به گزارش خبرگزاری «حوزه»،‌ در آستانه 13 آبانی دیگر، خبری در همین روزها در شبکه های اجتماعی منتشر شد مبنی که حجت الاسلام و المسلمین محمد حسن دهقانی ، از اساتید حوزه علمیه قم نیز به خیل شهدای مدافع حرم پیوست.

شهادت او در روز اربعین سید و سالار شهیدان در منطقه ریف دمشق صورت گرفت تا این یاور و مدافع حریم زینب کبری(س) در عمل نیز نشان دهد که به شعار زیبای "کلنا عباسک یا زینب" عمیقاً باور داشته و با خون مطهر خویش این وفاداری را مهر و امضایی به درازای تاریخ مظلومیت شیعه نموده است.

بیش از 7 سال از فتنه تکفیری ها در عراق و شام می گذرد اما هنوز این بازوی استکبار جهانی در منطقه ما ، دست به جنایت می زند و لاجرم در برابر شمرها و حرمله ها و ابن سعدهای زمانه در پوستین داعش و احرارالشام و جبهه النصره و غیره باید ایستاد و فریاد "هیهات مناالذله" سرداد.

بزرگی می گفت چقدر وحشتناک است دنیای آنانی که مرگ را پایان راه می دانند و به راستی چه آرامش عجیبی است وقتی بدانیم مرگ پایان زندگی نیست و بی شک شهدا این چنین زندگی کردند که در طول حیات خویش به مرگ خندیدند و در عین حال به زندگی اخم نکردند و اینک در سفر آسمانی خود "عند ربهم یرزقون" اند.

آری، اگر حقیقت امر را بنگریم به یقین تصدیق خواهیم کرد که میراث شهید ، خاکستر پر و بالی سوخته نیست چرا که بزرگترین میراثش پرواز است و این که راه پرواز را به همه جویندگان و طالبان آن آموخته و خود به شمع محفلی بدل گشته که نورانیت از آن ساطع می شود.

کنون که در عصر آخرالزمانی و در کشاکش جنگ حق و باطل با همه ی هیمنه نظام سلطه پنجه در پنجه شده ایم باید به تاسی از راه و رسمی که شهدا از خود برایمان به یادگار گذاشته اند، نخست استکبار و اهداف آن را بشناسیم و ثانیاً به تاسی از امام و مولای شهیدمان حسین بن علی(ع) از ذلت و ننگ دوری جسته و در انتخاب میان زندگی با ذلت و مرگ با عزت ، بی درنگ دومی را برگزینیم که راه سعادت جز این نیست.

آری در عصر حاضر ، ما استکبارستیزی و استقامت ورزیدن در برابر دشمن ظالم و مستکبر را از شهیدان و امام شهدا ، خمینی کبیر آموخته ایم آن جا که فرمود ما آمریکا را زیر پا می گذاریم و این حقیقتی است که پیرجماران بر اساس ناب ترین آموزه های دینی و عاشورایی به ما یاد داد و نمک نشناسی او و سربازان شهیدش است که اگر جرأت و یارای شهادت طلبی هم نداریم، دست کم انکار کنیم همه ی آن ارزش ها و آرمان های پاک و مقدس را و یا این که خدای ناکرده در مقام تحریف برآییم و مثلاً بگوییم که راه و رسم خمینی این گونه نبود و آن گونه بود که مایِ عافیت طلب و دنیا دوست، تمایل داریم و می خواهیم!

الغرض آن که 13 آبان ، نمادی است بزرگ برای ملتی که یک حرف ناگفته و یک دنیا عزتِ سرکوب شده داشت که ناگهان به عزمی ستودنی، غیرتمندانه برخاست و شاخ غول استکبار را شکست و نشان داد که اگر با خدا باشی و از غیر خدا هراسی در دل راه ندهی، بی گمان نصرت الهی با توست و این را به خصوص شهیدان بیش از همه به ما نه فقط در حرف که در عمل صادقانه و مخلصانه خود ثابت کردند.

سید محمد مهدی موسوی