به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت‌الاسلام سید یاسر تقوی که به مناسبت انتخابات در صفحه مجازی‌اش «کوتاه‌نوشت‌های انتخاباتی» می‌نویسد، اینبار نوشته است:

روح الله زم، مدیر کانال آمدنیوز در گفتگو با برنامه «بدون تعارف» گفته بود: «وقتی سال هشتاد و هشت، دو ماه و نیم بازداشت شدم، چپ کردم و تصمیم به انتقام گرفتم و از همان درب زندان که بیرون آمدم به بازجویم گفتم: این ماجرا به راحتی تمام نخواهد شد». من آن روزها که این اعتراف را شنیدم برایم جالب بود که چطور یک انسان تحت تأثیر تنفری که نسبت به جمهوری اسلامی پیدا کرده می‌تواند با شعار «آگاهی، مبارزه و دموکراسی» به یکی از مهم‌ترین سرشبکه‌های رسانه‌ای اپوزیسیون تبدیل شود و مورد اعتماد صدها هزار و بلکه میلیون‌ها مخاطب قرار بگیرد و به زعم آن‌ها از حقیقت روایت کرده و آن‌ها را در راه مبارزه برای آگاهی و دموکراسی همراه سازد؟ در حالی که امروز مقابل خبرنگار می‌گوید همه چیز از حس انتقام شروع شد!

این را یادآوری کردم که بگویم غالب ما همین‌طور هستیم. چه سمپات‌های جمهوری اسلامی چه منتقدینش و چه اپوزیسیونش. حب و بغض‌های شخصی ما در کنشگری رسانه‌ای و نیز انتخاب رسانه‌ها و روایت‌های مصرفی روزانه بسیار مهم است. ما انتخاب می‌کنیم که چه چیزی را واقعیت اجتماعی بدانیم و چگونه آن را تحلیل و بازنمایی کنیم. به همین دلیل است که گفتگو و دیالوگ میان بخش مهمی از بدنه جامعه به انسداد رسیده است. چون ما پیش از گفتگو، بر اساس انگیزه‌های روانی و... «روایت» خود را انتخاب کرده‌ایم و این انتخاب به راحتی تغییر نمی‌کند. این در حالی است که بسیاری از روایت‌ها نه «روایت حقیقت» که «روایت درد»، «روایت انتقام»، «روایت دلسوزی»، «روایت فقر»، «روایت دلخوشی»، «روایت منافع» و ... است.

من استدلالی ندارم که کدام روایت به حقیقت اجتماعی نزدیک‌تر است. اما فکر می‌کنم این روزها به بزرگانی که می‌توانند درد و انتقام و دلسوزی و فقر و دلخوشی و منافع و ... نفس‌شان را کنترل کنند، بیش از پیش نیازمندیم. به روایت اهل تقوا و بصیرت.