به گزارش خبرگزاری «حوزه» از اصفهان/ یادآوری ایام الله دفاع مقدس، افزایش اعتماد مردم به وعده های الهی، افزایش روحیه اعتماد به نفس و امید به آینده و افزایش روحیه مردم برای مقاومت در برابر سختی ها و در برابر دشمنان داخلی و خارجی است و این دقیقاً نقطه مقابل اهداف جریان نفاق برای تأثیرگذاری در انگیزه و اندیشه مردم است.

براین اساس، به مناسبت چهلمین سالگرد هفته دفاع مقدس  نمایندگی  خبرگزاری «حوزه» در استان اصفهان با یکی از روحانیون رزمنده دفاع مقدس گفت وگو کرد تا مردم و به ویژه جوانان و نوجوانان با نقش روحانیت در دفاع  مقدس بیش از پیش آشنا شوند.

حجت الاسلام والمسلمین عبدالامیر خطاط، معاون آموزش حوزه علمیه اصفهان و استاد سطح عالی حوزه، به مرور خاطراتی از هشت سال دفاع مقدس پرداخت.

 چه سالی به جبهه اعزام شدید و در کدام عملیات ها شرکت داشتید؟

اولین مرتبه ای که تصمیم گرفتم به جبهه بروم، سال ۶۲ و  حدودا ۱۸ سالم بود، ابتدا یک دوره به کردستان اعزام شدم تا برای عملیات آماده شدیم، مدتی در کردستان بودم و سپس به اصفهان آمدم و اولین مرتبه ای که برای عملیات اعزام شدم در همان سال ۶۲ برای عملیات طلائیه بود، که در آن عملیات مجروح شدم و بعد از آن هم خداوند متعال توفیق داد در چند عملیات دیگر شرکت کنم.

 آن زمان اعزام ها سه ماهه بود و ما که می خواستیم درس بخوانیم، معمولا مترصد بودیم وقتی که زمینه یک عملیات پیدا می شد، قبل از عملیات یا وقتی عملیات شروع می شد با دوستان حرکت می کردیم و به جبهه می رفتیم.

حضور طلاب در جبهه ها یک حضور چشمگیری بود، یعنی جو جبهه و جنگ، جو غالب حوزه بود، به گونه ای که در زندگی طلبگی راه داشت و در حاشیه نبود و حتی صحبت عادی طلاب در کنار درس ها مسئله جنگ و حضور در جبهه های جنگ و میادین و رصد کردن اخبار جنگ بود.  

 برخی شبهه ای را وارد می کنند و می گویند روحانیونی که در زمان جنگ به جبهه ها رفتند صرفا برای سخنرانی و تبلیغ و در پشت جبهه بودند، آیا صحت دارد و یا مانند شهید ردانی و ... در عرصه پیکار حضور داشتند و پیش قدم عرصه جهاد و شهادت بودند؟

آن زمان اعزام ها هم تبلیغی و هم رزمی بود، افرادی که اعزام تبلیغی می شدند، در پادگان ها و مقرهایی که نیاز بود حضور می یافتند، اما طلاب و روحانیونی که شهید، مجروح، جانباز و یا اسیر شدند به عنوان نیروی رزمی به جبهه ها می رفتند و اسلحه تحویل می گرفتند و در خط مقدم می جنگیدند و برخی حتی به فرماندهی هم رسیدند.

آماری که اکنون از شهدا، جانبازان و آزادگان طلبه و روحانی موجود است برای کسانی بوده که به عنوان نیروی رزمی شرکت می کردند، با این حال حضور طلاب در عرصه رزمی چشمگیر بود.

با توجه به سخن امام (ره) که فرمودند «جنگ ما جنگ عقیدتی بود و عرصه معنویت بود» حضور طلاب را چطور در این عرصه موثر می دانید؟ ابعاد این تاثیر را بیان نمایید.

طبیعتا در میدان جنگ اساسی ترین عامل برای موفقیت، انگیزه رزمندگان است. در هر جنگی انگیزه ها متفاوت است  گاهی مادی و گاهی حضور اجباری بوده، اما در دفاع مقدس این گونه نبود، یعنی شور و شعف رزمندگان بر مبنای این بود که در کشورمان یک انقلابی بر اساس تعالیم اسلام شکل گرفته و استکبار جهانی می خواهد این انقلاب را زمین بزند و ما خود را در مقام دفاع از مکتب می دیدیم، لذا آنهایی که در جبهه ها حضور پیدا می کردند با عقیده دفاع از ارزش های دینی وارد این عرصه می شدند، چرا که اگر این سنگرها را از دست می دادیم، سنگر عقیدتی فرو می پاشید.

عمده سؤالات و  مراجعاتی که رزمندگان به طلاب داشتند در چه زمینه هایی بود؟

  این طور نبود که طلبه ها جدای از رزمندگان باشند، رسالت دینی و تبلیغی با مسائل رزمی با هم در آمیخته بود، یعنی رزمندگان، روحانیون را در کنار خود می دیدند ولذا یک ارتباط بسیار طبیعی بین رزمندگان و روحانیون شکل می گرفت.

 خاطره ای از طلاب رزمنده ای که در خط مقدم بودند، دارید؟

یکی از دوستان بسیار عزیز ما شهید محمدعلی حججی، اهل نجف آباد بود که ۲۲ فروردین سال ۱۳۶۲در عملیات والفجر یک به شهادت رسید، از نظر فکری و معنوی شخصیت خاصی داشت.

در دوران دفاع مقدس در میدان امام(ره) در مراسم تظاهرات او را دیدم و سؤال کردم کجا هستی؟ نمی گفت؛ دیدم مجروح است، مدتی بستری بود  و به هیچ کس هم نگفته بود و کتمان می کرد، می گفت مجروحیت من، مسئله ای بین من و خدای من است و نمی خواهم کس دیگری متوجه شود.

این شهید در یکی از عملیات ها که تیربار دشمن تمام منطقه را پوشش داده بود و رزمنده ها راه برگشتن نداشتند و حتی نمی توانستند وارد خط دشمن شوند، یک باره بلند شد و نشست و با اولین شلیک آرپی جی تیربار دشمن را خاموش کرد و عملیات از بن بست درآمد. صبح روز بعد بین الطلوعین حین عملیات نمازی می خواند که تمام نمی شد، یکی از دوستان به او گفته بود که حالا وقت چنین نمازی است؟ شهید در پاسخ گفته بود دیشب که بلند شدم این تیربار را خاموش کردم، نذر کردم اگر توانستم با اولین گلوله خاموش کنم، فردا صبح اگر زنده بودم و در هر کجایی بودم، دو رکعت نماز توسل به امام زمان(عج) بخوانم و داشتم نذرم را ادا می کردم.

رزمندگان ما با چنین عقیده و روحیه ای به شهادت رسیدند.

 شهید محمدعلی حججی

امروز طلاب جوان و  روحانیون پیشکسوت چه وظیفه ای دارند و چگونه باید ارتباط گذشته با حال برقرار شود؟

 آرمان هایی که ما داریم اجازه نمی دهد استکبار پابرجا باشد، لذا یک تقابل دائمی بین عقاید ما و مستکبرین، دین گریزان و به تعبیر حضرت امام(ره) مرفهین بی درد وجود دارد؛ این جنگ تمام شدنی نیست، البته عرصه های جنگ فرق می کند و شکل و قالب آن متفاوت است.

امروز دشمن جنگ را در عرصه های دیگر آغاز کرده و با شدت هم وارد شده است، از جمله تهاجم سنگین فرهنگی و عرصه اقتصادی، لذا حوزویان در این دو عرصه می توانند نقش ایفا کنند، یعنی اگر خود را در حال جهاد و جنگ ببینند در هر قسمتی که هستند می توانند در عرصه اقتصادی وارد شوند، البته نه به این معنی که خود فعالیت اقتصادی بکنند، بلکه جو جامعه را نسبت به اقتصاد مقاومتی که می تواند کشور را بیمه کند، آماده کنند و فرهنگ عمومی را به این سمت و سو هدایت نمایند.

  همچنین در مسئله مقابله با تهاجم فرهنگی نیز این مسئولیت بر دوش علما و حوزویان است تا هم در زمینه تولید علم بروز و هم در عرصه تبلیغ و ترویج فعالیت کنند.

گفتنی است، استان اصفهان با ۵۹۰ شهید روحانی بیشترین آمار شهدا در میان روحانیون کشور را داشته است. همچنین دارای هزار و ۱۱۲ ایثارگر روحانی شامل رزمنده، جانباز و آزاده است.

گفت وگو :سیدامیر حسین ابطحی