خبرگزاری «حوزه» - تهران/ استقلال، اصلی اصیل و رکنی، رکین هم برای فرد و هم برای جامعه و نهاد های آن است . اصلی ستودنی که هرکس دارای این تاج افتخار باشد می تواند از مزایای آن نیز بهره ببرد که یکی از مزایای آن گفتن کلام حق بدون ملاحظه و مماشات است.

روحانیت شیعه به عنوان پرچمدار اسلام شیعی و فقهای عظام (دامت توفیقاتهم ) به عنوان نواب عام امام عصر (ارواحنا له الفداه) همیشه ملجاء و پناهگاه مردم خصوصا محرومین بوده اند . روحانیتی که هرگاه کیان اسلام و ایران را درخطر دیده اند وارد عمل شده و با فتوایی مانند تحریم تنباکو، حمایت از جنبش های مردمی مانند مشروطه _البته قبل از انحراف آن_  با راهبری حوادث خطیری مانند انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی نقش موثری در تاریخ ایران خصوصا تاریخ معاصر داشته اند، که اصلا قابل انکار نیست. زیرا این شعارهای مذهبی درونی شده توسط روحانیت بود که توانست مردم را به صحنه های جهاد بیاورد و از تمامیت ارضی ایران دفاع کند. 

همه این مواهب در سایه استقلال نهاد روحانیت بوده است . اما امروزه عده ای با پوشاندن این لباس حق یعنی استقلال روحانیت بر تن باطل جدایی روحانیت از حکومت دینی در صدد منزوی کردن و محروم کردن روحانیت از منابعی است که ملت ایران برای دینی شدن آن منابع و استفاده از آنها در راستای اهداف دینی قیام کرده اند و به گونه ای سخن می گویند که گویی جمهوری اسلامی حکومتی طاغوتی است و روحانیت باید کاملا از آن جدا باشد. درحالی که اینگونه نیست.

درست است که بزرگان حوزه براستقلال این نهاد مقدس تاکید دارند، ولی این به معنای آن نیست که باید روحانیت را از منابع مالی کشور محروم نمود و با این شعار که استقلال حوزه باید حفظ شود، در پی آن بود که روحانیت را با تضعیف اقتصادی منزوی نمود. اصلا باید دید چه کسانی از استقلال روحانیت دم می زنند کسانی که وقتی به لباس روحانیت، کلام روحانیت و اصل ولایت فقیه در فتنه 88 توهین شد، هیچ عکس العملی نشان نداند و امروز نیز با گذشت چندین سال هنوز تبری نکرده اند !؟

این بازی پلید یادآور عملی است که دشمنان اهل بیت (ع) با ایشان کردند جایی که سعید بن عاص با ارسال مبلغی کم از بیت المال باعث رنجش و اعتراض امام علی (ع) شد «بنى اميه از ميراث محمّد صلّى اللّه عليه وآله اندك اندك به من مى دهند. به خدا قسم اگر زنده بمانم آنان را دور خواهم انداخت مانند پاره جگر يا شكنبه خاك آلودى كه قصاب دور مى اندازد. «التُراب الوَذَمة» كه برعكس «وذامَ التَرِبة» است نيز روايت شده. معناى «ليفوِّقوننى «اين است كه از بيت المال اندك اندك به من مى دهند مانند «فواق ناقه» كه به معناى يك بار دوشيدن شير شتر است. «وِذام» جمع «وَذَمه» عبارت از پاره شكنبه يا جگر خاك آلود است كه آن را دور مى اندازند[۱]» این عمل حکومت بنی امیه نه از روی عدالت بلکه برای تنگ کردن دست اهل بیت (ع) بود تا نتوانند انفاق کنند و در اثر آن مردم از دور ایشان پراکنده شوند.

متاسفانه عده ای که پرچم استقلال حوزه را برافراشته اند و سخنان بزرگانی چون آیت الله محمد یزدی را به چالش می کشند، نه حسن فعلی دارند ونه حسن فاعلی. در یک کلام کمک حکومت اسلامی بر آمده از اسلام شیعی به حوزه های علمیه شیعه هیچ منافاتی با استقلال حوزه ندارد، همانگونه که دیدیم ائمه محترم جمعه که از اعضای برجسته روحانیت هستند با استحکام از حرکت اعتراضی مردم دفاع نموده و اغتشاشات دشمن خاسته را محکوم کردند. باید این را نیز افزود روحانیت مبلغین اصلی و سربازان ایدئولوژیک نظام هستند، پس آنچه از طرف نظام به روحانیت داده می شود، هزینه ای است برای اسلامی ماندن نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و منافاتی با استقلال حوزه ندارد.

افرادی که به ناحق دم از استقلال حوزه می زند ایرن را نیز باید بدانند کارشناسان انقلاب های جهان مانند اسکاچپول یکی از عوامل انقلاب ایران را شبکه بسیج گرایانه شهری اسلام شیعی می دانند[۲]. که البته این شبکه بدون راهبری امام معصوم (ع) و سربازی روحانیت اسلام مقدور نبوده است . این را نیز باید افزود این دم زدن از استقلال حوزه که برای جدایی حکومت از روحانیت بیان می شود بخشی از پروژه ای است که در آن سعی می شود تا انقلاب اسلامی را محتوای دینی تهی کنند .

نگارنده : فرهاد ملاّامینی