به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» از تهران، استاد حسین انصاریان در سخنرانی خود در حسینیهٔ اهل‌بیت(ع) تهران اظهار کرد: بارها اتفاق افتاده که یک‌نفر با دیدن یک آیهٔ قرآن یا شنیدن یک آیهٔ قرآن، تحول فوق‌العاده‌ای در زندگی‌اش ایجاد شده است. البته دیدن این آیه همراه با بدرقهٔ قلب بوده و به‌عبارت روشن‌تر، همراه با باور بوده است؛ چون کلام‌الله؛ حق، شفا، هدایت و نور است. بعد هم این‌گونه دیدن یا شنیدن و باور کردن در زندگی‌شان به عمل تبدیل شده و به اوج سعادت رسیده‌اند.

خاصیت عشق، تحمل سختی‌ها در عمل به حکم خدا

وی، تحمل سختی‌ها در عمل به حکم خدا را خاصیت عشق دانست و بیان کرد: در کتابی از احمد غزالی نوشته شده که عرب دانشمندی به نام اصمعی داشت. واقعاً آدم قویّ‌ای در علوم ادبیات عرب بوده و آدم ظریفی هم بوده است. خانه و زندگی اصمعی در بصره بود. از قول ایشان نوشته که حج به من واجب شد. اینهایی هم که می‌خواستند از بصره به حج بروند، خیلی راهشان به کعبه دور بود و باید از بیابان‌های خطرناک رد می‌شدند، ولی عاشق عمل کردن به حکم خدا بودند و بیابان و سختی راه و جاده برای آنها مطرح نبود. واقعاً هر کسی که در امور معنوی پای عشق دارد، می‌رود و به هدف می‌رسد. انگار سختی، رنج جاده و مشکلات را حالی‌اش نمی‌شود و همه در آن عشق هضم می‌شود. این خاصیت عشق هم در جهت مثبت و هم در جهت منفی‌ آن است.

ترک حج، شدیدترین ناسپاسی به خداوند است

استاد انصاریان با بیان اینکه ترک حج، شدیدترین ناسپاسی به خداوند است، گفت: پروردگار عالم در قرآن می‌فرماید: کسی که حج را ترک کند، شدیدترین ناسپاسی را به خداوند مرتکب شده، «وَمَنْ کفَرَ فَإِنَّ اَللّٰهَ غَنِی عَنِ اَلْعٰالَمِینَ» (سورهٔ آل‌عمران، آیهٔ ۹۷). کسی که حج به او واجب شده، این وجوب مثل وجوب نماز روزه است و باید انجام بدهد، نباید بگوید من نمی‌روم! که اگر بروم پولم را در شکم این وهابی‌ها و غیرشیعه ریخته ام!

وی افزود: ائمهٔ ما از وجود مبارک امام مجتبی و ابی‌عبدالله تا امام عسکری(علیهم‌السلام) گاهی ۲۵ بار حج به‌جا آورده‌اند، در حالی که مکه در دست بنی‌امیه بود. حال هم به فرض مکه در محاصرهٔ مردم بد، دلیل نمی‌شود که حج را ترک کنیم.

دوزخ، عاقبت فاصله گرفتن از خدا و قرآن است

استاد انصاریان با بیان اینکه دوزخ، عاقبت فاصله گرفتن از خدا و قرآن است، اظهار کرد: دوست نادرست «لَقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ اَلذِّکرِ؛ بین من و قرآن مجید جدایی انداخت و مرا بدبخت کرد» (کلمهٔ ذکر در اینجا به ‌معنی قرآن است) و در قیامت در حالی که این انسان دوزخی شده، او را رها کرده است. «مٰا أَنَا بِمُصْرِخِکمْ وَمٰا أَنْتُمْ بِمُصْرِخِی» (سورهٔ إبراهیم، آیهٔ ۲۲)، نه تو می‌توانی به داد من برسی و نه من می‌توانم به داد تو برسم. هر دو بدبخت هستیم!

در زندگی بسیار مراقب رفیق بد باشید

وی ادامه داد: باید در زندگی خیلی مواظب رفیق بد باشیم، رفیق بد هم نمی‌گوید من بد هستم؛ اتفاقاً این گروه، خیلی چرب‌زبان و نرم‌اخلاق هستند، خیلی هم با حیله و مکر قربان‌صدقهٔ آدم می‌روند و را جذب می‌کنند. در سورهٔ بقره می‌فرماید که این گروه رفیق، «یدْعُونَ إِلَی اَلنّٰارِ» (سورهٔ بقره، آیهٔ ۲۲۱) شما را به جهنم می‌کشند تا دچار عذاب ابد الهی کنند.

محقق و پژوهشگر قرآنی، بی‌رحمی و ستم را محصول بی‌دینی دانست و گفت: دِین راحتی و استراحت می‌آورد، غم و غصه را علاج می‌کند. یک دیندار حاضر نیست پا روی یک مورچه بگذارد یا پرِ کاه را از دهان مورچه بگیرد؛ اما یک بی‌دین، به‌راحتی روی سر زائران موسی‌بن‌جعفر، ابی‌عبدالله و امیرالمؤمنین(علیهم‌السلام) موشک می‌اندازد و قطعه‌قطعه‌شان می‌کند، هیچ هم فکر نمی‌کند که اینان زن، بچه، داماد و عروس دارند. اینان زنده هستند و حق حیات دارند. ۱۰ انسان ارزشی که یکی‌ از آنها در ارزش بر همه مقدّم بود، یعنی شهید سلیمانی را قطعه‌قطعه می‌کنند؛ اما آدمی که دین دارد، حاضر نیست آزارش به مورچه‌ای برسد.

سعادت دنیا و آخرت در عمل به آیات الهی است

استاد حوزه‌ با بیان اینکه سعادت دنیا و آخرت در عمل به آیات الهی است، اظهار کرد: اگر انسان به معنا و مفهوم آیات خداوند عمیقاً دقت کند و به باور برسد، بسیاری از مشکلات و دغدغه‌های او برطرف می‌شود. خداوند در سوره ذاریات دربارهٔ روزی‌رسانی خودش و وفای‌به‌وعده‌های خودش قسم سنگینی خورده است تا این جنس دو پا باور کند؛ «فَوَ رَبِّ اَلسَّمٰاءِ وَ اَلْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ» (سورهٔ ذاریات، آیهٔ ۲۳)، وعدهٔ من حق و راست است، روزی‌رسانی من حق و درست است. «مِثْلَ مٰا أَنَّکمْ تَنْطِقُونَ»، چطور در حرف زدن خودتان و صدای خودتان شک ندارید، در محبت، رزّاقیت و حل مشکلات خودتان به‌وسیلهٔ من هم شک نکنید.

اثر یک آیه می تواند همهٔ زندگی انسان را تغییر ‌دهد

استاد انصاریان در پایان گفت: اثر یک آیه می‌تواند همهٔ زندگی انسان را تغییر ‌دهد، البته اگر آدم به آن آیه دل بدهد، نه اینکه تنها آیات را بخواند.

انتهای پیام  ۳۱۳/۱۷