به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، حضرت آیت الله سبحانی ظهر امروز در درس تفسیر سوره برائت که در مجتمع آموزش عالی فقه(مدرسه حجتیه) برگزار شد، با ذکر این مطلب که خداوند بیان می فرماید،‌ کسانی که در راه خدا حرکت می کنند از دیگران برتر هستند، گفتند: در این آیه  20این مساله بدون مقایسه با طرف خاصی است.

وی افزود: مقایسه قبلی که در آیات قبل از آیه  20 انجام شد، مقایسه بین مومنان و کافران بود ولی مقایسه دوم که طرفی بیان نشده است، مقایسه بین مومنان است؛ ایمان، مهاجرت از دیار کفر به ایمان و فداکاری و ایثارگری از مشخصات اصلی است که خداوند برتری دین داران به سایر را مشخص می کند.

معظم له در ادامه با اشاره به آیه 21 گفتند: خداوند در این آیه برای افرادی که مفضل بودند چند ویژگی را معرفی می کند؛ نخست اینکه این گروه مشمول رحمت حق تعالی هستند؛ دومین بشارت الهی به این گروه، رضوان است و همچنین این افراد وارد بهشت می شوند و خالد و ماندگار هستند؛ ویژگی چهارم این است که مشمول نعمات الهی می شوند.

ایشان با ذکر این مطلب که رضوانی که در این آیه بیان شده مرتبط به رضوان الهی است، اظهارکردند: انسان دارای مقام صبور و رضوان است ولی کسانی که اهل تحقیق هستند باید بین دو رضوان تفاوت قائل شوند زیرا گاهی یک رضوان از جانب خداوند به بشر عرضه می شود ولی در درجات اخلاقی انسانی می تواند پس از صبر به مقام رضا و رضوان برسد؛ در پرتو رضوان الهی است که انسان این همه نعمت کسب می کند.

معظم له یادآورشدند: خداوند در قرآن کریم وعده های بسیاری برای زندگی اخروی بیان کرده است که این نعمات در پرتو رضوان الهی می شود؛ رضایت الهی باعث می شود که جنات و باغ ها و انحار زیر پای بشر روان باشد؛ کسانی که در راه ثابت هستند می خواهند به مقام بالا برسند ابتدا باید از صبر شروع کنند؛ یعنی اگر خداوند فقر و ثروت و بیماری و ... داد، صبر پیشه کند ولی آنچه برای بشر مهم است، لذت بردن است.

ایشان با اشاره به تفاوت های صبر و رضا گفتند: انسان صابر در فقر صبوری می کند، ولی کسی که مرتبه رضا را دارد، فقر و ثروت در نظرش یک سان است؛ امام حسین(ع) در سخنرانی معروف خویش فرمودند،‌مرگ بر انسان دوخته شده است؛ در حال این است که بندهای شکم را گرگان می درند، ولی به آنچه راضی است ما هم راضی هستیم.

حضرت آیت الله سبحانی خاطرنشان کردند: «خالدین فیها» که در این آیه قرآن آمده است به معنای ماندگاری است و نظر برخی از متقدمین که به معنی دوران متمادی است، درست نیست، زیرا خالدین فیها به معنی ماندگاری ابدی است؛ در میان برخی از علمای اهل سنت از جمله ابن تیمیه این مباحث مطرح است؛ ابن تیمیه بیان می کند که عذاب خداوند روزی خاموش می شود، یعنی خلود به معنی دوران مدید به کار برده است؛ این مساله خلاف قرآن کریم است؛ همیشه الفاظی در کنار خالد بیان شده است که این نکته کاملا مفروض شود که خالد به معنی ماندگاری ابدی است.

معظم له در توصیه ای اخلاقی بیان کردند: اگر در این ماه رمضان گناه نکنیم و هر روز برنامه کاری خود را بنویسیم که چه کردیم و چه نکردیم، اگر در آخر ماه به این نتیجه برسیم که گناهی مرتکب نشدیم مصداق این آیه می شویم و می توانیم به رضوان الهی کاملا امیدوار باشیم.