به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» از آذربایجان‌غربی فاطمه ابراهیمی، امروز در مراسمی که به صورت مجازی در مدرسه علمیه الزهرا (س) خوی برگزار شد، با بیان این‌که از نظر اسلام ایام نوجوانی اهمیت زیادی دارد، اظهار داشت: در این دوران، شخصیت فردی و اجتماعی نوجوانان پایه ریزی می‌شود و روش تربیتی اسلام براین امر تأکید دارد که فرزندان این دوران را با معرفت و پاکی سپری کند، زیرا در این مرحله از سن تغییرات عمومی بدن و تأثیرات روانی، آن چنان سریع و همه جانبه است که او را دچار تشویش و نگرانی و برخوردها و ارتباط‌هایش با اطرافیان، و خانواده را دچار مشکل می‌کند، ازاین رو، دراین زمان است که فرزند شدیداً نیاز به محبت دارد و در پی یافتن یک نقطه اتکای روانی و روحی است و دوست دارد دیگران به شخصیت اش احترام بگذارند و او را مورد توجه قرار دهند.
استاد حوزه علمیه خواهران آذربایجان‌غربی تصریح کرد: نوجوان و جوان مؤمن با بینش صحیحی که از اسلام الهام گرفته است، می‌داند که هر واقعه ناگواری که در زندگی انسان اتفاق می‌افتد، در صورتی که خود مسئول پدید آمدن آن نباشد در حکم آزمایش و ابتلا از طرف خداوند است که هدف آن سازندگی و رشد و کمال انسان است.
وی ادامه داد: پیشوایان دین علاوه بر رعایت اصول تربیت، نظارت دقیق و مداومی در تربیت فرزندان داشتند و سعی می کردند تا آنها را متدین، متعهد و فعال پرورش دهند و به همین جهت همواره با آنها دوست و رفیق بودند.
ابراهیمی تصریح کرد: در رفتار با فرزندان، تغافل سبب می شود که پرده حجاب و حیای فطری در نوجوان دریده نشود و فرصت جبران و ترمیم از او گرفته نشود و این امر نوعی برخورد بزرگوارانه و کریمانه است که امام علی علیه السلام آن را از برترین کمالات انسان های بزرگوار می شمارد.
وی گفت: برخی افراد در روند تعلیم و تربیت، از اعمال خشونت و سخنان پرخاشگرانه و مسائلی از این دست بهره می برند، در حالی که باید دقت داشت هرگاه زمینه استفاده از راهبردهای گفتاری وجود دارد نباید از تنبیه بدنی بهره برد، زیرا موجب خدشه دار شدن کرامت و شخصیت، سرخوردگی یا عدم اعتماد به نفس و عقده و کینه نسبت به کسانی که رفتار نامطلوبی با او داشته اند، می شود.
استاد حوزه علمیه خواهران آذربایجان‌غربی تاکید کرد: دوران کودکی و نوجوانی بهترین و مناسب ترین زمانی است که پدر و مادر می توانند فرزند خود را با اخلاق و آداب اسلامی آشنا سازند، زیرا دراین دوره، کودک فقط پدر و مادر و محیط خانواده را می شناسد و به اصطلاح گوش و چشم او بسته است و تنها تحت پوشش شخصیتی خود تغذیه روحی و فکری می شود.
وی در پایان گفت: روح کودک بسیار حساس و اثرپذیر است و همانند دوربین فیلمبرداری همه رفتارها را ضبط می کند، اگر پدر و مادر در این دوره نسبت به تربیت فرزندان بی توجه باشند و الگوی تربیتی شایسته‌ای برای آنان نباشند، تنها به امر و نهی‌های خشک و خالی اکتفا کنند، کودکان و نوجوانان، بی تأثیر از چنین توصیه‌های توخالی، به رفتارها و خلقیات نامطلوب گرایش پیدا می‌کنند و به الگوهای منفی اخلاقی بیرون از خانه اقبال و اثرپذیری بیشتری نشان می‌دهند.
انتهای خبر./
