ابراهیم اصغری، تهیهکننده سینما در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، با بیان اینکه برای موضوعات انقلابی هویتی منسجم در هنر هفتم وجود ندارد، اظهار کرد: بیش از اینکه بررسی کنیم سینمای انقلاب دارای هویتی وابسته یا مستقل است در ابتدا باید به روی وجود این مفهوم در سینما بحث کنیم، زیرا این مفهوم در زمان حال وجود خارجی ندارد، هرچند در گذشته نیز من حضور تأثیرگذاری را از کارهای مورد نظر در سینما مشاهده نمیکنم.
وی افزود: ممکن است سؤال شود، در دهه 60 فیلمهای بسیاری تولید شدند که در آن به موضوعات انقلابی پرداخته شد، اما من آن فیلمها را کارهایی تأثیرگذار نمیدانم، بلکه بیشتر آنها فیلمهایی هیجانی بودند که به شکلی رو و سطحی به مسائل جانبی سینما توجه داشتند. در فیلمهایی نظیر «نبرد الجزایر» ما تفکرات حاکم در انقلاب الجزایر را میبینیم، اما در فیلمهای ابتدای پیروزی انقلاب، تنها هیجانات مقطعی مورد توجه قرار گرفته است.
تهیهکننده فیلم سینمایی «شور شیرین» ادامه داد: نکته تأسفآورتر اینکه با گذشت زمان ما به جای اینکه ضعفها را از بین ببریم به سمت نادیده گرفتن تولیدات مورد نظر حرکت کردهایم. این مسئله تا به آنجا پیش رفت که طی یک دهه گذشته، شاید حتی یک فیلم را هم نتوان نام برد که در آن به شکلی فاخر به انقلاب اسلامی توجه شده باشد، در چنین شرایطی چگونه میشود درباره مستقل یا وابسته بودن این سینما سخن گفت.
سینمای اجتماعی منبعث از آرمانهای انقلاب است
وی در پاسخ به این سوال که آیا سینمای انقلاب از دیدگاه وی تنها یک شکل از فیلمسازی را در بر میگیرد، چنین توضیح داد: اینکه انقلاب اسلامی روی تمامی ژانرها تاثیر گذاشته، نکتهای نیست که بخواهیم آن را نادیده بگیریم، به همین واسطه نیز، فیلمهای اجتماعی ما به جایگاهی شایسته در سینمای جهان دست پیدا کردهاند، اما این تولیدات عنوان خاص خود را را دارند و به طور ویژه آنها را نمیتوان به عنوان سینمای انقلابی نام برد؛ سینمای انقلابی باید به جوانی که انقلاب را ندیده نشان دهد برای چه انقلاب رخ داد و در این مسیر چه اتفاقاتی رقم خورد که ما به رهبری امام (ره) به پیروزی بر دست یافتیم.
تهیهکننده «به کبودی یاس» در باره مصادیق سینمای انقلاب گفت: برای اینکه نقد به شرایطی موجود بر پایه دلیل باشد برای سخنان خود مصادق میآورم. فیلم انقلابی باید منادی ارزشهای ایران انقلابی در جهان باشد؛ فیلمی که نشان دهد مهملاتی چون «آرگو» کذب هستند. در این فیلمها ما باید اندیشه را نه در قالب شعار، بلکه به صورت اندیشه در کار مشاهده کنیم. طلب دیگری که باید در تولیدات انقلابی به صورت جدی مد نظر قرار داد وجود قهرمان در قصههای انقلابی است، زیرا قهرمان هم آرمانها را فریاد میزند هم اینکه به لحاظ سینمایی به کار جذابیت بصری میدهد.
ایران اسلامی برای کشورهای استعمارگر، تهدید محسوب میشود
این سینماگر متذکر شد: نمیخواهم نگاهی سیاه به موضوع داشته باشم و تنها به روی نقصانها بحث کنم، اما حیفم میآید در شرایط حساس کنونی به این موضوعات اشاره نکنم؛ امروزه ایران اسلامی یکی از قطبهای قدرتمند منطقه محسوب میشود که برای کشورهای استعماگر تهدید جدی محسوب میشود، برای همین آنها از هر فرصتی برای ضربه زدن استفاده میکنند، یکی از این راهها نیز، سینماست که به روی آن سرمایه گذاری کلانی انجام دادهاند. با توجه به این امر، الزام توجهات انقلابی در سینما بیش از دیگر مواقع عیان میشود.
اصغری تاکید کرد: بخشی دیگری از سینما انقلاب به کارهای پرتره مربوط میشود. در کارهای مورد نظر به بهانه پرداختن به زندگی شخصیتها، آرمانهای آن فرد مد نظر قرار میگیرد. برای مثال در فیلمی که قرار است زندگی امام (ره) روایت شود مطمئناً انقلاب اسلامی نیز مد نظر قرار خواهد گرفت، اما متاسفانه ما در این زمینه نیز بسیار کم کار بوده و هستیم، البته کارهای تلویزیونی در این زمینه ساخته شده؛ کارهایی که به واسطه ساختار بد نمیتوان آنها را چندان جدی گرفت.
نبود امکانات، دلیلی کافی برای کم کاری در سینمای انقلاب نیست
اصغری در پاسخ به این سوال که نبود سرمایه دلیلی قانعکننده برای کم کاری در این حوزه نیست، گفت: وقتی درباره چرایی کمکاری در این عرصه حرف زده میشود عمدتاً دلیل اصلی، نبوده امکانات است! البته من این نکته را قبول دارم که بودجه، نقشی مهم در این میان ایفا میکند. برای مثال داشتن شهرک سینمایی که بشود در آن تهران 57 را ترسیم کرد نیازی اساسی این حوزه است، اما برای نشان دادن انقلاب تنها بهمن 57 موضوع اصلی نیست، بلکه از 15 خرداد 42 اتفاقات بسیاری در کشورمان رخ داده که هر یک از آنها انتظار میرود الهام بخش یک کار سینمایی باشد.
وی در انتهای این گفتوگو تأکید کرد: در خاتمه سخنم میخواهم به عملکرد خودم در سینما اشارهکنم تا کارهای خودم را هم نقد کرده باشم. بهشخصه بسیار دوست دارم در این حوزه کارکنم و طرحهایی نیز در این زمینه در دست دارم، اما تا به امروز بیشتر تمرکز خود را به آثاری اختصاص دادهام که در آن رشادت و جانبازی سرداران جنگ روایت میشود؛ آدمهایی که آنها را میشناسم و حسن میکنم قادرم تصویرگر خوبی از آنها باشم.