به گزارش خبرگزاری حوزه، مدت امامتش ۶ سال و عمر شریفش ۲۸ سال بود و در سال ۲۶۰ ه.ق به شهادت رسیدند و در خانه خود در شهر سامرا کنار مرقد پدر بزرگوارشان به خاک سپرده شدند.
زمانی که امام حسن عسکری به شهادت رسیدند، حضرت مهدی(عج) پنج ساله بودند و بر پیکر این امام بزرگوار نماز خواندند. یگانه منجی عالم بشریت پس از تولد حدود پنج سال تحت سرپرستی پدر بزرگوارشان به‌صورت نیمه مخفی زندگی کرد. یکی از کارهای بسیار مهمی که امام حسن عسکری(ع) در این دوره انجام داد معرفی امام مهدی(عج) به بزرگان شیعه بود تا در آینده در مسئله امامت دچار اختلاف نشوند.
زهرا عبداللهی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه با اشاره به سیره زندگی این دو امام بزرگوار اظهار داشت: امام حسن عسکری(ع) در دوران عمرش در بین لشگریان و حصر تحت تعقیب و خفقان شدید حاکمان عباسی بود اما با تمام این شرایط وعده الهی را محقق و فرزندش مهدی(عج) را به دنیا آوردند و به مردم معرفی کردند.
وی افزود: امام عسکری(ع) پدر کسی است که از اول خلقت انتظار ایشان کشیده شده است و همه امامان معصوم خبر آمدنش را وعده داده‌اند.
وی با اشاره به شرایط خفقان دوران امام حسن عسکری(ع) گفت: دشمن به شدت می‌خواهد منجی عالم بشریت به دنیا نیاید درحالی‌که ایشان در ۱۵ شعبان ۲۵۵ هجری متولد می‌شوند ۹ ربیع شروع امامت ایشان است.
عبداللهی اضافه کرد: حقیقت تولد و وجود امام زمان(عج) به وقوع پیوست و اکنون جهان در انتظار اوست ازاین‌رو باید با انجام وظایف زمینه را برای ظهور حضرت را فراهم‌سازیم.
وظایف منتظر
وی به وظایف منتظران اشاره کرد و گفت: کسب معرفت درست، دلدادگی و محبت و عشق‌ورزی به ایشان و اطاعت امر از مهمترین وظایف است.
استاد جامعه الزهرا(س) بیان داشت: باید امام را در تمام شئون امامت بشناسیم و او را واسطه فیض بدانیم و جانمان را فدای غایبی کنیم که جایش خالی نیست.
وی گفت: همچنین از طریق انس با دعای عهد، آل یاسین و زیارت جامعه و سلام دادن به ایشان جزو سربازان مهدی(عج) باشیم.
وی خاطرنشان کرد: آخرین وظیفه ما اطاعت از ایشان است یعنی باور داشته باشیم که هر دوشنبه و پنجشنبه نامه اعمال ما به دست ایشان می‌رسد ازاین‌رو باید جوری رفتار کنیم که گویی در محضر ایشان هستیم.
استاد حوزه با اشاره به وظایف فردی و اجتماعی گفت: حفظ وحدت و اقتدار اسلامی در شرایطی که دشمن درصدد ایجاد تفرقه و سست کردن اصل نظام است ضروری خواهد بود.
وی بیان داشت: سال ۸۸ مقام معظم رهبری در جمع مردم سنندج است که در آن رهبر انقلاب با بیانی آشکار و رسا، حکم شرعی برهم زدن وحدت شیعه و سنی را این‌گونه بیان می‌کنند:آن‌کس که ندای تفرقه بین شیعه و سنی را سر می‌دهد و به بهانه مذهب، می‌خواهد وحدت ملی را به هم بزند، چه شیعه باشد و چه سنی، مزدور دشمن است؛ چه بداند، چه نداند. گاهی بعضی‌ها مزدور دشمن‌اند و خودشان نمی‌دانند.
استاد جامعه الزهرا(س) گفت: همچنین امام خمینی فرمودند که مسئولان ما باید بدانند که انقلاب ما محدود به ایران نیست. انقلاب مردم ایران نقطه شروع انقلاب بزرگ جهان اسلام به پرچم‌داری حضرت حجت- ارواحنافداه- است که خداوند بر همه مسلمانان و جهانیان منت نهد و ظهور و فرجش را در عصر حاضر قرار دهد.
پدری که معرف پسر شد
انسیه یوسفیان نیز در ادامه اظهار داشت: یکی از مهمترین فعالیتهای امام یازدهم شیعیان شناساندن فرزندش به شیعیان خاص و آماده‌سازی مردم برای دوران غیبت بود.
وی افزود: از دوران امام هادی(ع) به علت خفقان در حکومت، شیعیان مجبور به ارتباط پنهانی با امامان بودند و یا از طریق نمایندگان سؤالات و شبهات را پاسخ می‌گرفتند.
استاد جامعه الزهرا(س) تأکید کرد: امام عسکری(ع) در شرایط سخت‌تر نسبت به سایر امامان بود و تحت تعقیب و حصر حاکمان بنی‌عباس بود ازاین‌رو گاهی آشکار و گاهی به‌صورت مخفی فرزندش و آخرین سلسله امامت را به شیعیان نشان می‌دادند و می‌فرمودند که این فرزند من و امام بعد از من است.
وی با اشاره به زندگی‌نامه امام حسن عسکری(ع) گفت: سوسن همسر امام هادی (ع) و مادر گرانقدر امام حسن عسکری (ع) است که پس از شهادت امام یازدهم امور شیعیان به‌طور عمده بر دوش ایشان بود.
یوسفیان گفت: از جمله القاب زیبای امام حسن عسکری (ع) لقب «ابن الرضا»ست که این لقب در خصوص ایشان، و پدر بزرگوارشان امام هادی (ع) و امام جواد (ع) به کار می‌رفت.
وی ادامه داد: ایشان در سن ۲۲سالگی به مقام امامت رسید و در ۶سال دورانش با سه تن از خلفای بنی‌عباس بود.
وی با تأکید بر اینکه بیشترین عمر امام عسکری(ع) در حصر سپری شد گفت: ایشان در محله عسکر تحت مراقبت و نظارت شدید مأموران عباسی بودند و حتی در خانه خود نیز آزادی نداشتند.
استاد جامعه الزهرا(س) گفت: با این اوصاف اما امام لحظه‌ای دست از فعالیت علمی و دینی برنداشت و شاگردان برجسته‌ای تربیت کرد.
وی اضافه کرد: نقل‌شده است که «یعقوب بن اسحاق کندی فیلسوف عرب در عصر خود، دست به تألیف کتابی (به‌زعم خود) در تناقضات قرآن زد و کسی را در جریان کار خود نگذاشت. روزی یکی از شاگردان او به حضور امام عسکری (علیه‌السلام) رسید. امام به او فرمود: آیا در میان شما کسی نیست تا استادتان را ازآنچه درباره قرآن می‌نویسد، بازدارد؟ او گفت: ما شاگردان او هستیم، چگونه می‌توانیم درباره این موضوع یا غیر آن به او اعتراض کنیم؟ امام به فرمود: اگر چیزی بگویم به کِندی خواهی گفت؟ آن مرد گفت: آری! امام فرمود: پیش او برو و از وی بپرس: آیا از نظر شما ممکن است منظور قرآن غیر از آن معانی باشد که گمان کرده و پذیرفته‌اید؟ خواهد گفت: ممکن است؛ زیرا اهل فهم است. پس بگو: چه می‌دانی؟ شاید همان‌گونه که امکان آن را پذیرفتی، مراد قرآن غیر از آن باشد که تو می‌فهمی.او هم‌سخنان امام را به وی منتقل کرد. کندی که این مسئله را در سخن، امری محتمل و از نظر عقلی جایز می‌دانست، گفت: قسم می‌خورم که این کلام از تو نیست. آن مرد گفت: این سخنان از ابومحمد عسکری (علیه‌السلام) است. کندی گفت: هم‌اکنون پیش او می‌روم که این امر جز از این خاندان برنمی‌آید؛ آن‌گاه آتش خواست و همه آن‌چه را که نوشته بود، سوزاند و از بین برد.»
تقویت شبکه وکلایی
وی با اشاره به تقویت شبکه وکلایی امام عسکری(ع) گفت: در شرایط سخت امنیتی که دستگاه عباسی برای امام به وجود آورده بود، در این راستا در زمان امام نهم به بعد شبکه فوق سری ارتباطی وکالت و نصب نمایندگان در مناطق گوناگون طراحی و سازماندهی شد، این برنامه در زمان امام حسن عسکری نیز ادامه داشت.
استاد جامعه الزهرا(س) بیان داشت: یکی دیگر از کارهای مهمی که امام حسن عسکری (ع) در زمان حیات خود انجام می‌دادند. توجه به نیازمندان و برآورده کردن احتیاجات مالی آن‌ها بود که خود برکات و ثمرات فراوانی برای تقویت ارتباط شیعیان با دستگاه امامت داشت.
وی خاطرنشان کرد: همچنین امام رجال شیعه را تقویت می‌کرد و به نامه‌های شیعیان پاسخ می‌داد و در جهت برطرف کردن شبهات و پاسخ به سؤالات تلاش و همچنین از علم و عالم غیب استفاده می‌کرد.
وی با اشاره به نمازخواندن امام زمان (عج) بر بالین پدرش هنگام شهادت گفت: در تاریخ آمده است: پس از شهادت و انجام امور غسل و کفن پیکر مطهرشان، خادم حضرت (ع) به‌قصد باخبر کردن جعفر بن علی از منزل خارج شد تا او را برای اقامه نماز بر پیکر امام حسن عسکری (ع) آگاه سازد. ولیکن پس از همراهی جعفر بن علی به بالای سر پیکر شریفشان، هنگامی‌که وارد خانه شدند، دیدند حسن بن علی (ع)، کفن شده در تابوت قرارگرفته است و هنگامی‌که خواست آماده اقامه نماز شود، کودکی گندمگون و با موهای مجعد جلوی او را گرفت و گفت: ای عمو، من برای نمازخواندن بر پدرم سزاوارترم. جلوآمده و بر او نماز خواند.
یوسفیان ابراز داشت: بعدازاین دیگر شیعیان امام را نمی‌بینند و دوران غیبت آغاز می‌شود و مأموران نمی‌توانند امام را پیدا کنند اکنون مرقد امام عسکری(ع) نقطه آغاز غیبت امام عصر(عج) و پناهگاهی برای دلدادگان مکتب اهل‌بیت است.
وی بر زمینه‌سازی ظهور مهدی موعود(عج) تأکید کرد و گفت: در حدیثی امام صادق(ع) فرمود: ای شیعیان ما! آبرو و زینت ما باشید، و باعث ننگ و بی‌آبرویی ما نباشید، با مردم خوب صحبت کنید، زبانتان را حفظ کنید و از حرف‌های اضافی و زشت بپرهیزید ازاین‌رو وظیفه شرعی و اخلاقی همه ماست تا سایر مردم جهان را با اخلاقمان جذب اهل‌بیت کنیم.
تقویت شبکه ارتباطی شیعیان
رقیه درویشی در این رابطه اظهار داشت: این امام از نمایندگان به‌عنوان پل‌های ارتباطی بین خود و مردم استفاده می‌کرد و این‌گونه پاسخگوی سؤالات و شبهات آن‌ها بود.
وی افزود: امام عسکری، یک سلسله فعالیتهای سیاسی و اجتماعی و علمی در جهت حفظ اسلام و مبارزه با افکار ضد اسلامی انجام می‌دادند که در تاریخ به ثبت رسیده است.
استاد جامعه الزهرا(س) ادامه داد: کوشش‌های علمی در دفاع از آیین اسلام و ردّ اشکالها و شبهات مخالفان، و نیز تبیین اندیشه صحیح اسلامی، فعالیتهای سرّی سیاسی بر رغم تمامی کنترلها و مراقبتهای حکومت عباسی، حمایت و پشتیبانی مالی از شیعیان، به‌ویژه یاران خاص خود از مهمترین اقدامات این امام معصوم بود.
وی با اشاره به تقویت و توجیه سیاسی رجال و عناصر مهم شیعه در برابر مشکلات گفت: ایشان استفاده گسترده از آگاهی غیبی برای جلب منکران امامت و دلگرمی شیعیان و آماده‌سازی شیعیان برای دوران غیبت فرزند خود امام دوازدهم انجام می‌داد.
وی گفت: یکی از عواملی که اوضاع سیاسی را برای امام عسکری(ع) و شیعیان سخت‌تر می‌کرد شهرت یافتنِ قیام امام دوازدهم(عج) بود که دراین‌باره شیخ مفید دوران امامت امام عسکری (ع) را روزگار سخت توصیف کرده و معتقد است در مذهب امامیه آمدن امام منتظَر مشهور شده بود و خلیفه که می‌دانست شیعیان انتظار آمدن او را می‌کشند در جستجوی فرزند امام عسکری (ع) بود و تلاش و کوشش بسیاری برای اطلاع یافتن از آن حضرت می‌کرد. به همین دلیل بود که امام عسکری (ع) ولادت فرزندش را مخفی کرد.
درویشی خاطرنشان کرد: همچنین شیخ طوسی بر این باور است که امام عسکری (ع) با توجه به این شرایط دشوار بود که در وصیت خود موقوفات و صدقاتش را به مادرش حُدیث احاله داد.
وی با اشاره به اینکه زمان امام عسکری (ع) را «دوران محنت» می‌گویند، گفت: در آن دوره به جهت «تفتیش عقائد» شیعیان، سخت‌ترین زمان برای شیعه بوده و به دوره محنت معروف شده است.
استاد جامعه الزهرا(س) گفت: حضرت امام حسن عسکری(ع) در روز ۸ ربیع‌الثانی سال ۲۳۲ در شهر مدینه به دنیا آمدند. نام مبارک ایشان، حسن، کنیه معروفشان ابومحمد، القاب معروف ایشان زکی و عسکری است؛ لقب عسکری، لقبی است که رسول اکرم (ص) به ایشان داده‌اند.
وی اضافه کرد: در حدیث جابر آمده است که «جندل بن جنادة بن جبیر یهودی» از رسول خدا(ص) پرسید: مرا از اوصیای پس از خویش آگاه ساز تا از آنان پیروی کنم. حضرت فرمود: اوصیای من دوازده تن هستند و آنان را نام برد تا فرمود: پس از او [(امام هادی(ع)] پسرش حسن است که عسکری نامیده می‌شود. قول دیگر اینکه چون خلیفه عباسی، امام عسکری و امام هادی(ع) را در سامرا و در محله «عسکر» تحت نظر قرار داده بود (عسکر یعنی سپاه و لشکر)، لذا آن دو بزرگوار را عسکریین و امام یازدهم را به خصوص «عسکری» می‌گویند.
۳۱۳/۶۱
نظر شما