سه‌شنبه ۲۷ خرداد ۱۳۹۹ - ۰۰:۰۲
حالات آقا نورالدین عراقی در نماز شب

حوزه/ آقا نورالدین مرد عجیبی بود، معروف بود که نماز شب ایشان دیدنی است. شخصی به نام سید محمود خوانساری از اهل منبر، طالب شد که او را ببیند: چون صدای العفو العفو ایشان ...

به گزارش خبرگزاری حوزه، یکی از اعمالی که سفارش بسیاری بر آن شده است، اقامه نمازشب می باشد که در این راستا داستان هایی از نمازشب ائمه (ع) و بزرگان دین در شماره های مختلف تقدیم نگاه شما خوبان خواهد شد.

  

- در حالات آقا نورالدین عراقی

شیخ الفقها، حضرت آیت الله العظمی آقای اراکی (رحمة الله) در رابطه با مرحوم آقا نورالدین عراقی و نماز شب های ایشان این داستان را نقل می فرمایند:

آقا نورالدین مرد عجیبی بود، معروف بود که نماز شب ایشان دیدنی است. شخصی به نام سید محمود خوانساری از اهل منبر، طالب شد که او را ببیند: چون صدای العفو العفو ایشان توی کوچه می آمد و مردم از توی کوچه گوش می گرفتند، این آقا خواست که خود مجلس نماز شب خواندن آقا نورالدین را ببیند.

شب های ماه مبارک بود و مرحوم آقا نورالدین از عده ای از جمله از آقای خوانساری برای افطار دعوت کرد، آقا سید محمود خودش گفت، وقتی افطار تمام شد و همه رفتند، من نشستم، دید من بلند نمی شوم، به خدمتکارش گفت: دو تا رختخواب بیاور یک رختخواب خودش داشت، یکی را هم برای من آوردند.

من توی رختخواب که رفتم نخوابیدم، می خواستم سحر ایشان را ملاحظه کنم، سحر شد دیدم که بلند شد رفت بیرون وضو گرفت و آمد مشغول نماز شد، وقتی که رسید به العفو، دیدم چنان گریه بر او مستولی شد که چندین دفعه بغض گلویش را گرفت، فکر می کرد من در خواب هستم. (۱)

  

۱. مجله حوزه، شماره دوازده، سال دوم، ص ۲۴

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • منتشرشده: ۱
  • در صف بررسی: ۰
  • غیرقابل‌انتشار: ۰
  • مهدی IR ۱۶:۲۷ - ۱۳۹۹/۰۴/۱۵
    سلام آخر داستان نوشته اید:"چندین دفعه بغض گلویش را گرفت، فکر می کرد من در خواب هستم"این متن اشتباهه. آخه ایشان که گریه می کرد؛بغض گلو معنا ندارد.(بغض وقتی است که انسان می خواهد گریه کند و نمی کند) آیت الله رضا استادی در کتاب آینه صدق و صفا اینگونه می نویسد:"که چندین دفعه گلوگیر شد.فکر می کرد من خوابم" و این صحیح است یعنی از شدت گریه گلویش گیر می کرد(حالت خفگی یا سرفه های زیاد)