به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین نائیجی در هشتمین نشست علمی کنگره علمی امناء الرسل نکوداشت آیت الله سید محمد مهدی موسوی الخرسانی که به صورت مجازی از سوی بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء و حوزه علمیه امام حسن عسکری(ع)برگزار شد، با اشاره به شخصیت علمی آیت الله الخرسان گفت: این عالم ربانی از علمای نجف و والدشان از شاگردان میرزای نائینی و اجداد شان هم از بزرگان نجف، عراق و دارای فعالیت های علمی فراوانی بوده و نکته مهم این که این خانواده اهتمام جدی به امر پژوهش داشتند.

این محقق با اشاره به پیشینه علمی آیت الله خرسان اظهار داشت: بزرگترین استادشان والدشان، ابوالقاسم خویی و ... و در عین حال مشایخی برای نقل حدیث در بین اهل شیعه و سنت داشتند. علاقه خاصی به نوشتن و پژوهش داشته و بعضی کتابها را که از آثار شیخ مفید و ... بوده را تصحیح کردند و این کار بسیار مهمی بوده است. خود تصحیح هم از کارهای پژوهشی به شمار می رود به خصوص اگر نویسنده در پاورقی و در انتهای کتاب بخواهد توضیحاتی داشته باشد و نظرات نوعی را بیان کند.

وی بیان داشت: آن عالم ربانی ۲۳ اثر تألیفی دارد که در صدر آن موسوعه عبدالله بن عباس است که۷۰ سال برای آن وقت گذاشته است. دلیل طولانی این مسئله برای این است که همه تلاشش این بود تا کار علمی خوبی منتشر کنند و دلیل نوشتن این کتاب برای این است که در مورد شخصیت ابن عباس دو گانگی وجود داشت، بعضی او را مخالف حضرت علی(ع) و بعضی او را موافق می دانستند. برای همین مرحوم خرسان دچار این سوال شد  و درصدد یافتن پاسخ برآمد.

حجت الاسلام والمسلمین نائیجی گفت: همین سوال مبنای پژوهش شد تا بتواند کتاب ۲۳ جلدی موسوعه را بنویسد. خودش می گوید امیدوارم که روز قیامت ابن عباس مرا شفاعت کند و در پایان کتاب ثابت می کند که ابن عباس دوست دار حضرت علی بوده است.

این محقق افزود: این عالم معتقد است که بهترین مدرسه علمی، مجلس علمی است و ۱۳ سال این مجلس علمی در خاندان ما برقرار بود  و دارای اثرات خوبی هم بوده است.

وی بیان داشت: یکی از کارهای مهم آن مرحوم خرسان تمرکز بر پاسخ گویی به شبهات در موضوعات فقه، تاریخ، حدیث و در عین حال در پژوهشش توجه ویژه ای به منابع اصیل داشت و نکته مهم این که ذهن ایشان به عنوان کتابخانه سیار  به راحتی می توانست از این ذهن استفاده کند.

حجت الاسلام والمسلمین نائیجی گفت: او عاشق تحقیق و پژوهش و دارای روش و برنامه در عرصه پژوهش بوده است. یکی از کارهای که می کرده، نوشتن شرح حال و خاطرات است. این مسئله به نوشتن کمک زیادی می کند.

این محقق با اشاره به معنای نظریه پردازی افزود: نظریه سازی نوعی هدفمند، ساختاری و سیستماتیک ولی حقیقت سازی، کشف حقیقت است و کار آقای خرسان هم کشف حقیقت و کشف گذشته بوده است.