زهرا ابراهیمی، استاد حوزه علمیه در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در اصفهان، پیرامون فضیلت ماه شعبان، اظهار کرد: محبت خداوند بر بندگانش به اَشکال گوناگون نمود پیدا کرده است.
وی بیان کرد: یکی از مصادیق این محبت این است که خداوند در برخی از زمان ها و برخی از مکان ها به طور خاص و ویژه به انسان نظر می افکند و به حرمت آن ها لطف الهی بیش از پیش نصیب بندگان می شود.
ابراهیمی تصریح کرد: ماه شعبان نیز به عنوان مقدمه و پیش زمینه ای برای ماه مبارک رمضان، از جمله همین محبت هاست، شعاع محبت الهی در این ماه تا مدتها در وجود انسان باقی میماند و امتداد این شعاع محبت تا جایی پیش می رود که مانع انجام گناه می شود و رغبت انسان را به عبادت زیاد میکند، به شرطی که انسان از پتانسیل و ظرفیت موجود در این ماه بهره ببرد.
وی تأکید کرد: در سایه این ماه، میثاقمان با ماه رمضان تقویت میشود و استعداد انسان برای درک معارف الهی به واسطه این ماه عزیز شکوفا می گردد.
این کارشناس دینی تاکید کرد: از جمله مناجاتهای معروف در این ماه، مناجات شعبانیه است که دارای مضامین بسیار بلند و عرفانی است، تا جایی که در روایات آمده، ائمه معصومین علیهمالسلام به خواندن این مناجات اهتمام می ورزیدند، در بخشی از این مناجات آمده است: «إِلهِی وَ أَلْهِمْنِی وَلَهاً بِذِکْرِکَ إِلی ذِکْرِکَ وَهِمَّتی فی رُوحِ نَجاحِ أَسْمائِکَ وَ مَحَلِّ قُدْسِکَ؛ خدایا، مرا واله و حیران یاد خود، برای یاد خودگردان و همّتم را بر نشاط و آسایش و رستگاری در رسیدن به اسمای خود و مقام قدس و عظمت خویش قرار بده».
وی ادامه داد: گویا در این بخش از مناجات مقصدی برای انسان در نظر گرفته شده که انسان به واسطهی همت و تلاش خویش می تواند بدان نائل گردد، مقصدی که در آن آسایش، آرامش، لذت و سعادتی غیرقابل توصیف است.
ابراهیمی افزود: در ادامهی این مناجات می خوانیم: «إِلهِی، هَبْ لی کَمَالَ الاْنْقِطاعِ إِلَیْکَ، خدایا، انقطاع کامل به سوی خودت را به من عطا فرما»، اولین گام و مهمترین رمز در رسیدن به آن مقصد نهایی، منقطع شدن و بریدن از غیرخداست، اینکه انسان بتواند جز خداوند چیزی را نبیند و جز به او امیدی نداشته باشد، حالتی است که نیازمند تمرین است.
وی بیان کرد: وجود مشکلات سخت در زندگی ممکن است این حالت را در انسان ایجاد کند، دقیقا مثل شرایطی که ویروس کرونا برای ما و جهان ایجاد نمود و جهان تشنگی اش را فریاد کشید، گویا جهان و جهانیان نیازمند نیرویی مافوق بشری هستند تا بتواند آنها را از گرفتاری نجات دهد.
ابراهیمی یادآور شد: شاید حالت انقطاع از غیر خدا و احساس نیاز به خداوند این روزها بیش از گذشته در وجود انسان بیدار شد، اما قطعا تداوم این احساس و این حالت نیازمند تمرین است تا در وجود انسان به صورت ملکه در آید.
وی بیان داشت: اگرچه از زشتی و نحسی این ویروس بسیار سخن گفته ایم اما شاید تنها زیبایی این بیماری معطوف نمودن توجه انسان به خداوند و همان انقطاع الی الله است.
کارشناس مرکز ملی به سؤالات دینی خاطرنشان کرد: حالت انقطاع حالتی است که انسان به حواشی توجهی ندارد و به اصل می اندیشد، اگر بخواهیم با مثالی ملموس تر این حالت را توضیح دهیم می توانیم اینگونه تصور کنیم که شخصی از حیوان درنده ای ترسیده و در حال فرار است، وقتی شخص فرار می کند به واسطهی اینکه توجهش تنها به ترس است، به هیچ چیزی جز فرار نمی اندیشد و در حال فرار جراحت ها و زخم های بدنش را حتی فراموش می کند و بعد از رسیدن به جای امن باورش نمی شود که چگونه مسیری طولانی را طی نموده است.
وی ابراز کرد: حالت انقطاع از غیر خدا نیز شبیه چنین حالتی است که انسان آنقدر توجهش به خداوند و یاری او زیاد است که به حواشی توجهی ندارد.
ابراهیمی عنوان کرد: خواندن مناجات شعبانیه در این ماه می تواند دائما به ما تذکر دهد که نیازمند حالت انقطاع هستیم، حتی اگر این مناجات را ظاهری و با نگرشی سطحی هم بخوانیم، باز می تواند زمینهی تعالی روحی و معنوی ما را فراهم آورد، پس نباید فرصت ها را از دست بدهیم.
این کارشناس دینی یادآور شد: این روزها در کنار تمام تلاشی که پزشکان و پرستاران و جهادگران مسیر سلامتی به خرج می دهند، باز نمی توانیم نیازمندی خود را به لطف خداوند نادیده بگیریم، فرصتی که شیوع این ویروس به ما بخشیده فرصت شکرگزاری است.
نظر شما