مهدی اسلامی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری حوزه، با تأکید بر این که بر اساس آموزه های دینی ما، عفاف مفهومی عام تر و اصیل تر از حجاب است، اظهار داشت: اساساً حجاب یکی از مصادیق عفاف است به طوری که یکی از مصادیق بارز و شایع عفاف در سطح جامعه محسوب می شود.

وی افزود: کشور ما از اول انقلاب تاکنون در بحث حجاب با وجود همه مشکلات و موانع، پیشرفت هم داشته و ما برای درک این مساله باید شرایط قبل از انقلاب را نگاه کنیم، هر چند که معتقدم بعد از هر پیشرفتی، پدید آمدن یک دوره افول، طبیعی به نظر می رسد.

این مدرس دانشگاه همچنین گفت: البته مدیران و مسئولان نباید نسبت به مقابله با بدحجابی و بی عفتی در جامعه بی تفاوت یا کم تفاوت باشند و آنچه مسلم است این که همه ما باید حدود الهی به ویژه در زمینه عفاف و حجاب را به درستی رعایت کنیم.

وی در ادامه با بیان این که به نظر برخی متفکران که معتقدند حجاب میوه شناخت انسان است، ابراز داشت: این درست است که برای اصلاح فرهنگ عفاف و حجاب، الزاماً باید شناخت افراد تغییر کند اما این نظریه صد در صد قابل قبول نیست چرا که رعایت حجاب لزوماً ناشی از شناخت نیست، بلکه علاوه بر شناخت نیاز به توجه به کار فرهنگی دراز مدت و نیز عنایت به مساله الزام قانونی وجود دارد.

وی تاکید کرد: حجاب در سطح ملی باید از دولت شروع شود ولی اصل عفاف ریشه در فرهنگی عمیقی دارد به طوری که فرهنگ ایرانی ما در درون خود ارزش عفیف بودن را به همراه داشته است، هر چند که باید توجه داشت که عفاف یک معنای بسیار گسترده ای دارد و لذا نباید در یک معنای خاص محدود تفسیر شود.