به گزارش خبرگزاری حوزه ، آذرماه سال 89 وقتی زمزمه های برگزاری نخستین جشنواره فیلم عمار در رسانه ها جدی تر از هر زمان دیگری شنیده می شد، شاید خیلی ها با خود فکر می کردند که این جشنواره که تاکید خاصی هم بر "مردمی بودن" داشت به جهت آن که متاثر از فتنه 88 برگزار می شد، پس از یکی دو دوره به سرانجام خود می رسد و همچون برخی از جشنواره ها به نوعی دچار جوانمرگی هنری و فرهنگی می شود، اما با عزم و اراده جدی و بسیجی وار دست اندرکاران و به خصوص استراتژی درست سیاست گذاران امسال هشتمین دوره خود را برگزار می کند.
یکی از ویژگی ها و شاخصه های ممتاز جشنواره عمار این است که در آن به واقعیت های زندگی مردم و پیام اصیل آن ها ورای ژست های روشنفکری که متاسفانه بیشتر به سیاه نمایی و مطالبه گری دروغین می گراید، توجه کرده و انصافاً هم تاکنون بر این عهد و پیمان صادق بوده به طوری که هم انقلابی است و هم مردمی و نشان داده که این دو اتفاقاً در هم ممزوج هستند و نه تفکیک پذیر!
از سوی دیگر خاصیت و ثمره ارزشمند عمار آن است که توانسته رویکرد نوینی در برگزاری جشنواره های فرهنگی و هنری در کشور پدید آورد که بیت الغزل آن هم بازگرداندن مردم به متن قضایای هنری است و این نکته وقتی اهمیت بیشتری پیدا می کند که بدانیم متاسفانه در طول یکی دو دهه گذشته در برگزاری برخی جشنواره ها از جمله جشنواره فیلم فجر مطالبه اکثریت مردم به تدریج به حاشیه رفته و به جای آن دغدغه برخی افراد و طبقات خاص جایگزین شده بود.
واقعیت آن است که تا پیش از جشنواره عمار ، عموم جشنواره ها به نوعی تقلید و کپی کاری از جشنواره های غربی بود اما جشنواره عمار توانست در طول هشت دوره برگزاری ، یک نوع و مدل جشنواره واقعاً مردمی و اثرگذار را در کشور نهادینه کند که برکات و نشانه های آن همچنان در کلان قضیه مشهود و ملموس است و این را می شود حتی در لابلای مواضع و صحبت های هنرمندانی که حتی گاه سخنان انتقادآمیز علیه این جشنواره مطرح می کنند، دریافت.
یکی دیگر از شاخصه های مهم و انکارناپذیر جشنواره فیلم عمار، اکران گسترده و بدون تشریفات فیلم ها و آثار در اقصی نقاط کشور از جمله در مساجد، پایگاه ها، روستاها و مراکز فرهنگی و هنری است و حال آن که در جشنواره های دیگر ما شاهد هستیم که با هزینه های بسیار زیاد صرفاً اقشار خاصی به عنوان مهمان به پردیس های سینمایی می آیند و متاسفانه هزینه های نجومی نیز در این رابطه مصرف می شود؛ هزینه هایی که معلوم نیست واقعاً خروجی آن چقدر با اهداف و آرمان های والای انقلاب اسلامی همخوانی دارد.
از دیگر ویژگی های ارزشمند این جشنواره می توان به پرداختن به موضوع نقد درون گفتمانی به مسایل مهم کشور اشاره کرد. اهتمام ویژه دست اندرکاران و مجریان جشنواره فیلم عمار البته در صراحت انقلابی سازندگان آثار نیز تجلی خاصی یافته که صدالبته باید آن را متفاوت از سیاه نمایی فیلمسازان و هنرمندان بیگانه با انقلاب دانست چه آن که نقد درون گفتمانی با این قرائت و تفسیر اساساً در چارچوب مطالبات مقام معظم رهبری می گنجد و این که هنر متعالی و انقلابی باید بیانگر درد و مشکلات مردم باشد و در عین حال راهکار درمان بخش بدهد.
به دیگر سخن، بیان و ترسیم هوشمندانه و متعهدانه نقاط ضعف کشور با نگاه دلسوزانه و انقلابی و پرهیز از رویکرد سوء استفاده گرایانه دشمن ، شاخصه مهم جشنواره فیلم عمار است که امید می رود این جشنواره در دوره های آتی همچنان در مسیر کمال گرایانه خویش تا دست یابی به همه اهداف مورد انتظار از هنر و هنرمند متعهد و انقلابی ثابت قدم باشد.
سید محمد مهدی موسوی