اگه رای ندان خوب بود... چرا هر چی دشمن اشکار ما هست میگه رای ندین مثل (عربستان، مریم رجوی، سلبریتی های که گفتن رای بدین روحانی) دیگه کلا مشخصه که رای دادن خوبه یا نه... حالا بازم خوبه اینایی که رای نمیدن بهتر این اسکول های هستن که میخوان به همتی رای بدن ...

سلام اگه مسلمونی که وظیفه شرعی هست و اگه نیستی برای وطن رای بدید در راستای دشمن کشور نباشید.سیاهی لشکر دشمن نباشید.

رای می‌دهیم برای ایران رای میدهیم بخاطررهبررای می‌دهیم مثل ژنرال قاسم سلیمانی...

اولین مشکل مناظره ۱۴۰۰ تحقق پیدا نکردن اهداف برنامه است. این‌که برنامه‌ای به‌عنوان مناظره پخش شود اما در آن نه مناظره‌ای شکل بگیرد نه نامزدها بتوانند دیدگاه‌های‌شان را بیان کنند، یعنی شکست. خیلی‌ها این مسأله را به ضعف نامزدها مربوط دانستند که تا حد زیادی هم می‌تواند درست باشد. واقعیت این است که فن بیان نامزدها، تسلط‌شان به موضوعات و هوش هیجانی‌شان در سطح پایینی قرار دارد. با این‌حال می‌توان گفت حتی اگر سخنورترین آدم‌ها هم در قالب برنامه مناظره ۱۴۰۰ قرار بگیرند، خروجی خاصی حاصل نخواهد شد. فرم برنامه اجازه چنین چیزی را نمی‌دهد. دومین مشکل برنامه برمی‌گردد به شکل سؤال پرسیدن و نشستن مهمان‌ها که یادآور برنامه‌های مسابقات اطلاعات عمومی است. این‌که مجری دست می‌برد در گوی و قرعه‌کشی می‌کند تا به قید قرعه یکی از سؤال‌ها را از یکی از نامزدها بپرسد، هیچ سنخیتی با انتخابات ریاست‌جمهوری و مناظره ندارد. کافی است یک زنگ روی میز نامزدها برای پاسخ دادن به سؤالات تعبیه شود تا مناظره ۱۴۰۰ بشود یک مسابقه هفتگی. خود سؤال‌ها هم محل اشکال است. طراحان سؤال چه فکری با خودشان کردند که از نامزدها انتظار دارند به سؤالی که خواندن از روی آن یک دقیقه طول می‌کشد در ۳ دقیقه پاسخ بدهند؟ سوالاتی که هر کدامش دغدغه نه چهارسال، نه چهل‌سال که دغدغه تمام تاریخ ایران و جهان به حساب می‌آیند. نتیجه چنین سؤال، جواب‌هایی رد شدن به سطحی‌ترین شکل ممکن از روی موضوعات و شنیدن چندین و چند باره این جمله به شکل‌های مختلف است: «شما برای تولید چه برنامه‌ای دارید؟ به نام خدا، ما از تولید حمایت می‌کنیم.» واقعاً مشخص نیست کدام نابغه‌ای این برنامه را تدارک دیده. برنامه‌ای که در آن مجری مثل مراقب‌های امتحان سؤالات را از توی پاکت مهر و موم شده در می‌آورد، مثل مجریان قرعه‌کشی جام حذفی، گوی‌ها را هم می‌زند و رو به دوربین باز می‌کند و مثل ربات، سر زمان خاصی جمله «خیلی متشکرم» را بر زبان می‌آورد. اصلاً چرا باید سؤالات مهر و موم شده باشد؟ مگر این‌ها مشکلات روز مملکت نیست؟ ... ادامه دارد

سوابق مشخص است. نکته این‌جاست که تأمل در میزان تطبیق عملکردها با شرح وظایف مسئولیت‌های پیشین (بدون شعارزدگی و غرق‌شدن در هیجانات تبلیغاتی)، می‌تواند راهنمای تصمیم‌گیری در سپردن مسئولیت جدید به افراد باشد. به‌عنوان نمونه بارز عنایت فرمایید: کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری 1400؛ شعار اصلی انتخاباتی: «مبارزه با فساد». سوابق: «دادستان هم‌زمان کرج و همدان» در سال‌های 1359 (۲۰ سالگی) تا 1364؛ «جانشین دادستان تهران» از ۱۳۶۴ تا 1368؛ «دادستان تهران» از ۱۳۶۸ تا 1373؛ «رئیس سازمان بازرسی کل کشور» از ۱۳۷۳ تا ۱۳۸۳ (اختیارات و وظایف مندرج در ماده ۲ قانون تشکیل سازمان بازرسی کل کشور: نظارت و بازرسی مستمر بر وزارت‌خانه‌ها، ادارات دادگستری و امور مالی و اداری وابسته به آن، سازمان‌های وابسته به قوه‌قضائیه، نیروی نظامی، نیروی انتظامی، شرکت‌های دولتی، شهرداری، موسسات وابسته به شهرداری، دفاتر اسناد رسمی ‌و مؤسسات عام‌المنفعه و نهاد‌های انقلابی؛/ نظارت بر عملکرد سازمان‌هایی که کل و یا بخشی از سهام و سرمایه آن‌ها به دولت تعلق دارد؛/ انجام نظارت و بازرسی‌های فوق‌العاده حسب‌الامر مقام معظم رهبری؛/ نظارت، بررسی و بازرسی بنا بر دستور رئیس قوه‌قضائیه، رئیس‌جمهور، کمیسیون اصل نود قانون اساسی مجلس شورای اسلامی، وزرا، مسئولین دستگاه‌های اجرایی ذی‌ربط و یا هر موردی که از دید رئیس سازمان بازرسی کل ضروری تلقی شود و...)؛ «معاون اول قوه‌قضائیه» از ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۳؛ «دادستان‌کل ویژه روحانیت» از 1391 تا کنون (خرداد 1400)؛ «دادستان‌کل کشور» در سال‌های ۱۳۹۳ و ۱۳۹۴؛ «تولیت آستان قدس رضوی» از اسفند ۱۳۹۴ تا اسفند 1397؛ «ریاست قوه‌قضاییه» از اسفند 1397 تا خرداد 1400 (شرح وظایف قوه‌قضاییه مندرج در پایگاه اطلاع‌رسانی این قوه به نشانی: https://eadl.ir برقراری عدالت و دفاع شجاعانه و قدرت‌مندانه از مستضعفان و محرومان در همه ابعاد از جمله ابعاد قضایی، اقتصادی، اجتماعی؛/ توجه به خروجی‌ها و ارزیابی میزان موفقیت قوه‌قضاییه براساس اعتماد، احساس اطمینان و آرامش مردم؛/ دفاع از حقوق آحاد جامعه به‌دور از هرگونه تمایز و مجازات بدون اغماض تضییع‌کنندگان حقوق مردم؛/ فراهم‌سازی امنیت شهروندان ازجمله امنیت اقتصادی، اجتماعی، اخلاقی و حیثیتی؛/ جلوگیری از ایجاد فساد و زیرنظرگرفتن گلوگاه‌های فساد و برخورد قاطعانه با آن).

حمله نامزدهای انتخاباتی ریاست‌جمهوری به دولت مستقر، درحالی صورت می‌گیرد که نه در پرسش‌های طراحی‌شده از سوی طراحان مناظره در رسانه ملی و نه در پاسخ‌های عجیب و مبهم نامزدهای انتخاباتی، هیچ اشاره‌ای به مهم‌ترین عامل فلج‌شدگی اقتصاد ایران در سه‌سال گذشته یعنی تحریم‌ها و فشار حداکثری دولت آمریکا نشد. نامزدها و برگزارکنندگان نشست به عمد یا به سهو فراموش کردند که دولت «دونالد ترامپ» با هدف ساقط کردن نظام جمهوری اسلامی، از راه فروپاشی اقتصادی، کارزار تحریم‌ها را آغاز و تا سرحد امکان افزایش داد. اما این تنها بخشی از داستان بوده و واقعیت آن است که مخالفان دولت ماه‌ها و سال‌هاست حسن روحانی و پاستور را به جای دونالد ترامپ و کاخ سفید مورد لعن و نفرین قرار می‌دهند. چه آن‌زمان که به تصمیم نظام پای میز مذاکره با آمریکا نشست و برجام را برای حراست از منافع کشور امضا کرد و چه آن زمان که زیر بار زیاده‌خواهی ترامپ نرفت؛ در هر دو برهه با شدیدترین لحن مورد هجمه قرار گرفت. بر اساس آماری که بهار سال گذشته رییس‌جمهوری از تأثیر تحریم‌ها ارائه داد و قطعاً تاکنون آمارها افزایش تصاعدی هم داشته، درآمد کشور در شرایط تحریم‌ ۵۰ میلیارد دلار کمتر شده است، کشور کمترین میزان صادرات نفت طی حداقل سه‌دهه اخیر را تجربه کرد و فروش دو میلیون و ۷۰۰ هزار بشکه نفت پیش‌از تحریم‌ها، بر اساس برآوردها به حدود کمتر از ۷۰۰ هزار بشکه رسیده و درآمد نفتی دولت ۶۶ درصد کاهش یافت. شرکت‌های فناوری و تحقیقاتی، حمل‌ونقل و کشتیرانی، شرکت‌های فولاد، آهن، آلومینیوم، شرکت‌های ساختمانی و برق، شرکت‌های پتروشیمی، بیمه، طلا، بانک‌ها، تبادلات پولی و بانکی، معدن، سوئیفت، منابع ارزی ایران در جهان، سپاه پاسداران و نیروهای مسلح، بخش عمرانی، سازمان‌های هوافضا، قضات، اساتید، مسئولان لشگری و کشوری کنونی و سابق، دوره‌های آموزشی، دارو و غذا و حتی اپلیکیشن‌های تلفن همراه، نمونه‌هایی از فهرست تحریم‌های آمریکاست که از اردیبهشت ۹۷ و همزمان با خروج ترامپ از برجام شروع شد و روز به روز هم بر تعداد آن‌ها افزوده شد. با این‌همه موارد تروریسم اقتصادی علیه ملت ایران؛ رقبای سیاسی و مخالفان در هر دوره‌ای به نوعی دولت را مقصر این موضوع جلوه دادند. ... ادامه دارد

برخی نامزدها درحالی مدعی سیاه بودن و بی‌خاصیت بودن اقدامات دولت هستند که طی هشت‌سال گذشته هیچ اقدامی برای کمک به بهبود شرایط انجام ندادند؛ لوایح مهم دولت را در مجمع تشخیص مصلحت نظام و مجلس یازدهم مسکوت گذاشتند و حال مدعی هستند چرا دولت به افغانستان و اروپا صادرات ندارد! دولت در جنگ تمام‌عیار اقتصادی قرار دارد، آمارها از کاهش شدید درآمدهای نفتی حکایت دارد و این میان برخی از نامزدها که تنها مسئولیت اجرایی کارنامه آن‌ها، ریاست بسیج دانشجویی در دوره‌ای خاص است، مدعی بی‌کفایتی دولت تدبیر و امید هستند، بی‌آن‌که اشاره‌ای به دلایل ایجاد شرایط داشته باشند. مشتاقان مهجور مذاکره که هشت‌سال با آن مخالفت کردند و اکنون موافق صددرصدی این اقدام هستند؛ بهتر است در کنار تخطئه برجام؛ به این آمار جهانی هم توجه کنند که تولید ناخالص داخلی پس‌از اجرای برجام و در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ به‌ترتیب ۱۲.۵ درصد و ۳.۷ درصد شد، بر اساس اعلام صندوق بین‌المللی پول «خیز رشد اقتصادی» پس‌از عملیاتی شدن برجام کلید ‌خورد و در سال ۹۵ به ۴ تا ۵/ ۵ درصد رسید، بر اساس آمارهای همین نهاد بین‌المللی در سال ۲۰۱۶، رشد اقتصادی ایران به ۱۲.۵ درصد و صادرات نفت ایران نیز در این سال به ۲ و ۱۵۰ هزار میلیون بشکه در روز رسید. ویروس تحریم‌های اعمال شده از سوی آمریکا، اسفند سال ۹۸ به کووید ۱۹ هم آغشته شد و دولت در یکی از بحرانی‌ترین شرایط قرار گرفت. میزان خسارت ناشی از این بیماری در جهان و ایران هنوز برآورد دقیق نشده است اما جمهوری اسلامی حتی از دسترسی به منابع مالی تخصیص‌یافته از سوی مجامع جهانی هم به دلیل پاره‌ای از تحریم‌ها، محروم شد و این بی‌انصافی محض است که شرایط کشور را فارغ از این دو متغییر مهم ارزیابی کرده و دولت را متهم به بی‌کفایتی کنیم. بی‌انصافی که دست‌کم تا به امروز تبلیغات انتخاباتی از سوی مردم به‌قدری دور از واقعیت و منطق است که رغبت چندانی به هیچ‌یک از نامزدها نشان نمی‌دهند. ... ادامه دارد

نادیده گرفتن دستاوردهای دولتی که با دو اَبَرچالش کرونا و تحریم جنگید و تا سر حد توان اجازه فروپاشی اقتصادی و اجتماعی و سیاسی را نداد، به توصیف واعظی مردم را بیش از پیش ناامید خواهد ساخت. رییس دفتر رییس جمهوری در این زمینه نوشته است: «این روزهای تلخ تجربه‌ای برای دولتمردان آینده هم هست. وقتی رییس‌جمهوری که با ۲۴ میلیون رای و مشارکت کم‌نظیر مردم روی کار آمد و پنجه در پنجه دشوارترین مشکلات داخلی و خارجی انداخت و برای موفقیت ایران همراه مردم مردانه جنگید، این‌چنین مورد بی‌حرمتی قرار گیرد، ‌آیا تضمینی وجود دارد که برای دولت بعدی این بی‌اخلاقی‌ها افزایش نیابد؟» بی‌حرمتی به دولت و زحمات هشت‌ساله اعضای آن، نه مردم را برای حضور در انتخابات اقناع خواهد کرد و نه نامزدها را به «سوپرمن!»‌های ناجی بدل. تنها نتیجه محتوم چنین بی‌اخلاقی‌هایی، روی‌گردانی هرچه بیش‌تر مردم از نامزدها و اصل انتخابات است و خطری بزرگ‌تر از آن برای جمهوریت نظام قابل تصور نیست. مناظره‌های آینده اگر عرصه تداوم اهانت‌ها به رییس‌جمهوری و دولت تدبیر و امید شود، شاید منحنی مشارکت در انتخابات از این میزان هم بیش‌تر نزول کند، پس بهتر آن خواهد بود که نامزدهای محترم به‌جای بی‌حرمتی به دولت، کلّی‌گویی و متلک‌پرانی، به ارائه برنامه‌هایی بپردازند که مدعی هستند در صورت اجرا شدن آن‌ها، کشور به گلستان تبدیل خواهد شد./ ایرنا

چرا از ترکهای ایرانی وحشت داری.

رای نمیدم

حرف نزن بابا

خیلی خیلی خشه برید جمش کنین سیرک راه انداختن رای بی رای

کسی که میگه رای نمیدهم هم پیمان امریکا است

خیلی اسکلی

والا شهیدای عزیزت هم راضی نیستن به یه مشت دیوونه رای بدی برادر