به گزارش خبرگزاری حوزه، هر چند که سریال "دودکش" سومین تجربه محمد حسین لطیفی در عرصه سریال سازی به مناسبت ماه رمضان به شمار می رود، اما ورود کارگردانی که پیش از این  "صاحبدلان" و "نردبام آسمان" را ساخته بود، به عرصه طنز برای مخاطب عام رسانه ملی جالب توجه بود، هر چند که لطیفی سابقه تولید فیلم های سینمایی با موضوعات طنز و کمدی را هم در کارنامه کاری خود داشت.

این سریال که در سال ۹۲ از شبکه اول سیما با ایفای نقش هنرپیشگانی چون هومن برق نورد، امیرحسین رستمی، بهنام تشکر، سیما تیرانداز، نگار عابدی، الناز حبیبی و جواد عزتی به روی آنتن رفت، در همان سال و البته بارها بازپخش از شبکه های مختلف تلویزیون طی سال های بعد، عنوان اثری پرمخاطب را به خود اختصاص داد.

"دودکش" در واقع روایتگر داستان زندگی خانواده ای است که در ملکی که از پدرشان به ارث رسیده، یک کارگاه قالیشویی راه اندازی کرده و با وجود مشقت های بسیار از این طریق، ارتزاق می کنند و در عین حال که زندگی ساده و قانعی هم دارند، با مشکلات و ماجراهایی روبرو می شوند که آن روی دیگر زندگی و حکمت های نهفته در آن را به آنان نشان می دهد.

در نگاه نخست، شاید قصه سریال یادآور بسیاری از داستان های یک خطی و بدون جذابیت تلویزیونی باشد اما خرده روایت های ارایه شده در این سریال از سبک زندگی و مشکلات مردم عادی، نشان دهنده هوشمندی خاص جناب کارگردان است که انصافاً با بازی خوب بازیگران آن به خصوص هومن برق نورد و بهنام تشکر و تا حدودی سیما تیرانداز همراه شده است.

یکی از ویژگی های این قبیل آثار که امروز عدم حضورشان در تلویزیون احساس می شود، این است که با زبانی طنز آمیز و به قاعده و البته هنرمندانه، روایتگر سختی های زندگی اقشار متوسط و ضعیف جامعه هستند و از سویی ژست های روشنفکرانه و ادا و اطوارها در نمی آورند، ضمن آن که به ورطه سیاه نمایی و اشاعه یأس و افسردگی هم نمی اُفتند.

نکته مهم دیگر این که هر چند می توان سریال دودکش را در طبقه‌بندی‌های مرسوم در زمینه ژانر طنز قرار داد اما از سوی دیگر می بایست آنرا در زمره ی سریال های خانوادگی طنز با مایه های جدی از درام دانست که همین مساله موجب می شود مخاطب با آن همراهی قابل توجهی داشته باشد.

لطیفی هر چند سال ها بعد، قسمت دوم این سریال را با عنوان "پادری" برای تلویزیون تولید کرد، اما انصافاً باید گفت که همچون قسمت نخست در جذب مخاطب و بیان قصه روان، موفق نبود که این مساله نیز باید در جای خود واکاوی شود که چرا اکثر فیلم ها و سریال های ایرانی در قسمت ها و فصول آینده با توفیق چندانی مواجه نمی شوند.