیاری از موسسات دیگر را زیر سوال می برند که جامعه از کارکرد و خروجی بودجه های دهها میلیاردی آنها هیچ اطلاعی ندارد و همچنان روزانه به زیر سوال می برند.
باید مدیران این موسسات به فکر آبروی نظام و حفظ اعتماد مردم باشند و هرچه سریعتر پاسخ روشن به مردم بدهند و کارنامه های شان را با جزئیات قابل محاسبه و با آنالیز قیمت های تمام شده در هر فعالیت منتشر کنند و از بودجه هایی که بیش از ده سال گرفته اند به مردم گزارش رسانه ای و شفاف بدهند. مردم مطالبه گر هستند و اعتماد مردم با امنیت نظام گره خورده است و هیچ کس این حق را نداشته که خارج از مدار محاسبات و ذیحسابی بودجه بنویسد و دیگران هم حق نداشته اند اینگونه تصویب کنند.
شایسته است نمایندگان مردم مسامحه مجالس گذشته و کنونی را امسال جبران کنند، البته جبران ۱۲ سال گذشته که این جدول ۱۷ را درست کرده اند نمی شود، اما جلوی ریزش اعتماد مردم را تا حدی می توانند بگیرند.
در دبیرخانه دین پژوهان کشور امسال پیش از تنظیم لایحه بودجه با حضور کارشناسان برنامه و بودجه در قم و با حضور کارشناسانمان در سازمان برنامه و بودجه ارزیابی خودمان از این بودجه و ضرورت اصلاحات آن را تبیین کردیم و ادله و نظرات ما را پذیرفتندو وعده دادند که تغییرات لازم را انجام بدهند و براساس خروجی های واقعی و کنونی موسسات به آنها بودجه بدهند و با تعدیل بودجه های متورم به متقاضیان جدید توجه کنند، اما متاسفانه الان که اعتراض می کنیم می گویند جای دیگری تصمیم گرفته شده است ! و نمی گویند آن جای دیگر کجاست ؟ آیا هنوز ما و مردم مان نا محرم هستیم ؟ آیا وقت شفاف سازی و صداقت و حق گویی نرسیده است ؟ حتما" باید مردم به صورت ما سیلی بزنند تا دست از این رویه های غلط برداریم ؟
متاسف هستم که حتی اعتبار معنوی و جایگاه بسیار محترم و محبوب برخی از علمای دین و عالمان ربانی هم بخاطر این بودجه غلط مخدوش و تضعیف شده است و صدای حوزویان و بعضی از مراجع و اساتید دلسوز هم در آمده است، اما آنچه در دولت و مجلس مشاهده می شود باز هم عدم شفاف سازی و عدم پاسخگویی مناسب است. . ما می ترسیم که به خاطر ویژه خواری و منافع کمتر از ۵۰ نفر، ذی نفوذ ، اعتقاد و اعتماد مردم گرفتار در فشار اقتصادی تخریب شود و به آستانه صبر برسند و امیدوارم چنین نشود .
البته تقاضای ما از افراد منتقد و معترض هم این است که به اشخاص محترم و مسئولین مومن در راس امور موسسات بودجه بگیر با ذکر نام هتاکی و توهین نکنند و قبح شکنی نکنند و حرمت برخی عالمان دینی را که چه بسا اطلاع از جزئیات بودجه خود هم ندارند حفظ کنند و این مشکل را حاصل یک فرآیند ناصحیح و ناقص بدانند،بنده برخی از دریافت کنندگان این بودجه ها را می شناسیم که خودشان هم خواستار آن هستند که بودجه این دو ردیف حمایتی بر اساس ملاک های امروز از نو تنظیم و تصویب شود و مشمول محاسبات و ذیحسابی باشد .
از همه مهمتر ارائه گزارش عملکرد موسسات و گزارش دقیق آنها از نحوه هزینه کرد سالیان گذشته است که در سایت ها و فضای مجازی بگذارند و مردم را صاحب این پول ها بدانند و کار خود را از نگاه آنان پنهان نکنند و سکرت نگه ندارند و نگویند به کسی ربط ندارد .
معتقد هستم اگر این بودجه ها اصلاح و عادلانه و منطقی نشد، بر اساس وظیفه ای که داریم و به عنوان یک دبیرخانه مستقل ستادی و علمی و پژوهشی ، بایستی تک تک این ردیف ها را ارزیابی و تحلیل و نظر دهی کرده و در اختیار رسانه ها و سایت ها قرار خواهیم داد.
