به گزارش خبرگزاری «حوزه»، هفتمین جشنواره فیلم عمار در حالی به کار خود پایان داد که توانست با فرصتی کوتاه به جایگاهی شایسته در سینمای کشورمان دست یابد. زیرا هدفی که برای راه‌اندازی آن مد نظر است، با ارزش‌های انقلاب و قرآن همخوانی دارد، برای همین؛ مقبولیت لازم را در بین قشر متدین جامعه کسب کرده، گواه بارز این ادعا را هم می‌توانیم به خوبی در آیین افتتاحیه و اختتامیه جشنواره مشاهده کنیم.
*اخلاص در جایزه همراه با حفظ ارزش ها
در آیین‌هایی که برای جشنواره عمار در نظر گرفته شده؛ چند نکته نمود عینی دارد، حضور خانواده شهدا، که همیشه زینت بخش این جشنواره هستند، پوشش‌های مناسب شرکت کننده گان و میهمانان نمونه ای کامل از پوشش ایرانی اسلامی است که هنجارها و ارزش ها را رعایت کرده اند. نکته دیگربه جوایزی بر می‌گردد که در این جشنواره به افراد برگزیده اهدا می‌شود.
در جشنواره عمار ملاک برای سنجش کیفیت تولیدات به تعداد سکه بر نمی‌گردد، بلکه ارزش اصلی آن به هدایایی مربوط می‌شود که ارزش معنوی دارند. برای مثال چفیه یا انگشتری که از طرف خانواده شهدا به فیلمسازان اهدا شد، بهترین تشویق برای ادامه کار ارزشی است یا اینکه موسیقی مراسم از سرودهایی بود که مفهومشان در خدمت ارزش های انقلاب اسلامی بود.
*حمایت از فیلم سازان جوان
در کنار مسائل حاشیه‌ای که برای این جشنواره می‌توان از آن به عنوان امتیاز مثبت نام برد، باید به کیفیت آثاری که در این جشنواره به نمایش در می‌آیند اشاره کرد. در جشنواره عمار چند شکل کار داریم. ابتدا فیلم‌های مستند کوتاه که در این بخش، شاید فیلم ها از کیفیت چندانی برخوردار نباشد. این وضعیت نیز از آنجا حاصل شده که برگزار کنندگان تنها می‌خواستند با تشویق فیلم سازان جوان، جایی برای عرضه تولیدات آنها بوده و فیلم سازان آینده دار کشورمان با کسب تجربه های مهمی در جشنواره رسمی مانند جشنواره عمار به کیفیت تولیدات بعدی خود اضافه کنند.
* بیداری اسلامی و شهدای مدافع حرم
اما قوی‌ترین بخش جشنواره عمار در دوره هفتم به مستندهای بلند و داستانی اختصاص پیدا می‌کند، چراکه در این بخش می‌بایست از عوامل حرفه‌ای بهره برد. برای همین نگاه به موضوعات، رویکرد خوبی داشت. برای مثال به مستند «نبرد پالمیرا» اشاره می‌کنم، در بخش بیداری اسلامی به نمایش در آمد و کار بسیار خوبی بود. «شیخ شهید» کار دیگری است که در آن به موضوع شهدای حرم پرداخته، نکته جالب در این قسمت توجه به شهدایی بود که روحانی بودند؛ روحانیونی که با حضورشان در خط اول جبهه دفاع از حرم، نشان دادند این قشر جدا از رسالت تبلیغی خود دوش به دوش رزمندگان به نبرد علیه فتنه گران بر می‌خیزند.
*شهدای روحانی مدافع حرم همچنان مظلوم
البته اعتقاد شخصی من این است در شهدای روحانی مدافع حرم، می‌بایست فیلم‌های زیادی ساخته شود، چون متاسفانه همان گونه که در دفاع مقدس شهدای روحانی به خوبی دیده نشدند، در عرصه دفاع از حرم نیز چنین اتفاقی رخ داده، درصورتی که جامعه باید بداند بر خلاف تبلیغات رایج دشمنان، روحانیون بیشتری میزان شهدا را در میان تمامی اقشار دارا هستند.
*گریزی به فتنه
موضوع دیگری که باید به آن اشاره کرد «فتنه» است که متاسفانه در سینمای حرفه‌ای، غریب‌ترین و موضوع است؟ درباره چرایی آن نیز بحث نمی‌کنیم، چون نیاز به یک میزگرد مفصل است، اما تنها در همین اندازه باید گفت؛ در بدنه سینما جریاناتی وجود دارد که تمایلی ندارند، در این حوزه کار چندانی تولید شود! با این توضیح، رویدادی چون جشنواره عمار این امکان را به فیلمسازان متعهد می‌دهد تا با خیال راحت در این حوزه کار کنند، زیرا می‌دانند جایی وجود دارد تا کارهای آنها دیده شود.
*رویکرد هنجارمحور جشنواره
در این گزارش باید از مخاطبان جشنواره عمار هم یادی کنیم، چون تماشاگرانی که مخاطب این رویداد هستند با مخاطبان اکثر جشنواره های سینمایی فرق دارند، در این رویداد، عموماً قشری به سینما می‌آید که شاید به دلیل ضعف های ارزشی و هنجاری سینمای موجود، چندان با آرمان‌های انقلاب اسلامی همخوانی ندارد. برای همین وقتی می‌بینند جشنواره‌ای در کشور برگزار می‌شود که دغدغه اصلی آن بیان ارزش‌های دینی و ملی است، از آن به خوبی استقبال می‌شود. این خصیصه نیز می‌تواند برای این رویداد سینمایی بزرگترین امتیاز باشد.
*ضرورت حمایت صداوسیما از جشنواره عمار
مطلب پایانی که می‌بایست به آن اشاره کرد، به حمایت‌های تلویزیون از جشنواره عمار بر می‌گردد، چون پوشش مراسم افتتاحیه و اختتامیه، همچنین پوشش خود جشنواره در طول زمان اجرا، اقدامی است که می‌توان از آن به نیکی یاد کرد، زیرا این قبیل برنامه‌ها نیازمند معرفی به مردم هستند تا کسانی که سالهاست سینما را به واسطه کارهای سطحی ترک گفته‌اند متوجه شوند، اتفاقی در هنر هفتم روی داده که در آن ارزش‌های انقلاب و اسلام، اصلی‌ترین دغدغه است.
