به گزارش خبرگزاری «حوزه»، حضرت آیت الله سبحانی ظهر امروز در جلسه تفسیر قرآن در مجتمع آموزش عالی فقه، گفتند: خداوند در آیه « مَا كَانَ لِلْمُشْرِكِينَ أَنْ يَعْمُرُوا مَسَاجِدَ اللَّهِ شَاهِدِينَ عَلَى أَنْفُسِهِمْ بِالْكُفْرِ أُولَئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ وَفِي النَّارِ هُمْ خَالِدُونَ» به مفاهیمی از جمله نیت اعمال نگاه می پردازد.
ایشان افزودند: مفهوم فعالیت خوب و بد و کارهای نیک و مفید در فرهنگ اسلامی و غربی با هم متفاوت است؛ عمدتا در غرب کاری که مفید باشد را کار خوب می دانند ولی در اسلام این مفهوم متفاوت است؛ آنچه در اسلام مهم است آن است که علاوه بر حسن فعلی از حسن فاعلی نیز برخوردار باشد؛ یعنی انسان در کارش خداوند را در نظر داشته باشد.
این مرجع تقلید با ذکر این مطلب که ارزش کار نیک به سرچشمه نیک آن بستگی دارد گفت: به طور کلی عملی که سرچشمه اش پاک نباشد و انسان آن عمل را برای ریا و خودنمایی انجام بدهد، ارزش ندارد و چنین عملی مردود شناخته میشود، براساس آیات سوره برائت به دلیل این که کافران حسن فاعلی ندارند، نباید به سراغ مسجدسازی بروند.
حضرت آیت الله سبحانی تصریح کردند: کسانی که در گذشته کارهای خیری همچون احداث کاروانسرا انجام میدادند، کارشان برای رضایت الهی بود و حتی گاهی اسم خودشان را در آن کاروانسراها نمینوشتند تا گمنام بمانند؛ نماز دارای آداب و شرایطی است که باید این آداب و شرایط را انجام داد تا نماز مقبول شود؛ یکی از این شروط حضور قلب است که متاسفانه بسیاری به دلیل سرعت دادن به نماز از حضور قلب غافل می شوند.
ایشان گفتند: انسان نباید به اعمال خود یقین داشته باشد؛ افرادی در عصر حکومت امام علی(ع) پیمان شکنی کردند که صحابه رسول اکرم(ص) بودند، کسانی خود را محب اهلبیت(ع) میدانستند، اما در نهایت قاتل امام حسین(ع) در واقعه عاشورا شدند؛
این استاد برجسته حوزه اذعان داشتند: این مساله به ما این نکته را یادآور می شود که زمانی که مومنان یقین به هدایت 100 درصدی نداشته باشند، تکلیف افراد غیرمومن مشخص است و در معرض خطر عظیم قرار دارند، مهم پایان کار انسانها است.
معظم له با اشاره به سرنوشت برخی از افراد در تاریخ تصریح کردند: امام علی(ع) به پدر عمر بن سعد گفته بود که فرزندت، امام حسین(ع) را به شهادت میرساند و این پیش بینی تحقق پیدا کرد، عمر بن سعد در نهایت راه جهنم را انتخاب کرد و امام حسین(ع) را به شهادت رساند.
حضرت آیت الله سبحانی اظهار کردند: ایمان باید در دوران زندگی عادی حاصل شود وگرانه ایمان در هنگام مرگ ارزشی ندارد؛ یعنی کسی که تمام عمر خودش را به کفر و شرک گذرانده است، نمیتواند در لحظه مرگ، ایمان واقعی بیاورد و رستگار شود، همچنان که فرعون در حال غرق شدن گفت که ایمان آوردم، اما خدا ایمان فرعون را در لحظه غرق شدن نپذیرفت.