به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، حجت الاسلام حجت الله بیات در این کارگاه با اشاره به آیه 157 سوره اعراف گفت: خداوند در این آیه چهار ویژگی را برای رستگاران واقعی ذکر میکنند که عبارتند از: کسانی که به پیامبر ایمان آوردند، او را تکریم و یاری کردند و به نوری که به همراه خود آورده بود ایمان آوردند.
وی بیان کرد: پیامبر(ص) در حدیثی میفرمایند «ای مردم! اهل بیت مرا بزرگ دارید، چه در حال حیاتم چه پس از من؛ آنان را احترام و اکرام کنیم و آنان را بر دیگران برتری دهید.
استاد حوزه علمیه قم گفت: در آیات و روایات متفاوتی تکریم اهل بیت(ع) واجب و توهین به آنها حرام عنوان شده است و بر همین اساس برای تکریم اهل بیت(ع) آیینهایی در زندگی داریم که آنها را اجرا میکنیم که آیینهای تکریم اهلبیت(ع) مینامیم.
وی با اشاره به دامنه آیینها از نظر زمانی و مکانی تصریح کرد: اعیاد، شهادت، نذورات، زیارتها، توسلات و تبرکات دامنه آیینها هستند.
حجت الاسلام بیات گفت: اهل تسنن نیز نسبت به اهل بیت(ع) ارادت دارند ولی گستردگی آیینهایی که در مذهب تشیع است در اهل تسنن نیست.
وی عنوان کرد: فرستادن صلوات بعد از نام پیامبر اسلام(ص)، ایستادن در زمان بردن نام امام زمان(عج) و فرستادن سلام بعد از نماز رو به مرقد اهل بیت(ع) از جمله آیینهای تکریم اهل بیت (ع) هستند.
استاد این کارگاه گفت: آیینهای تکریم اهلبیت(ع) با همه زوایای زندگی ما عجین شده است و شاید روز و ساعتی از ما نباشد مگر اینکه به نحوی به ساحت مقدس آنان گره میخوریم.
وی ابراز داشت: اسلام شیعی، انقلاب اسلامی و آیینهای تکریم، سه زاویه فرهنگ هستند که در هم تأثیر دارند و اگر هر کدام را تقویت کنیم دو تای دیگر هم تقویت میشوند.
حجت الله بیات افزود: به عبارت دیگر اگر آیینهای تکریم به دلیل گستردگی دچار ضعف شوند از این مجرا ممکن است به انقلاب اسلامی و اسلام شیعی آسیب وارد شود.
وی بیان کرد: به همین دلیل آیینهای تکریم به دلیل گستردگی، اهمیت و جایگاهی که در فرهنگ ما دارند بسیار مهم هستند و دلایل بسیاری وجود دارد که دشمن بهوسیله همین آسیبهایی که مرموزانه در آیینهای اهلبیت(ع) وارد میکند و ما کمتر به آنها توجه داریم اصل اسلام، تشیع و نظام اسلامی را هدف قرار دادهاند.
استاد حوزه علمیه قم با اشاره به موقعیت و گستردگی آیینها گفت: آیینهایی که بهعنوان مسلمان انجام میدهیم بسیار گستردهاند که در میان آنها آیینهای تکریم گستردگی بالایی دارند و در میان اهلبیت(ع) نیز، امام حسین(ع) گستردگی بیشتری دارد.
وی با بیان اینکه عناصر فرهنگی به دو گروه معنوی و نامحسوس و عنصر مادی و محسوس تقسیم میشود تصریح کرد: عناصر باورها، ارزشها و هنجارها معنوی و نامحسوس و عناصر محصولات و نمادها مادی و محسوس هستند.
حجت الاسلام بیات گفت: آنچه از فرهنگ عینیت پیدا میکند ریشه در عناصر نامحسوس دارد و اگر بخواهیم بهدرستی با مسائل فرهنگی مواجه شویم باید بهدرستی عناصر غیر محسوس را درک کنیم.
وی عنوان کرد: عناصر تشکیل دهنده آیین عبارتند از: باور یعنی اعتقاد به وجود خدا، پیامبر و تکریم آنها، ارزش یعنی ثواب داشتن تکریم اهل بیت(ع) در قالب آیینها، هنجار یعنی رعایت شاخصهای قرآن و عترت در مراسم تکریم، محصولات یعنی همه امور عینیت یافته بر اساس سه عنصر قبل( کتیبه و سیاهپوشی) و نماد یعنی رنگ سیاه و کتیبه محتشم.
استاد این کارگاه گفت: آیینها ازجمله عناصر محسوس فرهنگ به شمار میروند که علاوه بر ریشه داشتن در عناصر معنوی، میتوانند فرصتی مناسب برای تجلی سایر عناصر فرهنگی و تکریم مقدسات باشند.
وی افزود: مراسم و آیین نوع خاصی از رفتار است که از سوی جامعه پذیرفته شده و بهگونهای ارتباط افراد آن جامعه را با امور معنوی برقرار میکند.
حجت الاسلام بیات گفت: تعالیم دینی باید بهگونهای به پیروان ادیان مختلف تعلیم داده شود و به اجرا درآید. وظیفه اجرایی کردن این تعالیم به عهده مراسم خاصی است که از آن بهعنوان مناسک آیینی یاد میشود.
وی با بیان اینکه تکریم و بزرگداشت مقام و منزلت بزرگان و موجودات مقدس، ریشه در فطرت آدمی دارد افزود: هر اندازه که معرفت انسان نسبت به میزان قدسیت چیزی بیشتر باشد، هرچه مقام آن والاتر باشد، محبت انسان نسبت بدان بیشتر میگردد و هرچه محبت افزایش یابد ارادت و اطاعت نیز بیشتر میشود.
استاد این کارگاه بیان کرد: رفتار و آیینهای ما برخی اصلاً تکریم نیست و ما تصور میکنیم که داریم تکریم میکنیم درحالیکه یا وهن دین یا مذهب است یا توهین به اهلبیت(ع).
وی ابراز داشت: تکریم نوعی ابراز محبت عملی نسبت به امری والامقام و قدسی است که میزان و نوع آن به دو متغیر مقدار محبت انسان و مقام قدسی موردنظر بستگی دارد، به این معنا که هرچه محبت ما و مقام کسی یا چیزی والاتر باشد، نوع و شیوه تکریم ما نسبت به وی متفاوت و مقدار ارادت و اطاعت ما بیشتر میشود.
حجت الاسلام بیات گفت: تکریم اهل بیت(ع) واجب و توهین به ایشان حرام است و آیینها ابزار و فرصتی برای تکریم است و خود اصالتی ندارند.
انتهای پیام/313/30