به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از بوشهر، حجت الاسلام والمسلمین غلامعلی صفایی بوشهری امروز در دیدار دکتر کاکلی، معاون صید شیلات ایران و مسئولان شیلات استان بوشهر، با بیان این که نعمت دریا در هندسه جغرافیای پیشرفت، ظرفیتی فوق العاده استراتژیک است، اظهار داشت: اگر یک کشور دارای آب های غنی به ویژه بین المللی باشد، قطعاً این کشور دارای ظرفیت های پیشرفت دانش بنیان و ثروت افزا خواهد بود.
نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه بوشهر با بیان این که کشورهای بزرگ جهان از دیرباز به دنبال دستیابی به دریاهای بزرگ بوده اند، گفت: دریا و آبراه یک مقوله استراتژیک است که ایران در شمال و جنوب از این نعمت برخوردار است، اما متأسفانه در تولید ثروت، رشد نرخ توسعه و تولید ناخالص ملی خیلی کم از این نعمت استفاده می شود.
وی افزود: تاکنون در کشور طرح جامع برای مدیریت دریا پایه اقتصاد در جغرافیای کرانه ای نداشته ایم و مدیریت در حوزه اجرا نیز بر اساس این اندیشه صورت نگرفته؛ به همین خاطر باید در این رابطه تدبیر اساسی صورت گیرد.
حجت الاسلام والمسلمین صفایی بوشهری دریا را منبع غنی رشد اقتصادی یک کشور عنوان کرد و اظهار داشت: الان نگاه تمامی تئوریسن های پیشرفت بر این اندیشه استوار است که آینده جهان از آن کشوری است که مدیریت دریاها را به دست گیرد.
وی ادامه داد: به این جهت ما اگر بتوانیم آبراه های ملی و بین المللی را به شکل صحیح مدیریت کنیم، قطعاً در عرصه های مختلف می‌توانیم برای خود اقتدار ملی و بین المللی ایجاد کنیم.
حجت الاسلام والمسلمین صفایی بوشهری با بیان این که نگاه ما به دریا باید تغییر کند، افزود: دریا یک ظرفیت فوق العاده مهم است و باید به سمت استفاده اقتصاد استراتژیک از دریا برویم.
نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه بوشهر حراست و حفاظت از دریا را یک ضرورت عنوان کرد و بیان داشت: طرح دریابست یک مسئله علمی و ضروری است؛ باید شرایطی فراهم شود که در زمان دریابست در منطقه دیگری امکان صید وجود داشته باشد و جایگزینی برای صیادان فراهم شود که این عزیزان که قشر ضعیفی هستند، بتوانند زندگی خود را مدیریت اقتصادی کنند.
وی افزود: صیادان از شریف ترین اقشار جامعه هستند که درآمد مالی بالایی ندارند به همین خاطر باید توجه ویژه ای به آنها شود و در زمینه بیمه، اعطای زمین و تسهیلات برای بازسازی و نوسازی شناورهای صیادی، عنایت ویژه ای به این عزیزان صورت گیرد.
نظر شما