محمد حبیبی منصور؛ مستندساز در گفتوگو با خبرگزاری حوزه، پیرامون ویژگیهای مستندهای دینی اظهار کرد: در مستند دینی با انرژی مثبتی در محتوا روبهرو هستیم، بنابراین اگر در آثاری که سعی دارند موضوع دینی را مدنظر قرار دهند و در رسیدن به این خواسته موفق نیز نیستند دو دلیل را میتوان متصور شد. ابتدا بحث ساختار است و سپس معنا مدنظر میباشد.
وی افزود: زمانی وجود دارد که محتوایی خوب در اختیار مستندساز قرار دارد، اما به دلیل ضعف در اجرا، اثر مربوطه نتیجه برعکس خود را میدهد. نمود بارز این ادعا را میتوان در مستندهایی که به اسم کارهای دینی از تلویزیون پخش میشود مشاهده کرد این کارها به دلیل ضعف ساختار و عدم درک درست سازنده نه تنها نتیجه دهی مثبت ندارد، بلکه مخاطب را از این مضامین دور میکند.
مستندساز ادامه داد: به شخصه عنوان دینی را برای برخی مستندها درک نمیکنم، چون اینکه بخواهیم با دسته بندیهای خاص برای آثار دینی مرز مشخص کنیم صحیح نیست. برای مثال من در کارهایم سعی میکنم به اخلاقیات بپردازم یا اینکه آدمهایی را نشان دهم که به واسطه تلاششان برای جامعه انرژی و تاثیرات مثبت به همراه داشتند.
وی با تاکید بر اینکه نباید مخاطبان آثار مستند را دستهبندی کرد، گفت: اگر بخواهیم کارهای دینی را تنها برای افراد خاص تولید کنیم دچار اشتباه شدهایم، چون اگر این آثار خوب پردازش شود مورد استقبال همه مردم واقع خواهند شد. در همین راستا در کار قبلیم نه تنها اقشار مختلف داخلی، بلکه دیگر کشورها نیز با اثر ارتباط برقرار کردند.
حبیبی منصور در پاسخ به این سوال که برای ساخت ساخت فیلمی با محوریت قهرمانان ملی باید چه ظرایفی را مد نظر قرار داد؟ تصریح کرد: در این تولیدات اصلیترین ویژگی این است که مستندهای مورد نظر برچسب سیاسی نخورد. در کلامی دیگر قهرمان موقع مورد اقبال مردم واقع میشود که گستردگیاش همه اقشار را در بر بگیرد. بهترین نمونه در این رابطه سردار قاسم سلیمانی است. وی تنها محبوب عدهای خاص نبود، بلکه همه او را دوست داشتند، چون تلاش وی آرامش و آسایش برای عموم ایرانیان و حتی دیگر کشورها فراهم آورد و برای همین هم تشییع جنازه او بزرگترین تشییع جنازه تاریخ شد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: از این دست مثالها در تاریخ این سرزمین باز هم وجود دارد. امیرکبیر نمونهای دیگر در این رابطه است. همه مردمی که پس از از امیر کبیر زندگی کردند نام او را شنیدند، چون تلاش و ایثار او سربلندی را برای کشور به همراه آورده بود. در نهایت با توجه به توضیحات ارائه شده، رویکرد من در پرترهسازی این است که به جزئیات رفتاری قهرمان توجه کنم، برای همین وقتی این کار را انجام میدهم به هیچوجه به دسته بندیهای سیاسی توجهی ندارم.
انتهای پیام