به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» از تهران،‌ استاد حسین انصاریان، در حسینیه محبان الزهرا(س) اظهار کرد: قرآن مجید از اهل ایمان، اهل معرفت، بیداران، اندیشمندان و متفکران در آیات متعددی یاد می کند و آنها را این گونه معرفی می کند که هر نعمتی را که خدا به آنها عطا کرده بود به عنوان سرمایه تلقی می کردند. در این نگاه مثبت علاوه بر اینکه نعمت های عطا شده را سرمایه می دیدند، برای این سرمایه ها ارزش سنگینی قائل بودند.

استاد اخلاق حوزه های علمیه ادامه داد: این افراد به همین خاطر نعمتی، مایه ای و سرمایه ای را بدون تبدیل کردن به آخرت آباد از دست نمی دادند، حیفشان می آمد که سرمایه در کنار فرهنگ های ابلیسی هزینه شود و به باد برود و از سرمایه چیزی نماند. آنان تا زنده بودند در حال تبدیل نعمت به عبادت، رضایت پروردگار و آخرت بودند، نگاهشان همان نگاهی بود که پیغمبر اسلام فرمودند: «الدنیا مزرعة الاخرة». دنیا یک زمین آماده و مستعدی است که اگر بذر درست در این زمین کاشته شود تبدیل به یک محصول دائمی، ابدی و همیشگی می شود. این گونه افراد شکل ظاهر زندگیشان با دیگر مردم فرقی نداشت.

نویسنده کتاب ارزشمند «تمرین بندگی» گفت: در روایتی پیغمبر اکرم(ص) درآمد مردم را از چهار ناحیه می داند که تمام کسب ها زیر مجموعۀ همین چهار ناحیه طبق رده بندی خودشان است. 1ـ دامداری؛ که امروز در دنیا تبدیل به چند صد رشته شده است. 2ـ کشاورزی؛ آباد کردن زمین که خدا هم در قرآن مجید درباره آباد کردن زمین آیه جالبی دارد، می فرماید: من شما را در زمین قرار دادم «وَ اسْتَعْمَرَكُمْ فِيها» (هود، 61) که زمین را آباد و تبدیل به باغ، گلستان، خانه و آباد کنید. امیرالمؤمنین(ع) نیز در یک سخنرانی بسیار مهم می فرماید: «فانکم مسئولون حتی عن البقاع و البهائم» قیامت شما مورد بازپرسی خواهد بود حتی از زمین هایی که در اختیارتان بود و آباد نکردید و حتی از چهارپایانی که در اختیارتان بود. جمله امیرالمؤمنین(ع) دلالت دارد که اسلام به دامپروری و کشاورزی اهمیت می دهد لذا از این دو کاسبی دست برندارید و بهره ببرید. اگر خودتان در شهرهای بزرگ زندگی می کنید و نمی توانید، در مناطقی که امکان دارد برای دامداری و کشاورزی سرمایه گذاری کنید.

مبلغ عرصه بین الملل ادامه داد: حضرت علی(ع) در روایت دیگری می فرماید: ملت مصرف کننده، ملت ملعونی است. ملتی که خودش زمین، آب، کشاورزی و دام دارد، ولی کار نمی کند، از جای دیگری مثل نفت و گاز درآمد دارد و می گوید چه نیازی دارد که ما بدنمان را به زحمت بیندازیم، نفت و گاز گران است می فروشیم و همه چیز وارد می کنیم. امام می فرماید: این ملت ملعونی است یعنی از رحمت پروردگار طرد است. چرا نعمتی که خداوند به شما داده را اضافه نمی کنید؟ چرا روی آن کار نمی کنید و دست گدایی تان برای شکم و لباس پیش بیگانگان دراز است؟ مسیحی ها و یهودی ها باید شما را تأمین کنند چون نفت و گاز دارید؟ شما همه باید اهل کار و فعالیت باشید.

ذخیره کنندگان پول باعث خرابی یک مملکت و مشکل داشتن یک ملت هستند 

مبلغ عرصه بین الملل به سخن خداوند در نکوهش انباشت طلا اشاره و تصریح کرد: خداوند در سورۀ توبه می فرماید: کسانی که ذخیره کنندۀ پول هستند «وَ الَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ» (توبه، 34) باعث خرابی یک مملکت و مشکل داشتن یک ملت هستند. خداوند در آیه دیگری می فرماید: پولی که انباشته می کنند «الَّذِي جَمَعَ مالاً وَ عَدَّدَه» (همزه، 2) نباید جمع می شد، نباید مردم دلشان را به سود پول ها خوش می کردند؛ با این پول ها می توان کار تولید کرد.

رعایت حق بیت المال در رفتار پیامبر(ص)

وی در ادامه نمونه ای از رفتار دقیق پیامبر در رعایت حق بیت المال را مورد اشاره قرار داد و خاطرنشان کرد: رسول خدا(ص) نماز عشا را خواند، خیلی چهره اش غصه دار و ناراحت بود، شدت ناراحتی که در چهره اش دیده می شد جرأت نمی داد به افراد که بپرسند چه شده است. بلال اذان صبح را گفت و پیامبر به مسجد آمد، نماز جماعت را با مردم خواند، عادتش بود که بعد از سلام نماز، برمی گشت رو به مردم می نشست، برای اینکه اگر مردم مشکل و کاری دارند، راحت بتوانند به او بگویند، ابوذر از همه به حضرت نزدیکتر بود، گفت: رسول خدا دیشب چهره شما گرفته بود، اکنون هم خیلی چهره شما باز و شاد است، داستان چه بود؟ پیامبر فرمود: ابوذر دیشب از بیت المال پول زکات و پول خمس دو درهم پیش من مانده بود، مورد پرداختش را پیدا نکردم، مستحقش را ندیدم، ابوذر! من دیشب که رفتم خانه تا صبح در اتاق بیدار نشستم که اگر عمرم تمام شده باشد ملک الموت آمد از او بخواهم به من مهلت بدهد این دو درهم بیت المال را به جای خودش بدهم و بعد جان من را بگیرد، ترسیدم خدا یک وقت اراده کند همین امشب بمیرم. من تا صبح نخوابیدم، صبح که از خانه آمدم بیرون، در راه مستحقی را دیدم و این دو درهم را به او دادم، حال خیلی شاد هستم.

ایمان به قیامت و دقت در کسب درآمد از ملزمات دین

وی در بخش دیگری از سخنان خود دقت در کسب درآمد را ضروری دانست و اظهار کرد: اگر انسان مطابق پول، جنس به مردم ندهد در قیامت به عنوان دزد روز روشن بازخواست می شود. فقط ایمان به قیامت کار این مملکت را درست می کند، توجه به قیامتی که: «فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَه» (زلزله، 7) اگر کسی به اندازه وزن یک ارزن کار خوب یا بد کند، قیامت نتیجه کار خود را می بیند. وزن یک ارزن نه دو هزار میلیارد دلار دزدی روز روشن، قرآن می گوید وزن یک ارزن نه اینکه به شخصی بگوید طرف مقابل تو در پرونده خیلی قوی است، دویست میلیون به من بدهی، پرونده را به نفع تو برمی گردانم.

عمر خود را به جنسی برای آخرت تبدیل کنید

استاد انصاریان در پایان صرف کردن عمر در راه کمک به خلق خدا را مورد تأکید قرار داد و گفت: پیغمبر و گذشتگان ایشان که ایمان به خدا و قیامت داشتند، یک لحظه عمر را سرمایه می دانستند و برای آن ارزش قائل بودند و بعد هم این سرمایه را تبدیل به عبادت خدا و آباد کردن قیامت می کردند. دامداری، کشاورزی، فعالیت در بخش صنعت و تجارت برای کسب روزی حلال و پاک، نوعی تبدیل کردن عمر به جنس آخرت است.  

انتهای پیام   ۳۱۳/۱۷