به گزارش خبرگزاری «حوزه» از اصفهان، آیت الله سید ابوالحسن مهدوی صبح امروز در مراسم عزای حسینی در غدیریه دیانی اصفهان، در جمع عزاداران سیدالشهدا(ع)، اظهار کرد: کلمه «أمل» به معنای آرزو در جایی استعمال می شود که تحقق آن آرزو بعید باشد.

وی ادامه داد: گاهی هم تحقق آرزوی انسان نزدیک است که به آن رجاء می گویند، ولی اگر تحقق آرزو دور باشد و متعارف نباشد، «أمل» می گویند؛ عمدتا آرزوی طولانی از مصادیق آن است.

امام جمعه موقت اصفهان ابراز کرد: اگر هرچه درب خانه خدا انتظار داشته باشیم، دیگر «أمل» نیست، بلکه رجا هست، البته مشروط به یک نکته، این که آنچه خداوند فرموده را عمل کنیم. مثلا من از خدای خود می خواهم مرا اهل بهشت کند، این آرزوی خوبی است و شاید خدا هم انجام دهد، ولی اگر من حرکت متناسب با این آرزوی خود را نکنم، اسمش غرور می شود.

وی  ادامه داد: در آیات قرآن در دو جا واژه «أمل» بکار برده شده است، نخست آیه  ۴۶سوره کهف و آیه ۳ سوره حجر است، در سوره کهف خداوند می فرماید «مال، فرزندان زینت زندگی دنیا هستند، ولی باقیات الصالحات نزد پروردگارت ثواب بیشتری دارد و بهتر است آرزوی خودر ا معطوف آن کنید».

عضو خبرگان ر هبری عنوان کرد: در سوره مبارک حجر می فرماید «ای رسول خدا این کافران (لجوج) را واگذار تا به خورد و خواب طبیعت و لذات حیوانی سرگرم باشند و آمال و اوهام دنیوی آنان را غافل گرداند، درآینده خواهند فهمید»، لذا آرزوی طولانی برای انسان نهی شده، چون چند ضرر دارد، بدانید که خداوند متعال حکیم است و هیچ گاه قدرت پروردگار غلبه بر حکمتش ندارد.

وی در توضیح ضررهای آرزوی های طولانی ابراز کرد: نخستین ضرر «تسویف» به معنای تأخیر انداختن، مماطله و امروز و فردا کردن و کار امروز را به فردا انداختن، یعنی اینکه انجام کار خوب و خیر را عقب بیندازیم. دومین ضرر آرزوهای طولانی، توبه نکردن از گناهان است و انسان در پی جبران مافات نمی رود. سومین ضرر آن که عمل صالح انجام نمی دهد، چهارم، حب دنیا پیدا می‌کنیم؛ آرزوی طولانی سبب می شود محبت دنیا پیدا کنیم. پنجمیین ضرر طبق روایتی از معصوم، قساوت دل است؛ نشانه قساوت دل، نداشتن اشک چشم بوده، وقتی حب دنیا در دلی جمع شد، حب خداوند از دل بیرون می رود.

استاد حوزه خاطرنشان کرد: یکی از فرصت های خوبی که برای شرکت کنندگان در عزای حسینی فراهم است، اشک بر حسین(ع) است و این مانع از قساوت قلب می شود.

انتهای پیام