به گزارش گروه ترجمه خبرگزاری «حوزه» از ابتدای زمان ، برخی از فیلسوفان ، روانشناسان ، دانشمندان و بسیاری دیگر همیشه حضور خدا را زیر سوال برده اند. طبق تحقیقات انجام شده از چند سال گذشته ، اعتقاد به خدا فقط بازی ذهن یا اعتقاد به غیب نیست ، این واقعیت است. و محققان موفق به یافتن ارتباط مستقیمی میان فعالیت مغزی و انجام اعمال دینی و عبادت شده اند.

دکتر اندرو نیوبرگ   از بیمارستان و دانشگاه کالج پزشکی تامسون جفرسون، تفاوت هایی را در فعالیت مغزی افراد متدین مذهبی قبل از نماز ، بعد از نماز و افراد ملحد قبل و بعد از مراقبه (مدیتیشن) پیدا کرده است.

اختلافات در مهمترین قسمت مغز ، لوب فرونتال مشاهده شد. وی در حال مطالعه اثرات نماز بر مغز انسان بوده و با تزریق رنگ رادیواکتیوی بی ضرر به افراد و مشاهده آنها از طریق دستگاه های اسکن ، مشاهده می کند که چه چیزی در سر آن ها اتفاق می افتد. وی اسکن مغزی از امامان جماعت مسلمان، راهبان تبتی ، و ملحدانی که مراقبه می کنند را مشاهده کرده است.

درک لوب فرونتال

مغز اعضای شش گانه اصلی دارد: لوب فرونتال ، لوب پاریتال ، لوب اکسیتیتال ، لوب تمپورال ، مخچه و ساقه مغز. لوب فرونتال تقریباً یک سوم کل مغز را تشکیل می دهد و آخرین منطقه از مغز می باشد که توسعه پیدا کرده و اولین قسمتی است که  با افزایش سن ، کاهش فعالیت را تجربه می کند. لوب فرونتال مدیرعامل و فرمانده مغز است و درست در پشت پیشانی قرار دارد. لوب فرونتال در درجه اول در تصمیم گیری ، برنامه ریزی ، سازماندهی ، حافظه کاری ، خودمدیریت و مدیریت احساسات نقش دارد.

لوب فرونتال همان چیزی است که شخصیت را به افراد می دهد و مسئول مهارت های شناختی آن ها است. علاوه بر این ، لوب فرونتال در حین مکالمه فعال است و امکان گفتار و گوش دادن فعال را فراهم می کند.

تصاویر فوق  اسکن های مغزی گرفته شده از دو فرد خداشناس و ملحد را قبل و بعد از عبادت و مراقبه نشان داده و همانطور که دیده می شود سطح فعالیت قشر جلوی مغز ملحد پیش و بعد از مراقبه تفاوتی ندارد  

بنابراین ، این مطالعه می خواهد ثابت کند، برای افرادی که به خدا ایمان ندارند ، مراقبه تاثیر مشابهی چون عبادت را نداشته زیرا از دیدگاه یک فرد ملحد، خدا غیرقابل تصور است.  

در پایان ، دکتر اندرو نیوبرگ گفت: مغز ما به گونه ای تنظیم شده است که خدا و دین از قدرتمندترین ابزارها برای کمک به مغز در انجام کار خود یعنی حفظ خود و تعالی خود هستند. تا زمانی که تغییری اساسی در نحوه عملکرد مغز ما ایجاد نشود، جایگاه خداوند برای ما تغییر ناپذیر است.