به گزارش خبرگزاری حوزه، نشست تخصصی جایگاه امام کاظم علیهه السلام در گسترش فقه شیعه به همت گروه فقه و اصول و معاونت پژوهش و همکاری معاونت فرهنگی تربیتی مجتمع آموزش عالی بنت الهدی برگزار شد.
حجت الاسلام و المسلمین برزگر در این نشست اظهار داشت: شرایط سیاسی روزگار امام کاظم علیه السلام از سخت ترین شرایط و شدیدترین دوران تقیه در عصر حضور اهل بیت علیهم السلام است. روشن است که میزان علوم ظاهر شده از حضرات اهل بیت علیهم السلام تابع شرایط روزگار و امکان فعالیت ایشان بوده است.
وی خاطرنشان کرد: با نگاهی تحلیل گرانه به تاریخ حیات امام کاظم علیه السلام می توانیم نقش مهم پاسداری از دانشگاه جعفری علیه السلام و تربیت فقیهانی نامدار چون یونس بن عبد الرحمن، صفوان بن یحیی بیاع السابری، محمد بن أبی عمیر و ... از آن امام همام را مشاهده کنیم که تأثیری شگرف در گسترش فقه شیعه داشته است.
استاد سطوح عالی حوزه علمیه قم عنوان کرد: همچنین مبارزه با فقهای فاسد دربار عباسی چون قاضی ابو یوسف، ابو البختری، محمد بن حسن شیبانی و ...، حمایت غیر مستقیم از فقیهان و دانشمندان شیعه مانند عبد الرحمن حجاج و گفت و گوهای علمی با شخصیت های عامه مانند ابو حنیفه از دیگر عرصه های فعالیت امام کاظم علیه السلام در گسترش فقه شیعه است.
وی ادامه داد: مهم ترین مسائل علمی عصر امام کاظم علیه السلام مباحث کلامی به ویژه مسئله توحید بوده که با ظهور فرقه های انحرافی چون معتزله و اهل حدیث به اوج خود رسید.
حجت الاسلام والمسلمین برزگر یادآور شد: تشویق به تفقه در دین و یادگیری احکام شرعی، دفاع از عقلانیت فقه شیعی، مبارزه با فقهای فاسد، حمایت غیر مستقیم از فقهای شیعه و گفت و گو های فقهی با شخصیت های عامه از دیگر عرصه های فعالیت امام کاظم علیه السلام در گسترش فقه شیعه به شمار می رود.
۳۱۳/۶۱
