به گزارش خبرگزاری «حوزه» از مشهد حجت الاسلام سید جواد مظلومی، در جمع زائران و مجاوران بارگاه منور رضوی به تببین موضوع هدایت و سعادت در قرآن کریم با توجه به بخشی از آیه 24 سوره مبارکه «الأنفال» پرداخت که می‌فرماید «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ... ؛ اى كسانى كه ايمان آورده ايد چون خدا و پيامبر شما را به چيزى فرا خواندند كه به شما حيات مى بخشد آنان را اجابت كنيد..»
معاون فرهنگی بعثه مقام معظم رهبری اظهار کرد: همه انسان‌ها در ظاهر زنده‌اند و از سطحی از زندگی که بین همه انسان‌ها از مومن تا کافر و منافق مشترک است، بهره می‌برد با این وجود حیاتی که خداوند در این آیه از آن یاد می‌کند فراتر از این سطح و یک زندگی ویژه و برتر است.
با بیان اینکه خداوند در بخش دیگری از قرآن کریم، انسان‌ها را در برابر انذار الهی به دو گروه کافران و انسان‌های زنده تقسیم می‌کند، گفت: بنابراین خداوند، انسان‌های کافر را زنده حقیقی نمی‌داند چرا که زنده حقیقی کسی است که دعوت خدا و پیامبرانش را پاسخ می‌دهد و در نتیجه به زندگی حقیقی و برتر یا همان حیات طیبه دست می‌یابد و نورانیت را لمس می‌کند؛ انسان کافر، زنده حقیقی نیست چرا که گوش‌هایش ناشنوا و چشم‌هایش نابینا و قلبش محروم از درک کردن است و متحول نمی‌شود.
وی به چگونگی دست یابی به حیات طیبه با توجه به کلام الهی پرداخت و خاطرنشان کرد: برای رسیدن به حیاتی فراتر از حیات مشترک با کفار باید دو ویژگی عمل صالح و ایمان را با هم در خود نهادینه کنیم؛ صرف انجام کار خوبی که با ایمان همراه نباشد فایده‌ای ندارد، چه بسا افرادی که اهل خیرات، صدقه دادن و دست دیگران را گرفتن هستند اما به خدا و پیامبر(ص) ایمان ندارند، این افراد پاداش کارهای خوبشان را دریافت می‌کنند اما به حیات طیبه دست نمی‌یابند.
با بیان اینکه ایمان بدون عمل صالح نیز کارساز نیست و انسانی که هردوی این‌ها را داشته باشد می‌تواند به زندگی نورانی و پاک دست یابد، افزود: گاهی برخی از مناسبات اجتماعی ویژه آقایان و برخی از فعالیت‌ها در حوزه مسئولیت بانوان قرار می‌گیرد اما در حوزه معنویت و دایره حیات طیبه این تقسیم بندی بی‌ارزش است و تنها ایمان و عمل صالح انسان اعم از زن و مرد مورد بررسی قرار می‌گیرد.
وی به روایتی از امام محمد باقر(ع) در ذیل آیه 24 سوره انفال اشاره و ابراز کرد: طبق کلام این امام معصوم آن دست از اعمال صالح و کارهای نیکی انسان را به حیات طیبه می‌رساند که با ولایت علی بن ابیطالب(ع) همراه باشد. به عبارتی نمی‌توان پذیرفت که انسان اهل ایمان و معتقد به خداوند و پیامبر(ص) باشد اما دستور نبی مکرم اسلام(ص) در رابطه با ولایت را نپذیرد و یا اینکه اهل عمل صالح باشد اما به دستورات اهل بیت(ع) عمل نکند.
28/313
