به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در کرمانشاه، حجت الاسلام برهان قلعه بالایی در یادداشتی با عنوان « امام(ره) و توحید محوری » آورده است:
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
« یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ... »
در آستانه سی و دومین سالگرد رحلت ملکوتی امام راحل و عظیم الشأن قرار گرفته ایم، با گذشت سالیان سال از هجر آن پیر فرزانه، پی بردن به افکار و آراء او تبلور شخصیت ایشان بیشتر در کشور و دنیا نمایان می شود و به نظر حقیر جنبه های بسیار زیادی از شخصیت ایشان هنوز هم قابلیت تحلیل و تفحص بیان را دارد.
مسأله اول در شخصیت بسیار والای حضرت، مسأله « توحید محوری » است. وقتی انسان سیر زندگی بنیانگذار انقلاب اسلامی را بررسی می کند و آن را مورد مداقه قرار می دهد، آنچه زندگی ایشان را بسیار زیبا و نورانی می کند، « مسأله توحید » امام(ره) یک موحد به تمام معنا است کسی که خدای تبارک و تعالی در زندگی ایشان بسیار پر رنگ است.
موثر در وجود را فقط خدا می داند، این جنبه حیاتی از زندگی ایشان باعث می شود در تمام کارها از قدرت خداوند جهت پیشبرد و اهدافش استفاده کند، در وجود امام(ره) چیزی به نام ترس راهی ندارد، چون ایشان خداوند را حامی و پشتیبان خود در تمام لحظات می داند.
ارتباط امام(ره) با خدا ارتباطی نا گسستنی و هدفمند و بی بدیل است. امام(ره) در تمامی زندگی اش این ارتباط را با تمام وجود حفظ کرده و به آن به سختی پای بند است و همین رمز بسیاری از موفقیتهایش می باشد،
مسأله بعدی که در زندگی امام راحل بسیار قوی و غنی است، فقه اجتماعی است؛ ایشان یک اصولی، عارف، سیاستمدار و یک فقیه است، اما آنچه جنبه قوت امام(ره) است که فقهای که آنرا کمتر دارا بودند، وارد کردن فقاهت در اجتماع است، لکن ایشان با تمام وجود می کوشد فقه را از جنبه عبادی محض و فردی خارج نموده و فقه را وارد اجتماع بنماید، اگر تورقی در کلام و کتابهای او داشته باشید بخوبی جنبه اجتماعات فقه که در کلام و کتاب ایشان پر رنگ و نمودار می شود.
امام(ره) با استفاده از فقه الاجتماع مبانی محکم ولایت فقیه را تبیین نموده اند که یکی از شاخصه های فکری و منظومه رفتاری ایشان را تشکیل می دهد، ایشان قائل به این هستند که فقه برای تمام لحظات و ساعات فرد و اجتماع برنامه دارد، بلکه برنامه های اجتماعی فقه بسیار بیشتر و پر رنگ تر از فقه فردی می باشد.
به این خاطر است که امام(ره) در تنگناهای اجتماعی مسیر را گم نمی کند، بخوبی می تواند کشتیبان یک امت و ناجی آنها در مسائل و مشکلات باشد، تبحر ایشان در فقه اجتماعی است که از او یک فقیه بصیر به زمان و جامعه بسازد و یک انقلابی تمام عیار به جامعه نشان می دهد، جنبه های زیبای زندگی ایشان بسیار و برتر از اینها است، به همین چیزها اکتفاء می شود.
