به گزارش خبرگزاری «حوزه» از مشهد، آیت الله سید احمد علم الهدی در مراسم احیاء سومین شب از شبهای قدر در حرم مطهر رضوی به تبیین تعیین سرنوشت انسان در شب قدر و مفهوم قضا و قدر الهی پرداخت.
نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی با بیان اینکه تعیین مقدرات انسان در شب قدر به عنوان یک موضوع مهم و نقطه اعتقادی در اسلام مطرح است، گفت: زمان برای خداوند موضوعیت ندارد و آنچه را که پروردگار اراده کند همان لحظه محقق میشود و از سوی دیگر خداوند به همه مقدرات و سرنوشت انسان حتی قبل از تولدش آگاهی دارد.
امام جمعه مشهد ادامه داد: اینکه عنوان میشود در شب قدر، سرنوشت و تقدیر انسان تعیین میشود به این معناست که این سرنوشت به دست خود انسان مقدر میگردد؛ چرا که اگر خداوند به تعیین سرنوشت افراد (بدون توجه به اعمال آنها) بپردازد آنگاه نابسامانیها و اضطرابهایی که در عرصه زندگانی به وجود میآید نیز باید به حساب پروردگار نوشته شود.
آیت الله علمی الهدی اظهار کرد: اینکه گمان شود خداوند در شب قدر افراد سعادتمند را سعادتمندتر و شقاوتمندان را بدبختتر میکند فکری غلط و به دور از عدل و عدالت پروردگار است.
وی با تأکید بر اینکه در شب قدر مقدرات به دست خود انسان تعیین میشود، عنوان کرد: انسان بر اساس گرفتاریها و شرایط مختلف زندگی ممکن است در مسیر گناه و غلط و بیمبالاتی از نظر فرمان الهی قرار گیرد، در این میان خداوند یک فرصت به نام شب قدر که از هزار شب معادل هشتاد و سه سال عمر انسان بالاتر و برتر است را در اختیار او قرار میدهد.
عضو مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: به عبارتی خداوند امکانات و فرصت هشتاد و سه سال را در یک شب برای انسان مهیا میکند تا هر عمل و تصمیم خیری که اتخاذ کند به اندازه این هشتاد و سه سال در پروندهاش ثبت و معاصی، گناهان و کوتاهیهای گذشتهاش جبران و پرونده اعمالش صاف شود و ایننکته که از این بعد در چه مسیری حرکت و خدا را بندگی میکند نیز اهمیت مییابد .
آیت الله علم الهدی با بیان اینکه قضا به معنای قانون طبیعت و قدر به معنای اندازه موجودات است، خاطرنشان کرد: مسئله قضا و قدر به این معنا نیست که خداوند سرنوشتی را برای انسان مقدر کرده و خواسته و ناخواسته آن سرنوشت محقق میشود؛ همچنین مباحثی چون چرخ و فلک، قسمت، شانس و بخت نیز خرافاتی بیش نیستند که متأسفانه در افکار عدهای جا گرفتهاند.
امام جمعه مشهد تصریح کرد: به عنوان مثال قدر سنگ، سفتی و محکمی و قدر استخوان انسان نازکی است و اگر فردی عامدانه با سنگ، استخوان فرد دیگری را بشکند؛ نمیتوان ادعا کرد قضا و قدر الهی باعث این عمل شده است.
28/313