راضیه میر علی ملک در گفتگو با خبرگزاری حوزه، در خصوص ویژگی های فاطمه زهرا(س) اظهار داشت: به واقع کلمات  و واژه ها گاهی در وصف افراد بزرگی مانند بانوی دو عالم حضرت زهرا (س) حقیر و کوچکند زیرا ابعاد شخصیتی ایشان اعم از بعد علمی، معرفتی، سیاسی، اجتماعی و ... به راحتی در قالب کلمات قابل وصف نیست ؛حضرت زهرا (س) شخصیتی  است که عالم  تا آن زمان هرگز به خود ندیده بود، ایشان بانویی بزرگ بود که در عین فعالیت های سیاسی و اجتماعی  عفیفه ، در عین بزرگی و صاحب منصب بودن ساده زیست، و در کمال عالمه بودن متواضع، و در اوج مصائب صابره بودند و چه بسیار خصائص دیگری که حضرت حق در ایشان در اوج و کمال به نمایش گذاشته بود.

وی مدیریت اقتصادی و مالی و فعالیت های سیاسی حضرت زهرا(س) را مورد توجه قرار داد و گفت: در کنار وجوه عرفانی و معرفتی این بانوی بزرگ، مدیریت اقتصادی و مالی ایشان خصوصاً در مورد فدک که مجموعه ی اقتصادی عظیمی بود قابل توجه است ، در ابعاد سیاسی نیز فعالیت های هوشمندانه و سخنرانی ها و دفاع ایشان از امام زمان خویش (امام علی (ع) )، ولایتمداری وی، سخنرانی ها و بصیرت افزایی مردم نسبت به این موضوع از طرف دوست و دشمن انکار نشدنی است.

رئیس اداره زن و خانواده معاونت فرهنگی حوزه های علمیه خواهران افزود: در بعد علمی نیز داشتن کلاس های درس ، پاسخگویی به شبهات مردم و داشتن آثاری مانند مصحف فاطمی خود گویای وجوه علمی عظیم در این بانوی بزرگ اسلام است.

میر علی ملک عنوان کرد: اینچنین است که  خداوند در مورد ایشان واژه کوثر و خیر کثیر را بکار می برد و می فرماید:« إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ» و یا در جای دیگری در مورد صفات عرفانی و روحانی ایشان می فرماید: « وَ یُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلیَ حُبِّهِ مِسْکِینًا وَ یَتِیمًا وَ أَسِیرًا * إِنمَّا نُطْعِمُکمُ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنکمُ جَزَاءً وَ لَا شُکُورًا؛[6] و غذای (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند، به «مسکین» و «یتیم» و «اسیر» می دهند! * (و می گویند ما شما را بخاطر خدا اطعام می کنیم، و هیچ پاداش و سپاسی از شما نمی خواهیم»

وی ادامه داد: این حضرت زهرا(س) و همسر و فرزندانشان هستند که سه روز پی در پی طعام خود را مسکین و یتیم و اسیر آن هم در زمان قحطی و در زمان گرسنگی( پس از روزه) می بخشند و جالب تر از همه اینکه به اسیری که در واقع دشمنشان بوده است نیز غذای خود را هبه می کنند که  امر از وسعت روح این بانوی بزرگ خبر می دهد.

رئیس اداره زن و خانواده معاونت فرهنگی حوزه های علمیه خواهران بیان کرد: هر جامعه ای برای بهره مندی از الگو های واقعی، باید نسبت به آنان شناخت کاملی به دست آورد، لذا جهت بهره مندی از زندگی ائمه اطهار(ع) نیز باید در شناخت شخصیت و سبک زندگی آن بزرگواران غور شده، راه و روش ایشان در زندگی بکار گرفته شود. حضرت زهرا (س)  نیز نمونه ی بارز الگو گیری برای  همه ی مردمان عالم است و افراد جامعه ی ما باید نسبت به ایشان معرفت کافی یابند تا بتوانند از ایشان به درستی الگوبرداری کنند.

میر علی ملک حضرت زهرا(س) را واجد همه ی ابعاد اجتماعی، اقتصادی و سیاسی  و عرفانی یک انسان کامل برشمرد و گفت: آیات زیادی درمناقب  و منزلت ایشان از جمله آیات تطهیر، مباهله، آیاتی از سوره دهر، کوثر و... نازل شده است و از جانب پیامبر اکرم (ص) نیز احادیث فراوانی نسبت به ابعاد شخصیتی ایشان وجود دارد که ایشان را مورد تفقد قرار داده است، به عنوان  نمونه رسول اکرم(ص) از فاطمه زهرا (س) با عنوان سرور بانوان جهان، و ام ابیها  نام می برند، که خود گویای عظمت این بانوی بزرگ است.

وی در خصوص انس دختران و زنان جامعه امروز ما با حضرت زهرا(س) تصریح کرد: همه ی دختران جامعه ی کنونی ما به حضرت زهرا (س) انس دارند، اما نسبت به این موضوع  به دو دسته تقسیم می شوند؛ دسته ای از دختران و زنان ما در حد یک شیعه ی واقعی به ایشان انس دارند و دسته‌ی دیگر به عنوان یک محب؛ به این معنا که دسته‌ی اول سعی می کنند در کلیه ی امور از ایشان الگو گیری کرده و با توجه به بروز بودن مسائل بر مدار سیره  و سبک زندگی ایشان حرکت نمایند؛ لذا بیش از یک محب قدم برداشته، در تمام زندگی به این بزرگان تمسک می جویند و به عنوان شیعه ی واقعی  و زینت ائمه اطهار (ع) شمرده می شوند، امام صادق علیه السلام  در این مورد می فرمایند: «مَعاشِرَ الشیعةِ! کُونوا لَنا زَیْنا وَلا تَکونوا عَلَیْنا شَیْنا، قولوا لِلنّاسِ حُسْنا، واحْفَظوا ألْسِنَتَکُمْ وَکُفُّوها عَنِ الفُضولِ وقَبیحِ القَوْل» یعنی :« ای گروه شیعه! زینت ما باشید نه باعث ملامت و سرزنش ما، با مردم نیکو سخن بگویید، و زبانتان را حفظ کنید و آن را از زیاده روی و زشت گویی بازدارید.»

رئیس اداره زن و خانواده معاونت فرهنگی حوزه های علمیه خواهران ادامه داد: اما دسته ی دوم فقط حضرت زهرا (س) را دوست دارند و گرچه به ایشان ابراز ارادت نموده اند اما در عمل بر سیره ی این بزرگواران عمل نمی نمایند؛ حضرت صادق (ع) در مورد  اینان می فرمایند: «لَیْسَ مِنْ شیعَتِنا مَنْ قالَ بِلِسانِهِ وَخالَفَنا فی أعْمالِنا وآثارِنا وَلکِنْ شیعَتُنا مَنْ وافَقَنا بِلِسانِهِ وَقَلْبِهِ وَاتّبَعَ آثارَنا وعَمِلَ بَأعْمالِنا أولئکَ شیعَتُنا؛) یعنی : « از شیعیان ما نیست کسی که به زبان [شیعه بودن را] اظهار کند و در رفتار مخالف ما و رفتار ما باشد. شیعه کسی است که با زبان و قلبش موافق ما باشد و از آثار ما پیروی نماید و طبق رفتار ما رفتار کند. آنها شیعیان ما هستند.»

۳۱۳/۶۱