به گزارش خبرنگار خبرگزاری « حوزه» در خراسان شمالی، پیامبر بزرگوار اسلام(ص) خطاب به امت اسلام فرمود: «در مسیر زندگی شما نسیم‌های رحمت می‌وزد، هشیار باشید خود را در معرض آنها قرار دهید»
بی‌تردید یکی از مصداق‌های روشن این سخن، ماه مبارک رمضان است، ماهی که بهار دل‌ها و کیمیای جان‌ها است. ماهی که کارهای طبیعی مانند نفس کشیدن، خوابیدن و ... در آن همسنگ کار اختیاری ارزش پیدا می‌کند، نفس‌ها تسبیح و خواب‌ها عبادت می‌شود.
ماهی که بر اندام جان انسان لباس زیبا و ماندگار «تقوا» دوخته می‌شود و انسان شبیه و مانند ملائکه می‌گردد.
ماهی که برای مؤمن فرصت و غنیمت به شمار می‌رود و برای منافق تهدید و غرامت، ماهی که با دست پر از برکت و مغفرت و رحمت به‌سوی بندگان روی آورده و همگان را به سفره رحمانیه و رحیمیه پروردگار فرامی‌خواند، ماهی که عبد راستین دوستان خدا و شادی و نشاط‌آفرین برای اولیای الهی است.
در این ماه بسیاری از اسیران هوا و هوس و بندگان شهوت و شکم آزاد می‌شوند، کسانی که بر اثر گناه احساس سنگینی می‌کردند در آخر این ماه احساس سبک‌باری می‌کنند.
در این ماه زمینه گناه سوزی و خودسازی فراهم می‌شود، درهای رحمت ویژه برای همگان گشوده می‌گردد، سعادتمند کسی است که از این درهای گشوده استفاده مناسب و بهینه نماید و بدبخت کسی است که از این فرصت استثنایی بهره‌مند نگردد.
در این ماه لحظه‌هایی قرار دارد که قابل‌مقایسه با هیچ زمان دیگر نیست، شب قدر آن معادل هزار ماه فضیلت دارد، شب پایان این ماه به‌عنوان «لیله الجوایز» و شب اهدای جوایز نام یافته، خوش به حال آنان که به دریافت این جایزه مفتخر می‌شوند.
در روز عید فطر دو چهره نمایان می‌شود:
چهره‌هایی که خندان و شادان هستند و از انجام وظیفه خرسند و به رضا و خشنودی خداوند امیدوار و چهره‌هایی که «وُجُوهٌ یوْمَئِذٍ عَلَیها غَبَرَةٌ» به رویشان نشسته و در غم عمیقی فرو رفته و از اینکه از زیر بار تکلیف الهی شانه خالی کرده‌اند و روزه نگرفته‌اند احساس خسران و عقب ماندن از کاروان کمال دارند.
به‌راستی که روز عید فطر مانند روز قیامت است، روزی که برخی سیاه چهره و برخی سفید چهره هستند، آنان که در دایره تکلیف قرار گرفته و گوش به فرمان مولا حرکت کرده و فضای جانشان را در بهار قرآن و در چشمه‌سار ذکر و قیام و صیام شستشو داده‌اند، خوشحال و خرسند و شادمان و خوشبخت و روسفیدند.
و آنان که از دستور خداوند سرپیچی کرده و به ندای الهی لبیک نگفته‌اند احساس شرم و شقاوت می‌کنند و افسوس می‌خورند که فرصت شایسته را از دست داده‌اند و از کاروان فضل و فضیلت بازماندند. البته که این شرمندگی اگر بیدارشان کند نوعی بندگی است.
چه زیباست که روزه‌داران نمازگزار و خداباوران قرآن‌خوان در پایان این ماه پیام‌های رمضان را به‌عنوان دستورالعمل زندگی یک‌ساله پیش رو نهند و هر روز مروری بر سر خط این پیام‌ها داشته باشند تا اینکه با توشه تقوا تیشه بر هوا کوبند و از فتح و پیروزی در میدان «جهاد اکبر» برای حضور در «جهاد اصغر» کمک گیرند.
پیام‌های رمضان:
۱. نظم و انضباط
۲. تقویت اراده
۳. صبر و استقامت
۴. ذکر و دعا
۵. تعاون بر کار نیک و تقرب الی الله
۶. تعبد و تسلیم
۷. تزکیه و تعلیم
۸. تقویت تقوا
۹. سحرخیزی
۱۰. مبارزه با شهوت و شکم
۱۱. مبارزه با پرخوری، پرخوابی و پرحرفی
۱۲. اهمیت به نماز و نماز اول وقت
۱۳. پیوند بهتر با مساجد
۱۴. تجدید بیعت با روحانیت
۱۵. حضور در محضر قرآن
۱۶. قدرشناسی از شب قدر
۱۷. پیروزی فطرت بر طبیعت
۱۸. خودسازی و گناه سوزی
انتهای پیام/
