به گزارش خبرگزاری حوزه، یکی از اعمالی که سفارش بسیاری بر آن شده است، اقامه نمازشب می باشد که در این راستا داستان هایی از نمازشب ائمه (ع) و بزرگان دین در شماره های مختلف تقدیم نگاه شما خوبان خواهد شد.

- به دو چیز آمرزیده شد

قطب راوندی در لباب الالباب آورده که منصور ابن عمار را بعد از مرگش در خواب دیدند.

از وی پرسیدند خداوند ترا به چه چیز آمرزید؟ گفت: خدا مرا به دو چیز آمرزید: به «نماز شب و شب زنده داری» و «به دوستی علی بن ابیطالب (علیه السلام) ». (۱)

- مال شبهه ناک مانع نماز شب می شود

آیت اللَّه شهید قدوسی (رحمه الله علیه) می فرمود:

ما وقتی که در نهاوند بودیم، سالی یک بار با خانواده، منزل یکی از آشنایان دعوت می شدیم؛ پس از تکرار چند نوبت دیدم همان شبی که ما در آن میهمانی غذا می خوریم نماز صبح روز بعد به آخر وقت کشیده می شود (و موفّق به نماز شب نمی شویم) متوجّه شدم در اموال آن شخص اشکالی وجود دارد. (۲)

- ذکر موجودات

«آیت اللَّه امینی» فرمود:

«آسید باقر سدهی» که استاد ما بود و ایشان هم شاگرد مرحوم «آیت اللَّه آمیرزا رحیم ارباب» بود فرمود که:

ما سر درس مرحوم ارباب بودیم و ایشان لمعه درس می دادند. یک روز در درس لمعه فرمود:

یک شب من از اتاقم به قصد وضو به سوی صحن مدرسه آمدم که نماز شبم را بخوانم وقتی از اتاق بیرون آمدم دیدم صدای همهمه ای می آید؛ هرچه نگاه کردم دیدم همه جا خاموش است، صدا از درخت و همه جا می آید مثل یک ذکری بود.

رفتم وضوخانه دیدم آنجا هم صدا می آید، تعجّب کردم این صدای ذکر از کجاست. آمدم داخل ایوان نماز بخوانم، امّا همینطور در فکر بودم که این صدا از کجا می آید؟ قدری که رفتم، دیدم مرحوم آخوند کاشی مشغول نماز شب هستند و در قنوت وِتْرشان همینطور ذکر می خواند و گریه می کند و در و دیوار هم ذکر می گویند.

من همینطور ایستادم و به او نگاه کردم، تا نماز صبح شد، دیدم سر و صدا تمام شد.

فردا رفتم درس و گفتم: آقا من یک حاجتی به شما دارم.

فرمود: بفرمائید! گفتم: من چنین چیزی از شما دیدم و ذکر در و دیوار.

آخوند فرمود: خودتان شنیدید؟ گفتم: بله.

فرمودند: خداوند به تو عنایتی کرده است که شنیده ای.

(چون قرآن کریم می فرماید: در و دیوار تسبیح خدا را می کنند؛ اگر کسی درک کند و بفهمد ذکر موجودات را معلوم است که خداوند التفاتی به او کرده است).

پی نوشت ها:

۱.دارالسلام، نوری، ج ۲، ص ۳۴۶

۲. سیمای فرزانگان، ج۳، ص ۲۳۱، به نقل ازداستانهای شیرین از نماز شب، سید عبدالله حسینی.