به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت‌الاسلام حامد قرائتی عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع)» به طرح نکاتی پیرامون شرایط سیاسی- اجتماعی دوران زندگی امام علی(ع) پرداخت و اظهار داشت: زندگانی امام علی(ع) از رحلت رسول خدا(ص) از جهات متعددی دارای اهمیت است چه اینکه جامعه علیرغم صلاحیت و تصریح رسول خدا(ص) مبنی بر تصدی خلافت بلافصل امام علی(ع) به دلایل متعددی که نمی توان آن را محدود به خواست چند نفر دانست، از نعمت هدایت و خلافت امام علی(ع) محروم ماند.
حجت‌الاسلام قرائتی ابراز کرد: محدود ماندن نگاه پژوهشگران به رویدادهای تاسف بار این دوره باعث شده است که نقش سازنده حضرت در هدایت و تعالی جامعه آنچنان که شایسته است مورد توجه قرار نگیرد و این غفلت باعث شده تا تصویری اشتباه و یا ناقص و منفعلانه از جایگاه و عملکرد حضرت در این دوران ترسیم گردد؛ در این تصویر هیچ توجهی به تدابیر، مواضع و نقش های سازنده فرهنگی، علمی، آموزشی، عمرانی، سیاسی، امنیتی، قضایی و حقوقی و حتی تمدنی حضرت در این دوره نمی شود و تلاش می شود با یک اولویت گذاری ابزاری و مصلحت اندیشانه بسیاری از گزارش های تاریخی در موضوع حیات فردی و اجتماعی امام علی(ع) در کنج انزوا قرار گیرند.
عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع) در ادامه به تبیین عوامل شکل‌گیری این تصویر نادرست پرداخت و عنوان کرد: «اکتفا به گزاره هایی که ناظر به مظلومیت اهل بیت(ع) بوده و دارای پیوست های احساسی می باشند»، «حاکمیت نگاه ابزاری و گزینشی به گزارش ها»، «تلاش برای غیریت سازی در میان امت اسلامی» و «ظلم و اصرار حاکمان جائر برای از دسترس خارج کردن تاریخ و سیره امامان معصوم(ع)» از جمله این عوامل است.
وی با اشاره به آسیب های «حاکمیت نگاه ابزاری و گزینشی به گزارش ها» تصریح کرد: مجادلات متکلمان شیعه با اهل سنت، تلاش قیام کنندگان و دولتهای علوی، شیعی و حتی غیر شیعی باعث شده بود تا از مجموعه تدابیر، اقدامات و مواضع امام علی(ع) در این دوره تنها به گزارش هایی پرداخته شود که بتواند مستمسک خوبی در به چالش کشیدن مخالفان کلامی یا سیاسی باشد. این نگاه ابزاری و فرصت طلبانه به تاریخ زندگانی امام علی(ع) در عصر غیبت نیز استمرار پیدا کرد.
حجت الاسلام قرائتی همچنین آسیب های «تلاش برای غیریت سازی در میان امت اسلامی» را مورد توجه قرار داد و گفت: این موضوع باعث شد این مقطع از زندگانی امام علی(ع) –از رحلت پیامبر تا تصدی خلافت- مورد بی مهری عامدانه قرار گیرد؛ در این رویکرد با حذف سیره امام علی(ع) در عصر خلفا و گزینش احادیث معصومین(ع) تلاش می شد تا با تحریک هیجانات فرقه ای بستر لازم برای تضعیف گروه های مسلمان و یا جداسازی قسمتی از امت و ایجاد فرصت تاسیس یک نظام سیاسی مستقل فراهم گردد؛ هدفی که امام علی(ع) در عصر خلفا علیرغم اصرار برخی از سیاسیون بیگانه مانند ابوسفیان و برخی اصحاب ناآگاه مانند فضل بن عباس از پیگیری آن خود داری نمود.
عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع) با بیان اینکه ظلم و اصرار حاکمان جائر برای از دسترس خارج کردن تاریخ و سیره امامان معصوم(ع) به عنوان عاملی مهم در محروم ماندن امت اسلامی از الگوها و رهبران هدایت و سعادت شمرده می شود، توجه به تاریخ و سیره امام علی(ع) بدون گزینش‌ها و غرض‌ورزی‌های فردی، حزبی و جزم اندیشانه را در رفع چالش‌ها و مسائل لاینحل جامعه و امت اسلامی بسیار مهم ارزیابی کرد.
وی در پایان تأکید کرد: در این عصر که مناقشات ملی و فرقه ای جهان اسلام را فرا گرفته و دشمنان اسلام با پشتیبانی‌های گاه و بیگاه از طرفین، سعی بلیغی در استمرار این مناقشات دارند، تمسک غیرگزینشی به تاریخ و سیره اهل بیت(ع) تنها راه سعادت و نجات خواهد بود.
