به گزارش خبرگزاری حوزه، ۲۷ مهر ۱۳۸۹، سالروز سفر ده روزه مقام معظم رهبری به شهر مقدس قم است که به این مناسبت در شماره های گوناگون به بازخوانی مطالبات و سخنان رهبر معظم انقلاب خواهیم پرداخت.

ضرورت ورود حوزه به مسائل جهانی

اولاً حاشیه‌نشین شدن حوزه‌ی علمیه‌ی قم و هر حوزه‌ی علمیه‌ی دیگری به حذف شدن می‌انجامد. وارد جریانات اجتماع و سیاست و مسائل چالشی نبودن، بتدریج به حاشیه رفتن و فراموش شدن و منزوی شدن می‌انجامد.

ثانیاً اگر روحانیت می خواست در حاشیه و در پیاده‌رو حرکت کند و منزوی شود، دین آسیب می دید. روحانیت سرباز دین است، خادم دین است، از خود منهای دین حیثیتی ندارد.

اگر روحانیت از مسائل اساسی - که نمونه‌ی برجسته‌ی آن، انقلاب عظیم اسلامی است - کناره می گرفت و در مقابل آن بی‌تفاوت می ماند، بدون تردید دین آسیب می دید و روحانیت هدفش حفظ دین است.

ثالثاً اگر حضور در صحنه موجب تحریک دشمنی‌هاست، این دشمنی‌ها در یک جمع‌بندی نهائی مایه‌ی خیر است. آن دشمنی‌هاست که غیرت ها و انگیزه‌ها را تحریک می کند و فرصت هائی برای موجود زنده می‌آفریند.

هر جا به مجموعه‌ی روحانیت یا به دین یک خصومت‌ورزی و کینه ‌ورزی‌ای انجام گرفت، در مقابل، حرکتی سازنده از سوی بیداران و آگاهان انجام گرفت.

رابعاً با بی‌طرف ماندن روحانیت در مسائل چالشیِ اساسی، موجب نمی شود که دشمن روحانیت و دشمن دین هم بی‌طرف و ساکت بماند؛ «و من نام لم‌ینم عنه».

اگر روحانیت شیعه در مقابل حوادث خصمانه‌ای که برای او پیش می‌آید، احساس مسئولیت نکند، وارد میدان نشود، ظرفیت خود را بروز ندهد، کار بزرگی را که بر عهده‌ی اوست، انجام ندهد، این موجب نمی شود که دشمن، دشمنی خود را متوقف کند؛ بعکس، هر وقت آنها در ما احساس ضعف کردند، جلو آمدند؛ هر وقت احساس انفعال کردند، به فعالیت خودشان افزودند و پیش آمدند.

بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار طلاب و روحانیون –  ۱۳۸۹/۰۸/۰۱