به گزارش خبرگزاری حوزه، سید هادی ساجدی در نشست علمی «اسلام هراسی در فضای مجازی» که به زبان انگلیسی برگزار شد، با اشاره به گستردگی فضای مجازی و هجمه‌های شدیدی که نسبت به اسلام، جهان اسلام، انقلاب، مسلمانان و تمدن نوین اسلامی وجود دارد اظهار داشت: پیشنهاد این است که بتوانیم افراد جامعه به‌ویژه جوانان را به سلاح‌های مورد نیاز برای فعالیت گسترده در فضای مجازی مسلح کنیم.
عضو شورای راه‌اندازی مدرسه عالی مطالعات اسلام و غرب، گفت: همان‌طور که جنگ تحمیلی را به کمک بسیجیان و نیروهای مردمی پیروز شدیم و بحران‌هایی همانند کرونا، سیل، زلزله و سایر بحران‌های اجتماعی را به همت گروه‌های جهادی و مردمی به نتایج خوبی رساندیم در موضوع فضای مجازی و دست برتر شدن در این زمینه نیز باید از توانمندی مردم و به‌خصوص جوانان برای نقش‌آفرینی گسترده مردمی استفاده کرد تا در موضوع اسلام هراسی بر دشمنان پیروز شویم.
ساجدی در بخش دیگری از سخنان خود بابیان اینکه هرگونه ایجاد نفرت و ترس در مورد مسلمانان یا خود اسلام به معنای عمومی اسلام‌شناسی شناخته می‌شود، به اندیشه‌های ادوارسعید اندیشمند فلسطینی‌آمریکایی اشاره کرد و گفت: این اندیشمند نویسنده کتاب شرق‌شناسی و صاحب نظریه شرق‌شناسی است که سبب ایجاد تحول جدی در حوزه مطالعات شرق و مطالعات اسلامی شد.
این استادیار دانشگاه باقرالعلوم(ع) بیان کرد: ادوار سعید که اصالتش فلسطینی است و تا پایان عمر رویکردهای ضد صهیونیستی و جانب‌داری از حقوق فلسطینیان را بر عهده داشت، از استادان زبان انگلیسی و ادبیات تطبیقی دانشگاه هاروارد و همچنین دانشگاه کلمبیا در آمریکا بود.
ساجدی گفت: ادوار سعید با برشمردن انواع مختلف شرق‌شناسی، تمرکز ویژه‌ای بر شرق‌شناسی مدرن دارد و چهارعنصر اساسی را برای شرق‌شناسی مدرن برمی‌شمارد که یکی از آن شامل تغییر کمی شدیدی است که در مرحله شرق‌شناسی مدرن رخ می‌دهد و دیگری نیز رویکرد جدید دانشگاهی در دوران شرق‌شناسی مدرن است.
وی از دیگر عناصر اساسی شرق‌شناسی مدرن از دیدگاه ادوار سعید را، روحیه همراهی و همدلی با فضای شرق و کشورهای جهان اسلام و همچنین طبقه‌بندی کردن انسان‌ها و مردم عنوان کرد.
استادیار دانشگاه باقرالعلوم(ع) در بخش دیگری از سخنان خود به بیان ویژگی‌های عمومی اسلام هراسی در جهان و رسانه‌ها و فضای مجازی پرداخت و افزود: این موارد شامل استفاده از روزنامه‌نگاران بجای متخصصان دانشگاهی و دانشمندان و پرداختن به اسلام کلاسیک بجای توانمندی‌های جریان‌های معاصر اسلامی، شناخت مسلمانان در قالب طراحی‌شده از سوی غیرمسلمانان، تلقی و مطالعه اسلام به‌عنوان یک کالا، عدم مراجعه به آثار و مکتوبات خود مسلمانان در مورد اسلام وزندگی آنان، فعالیت شبکه‌ای و حمایت‌های شبکه‌ای، ایجاد پیوند ساختگی بین اسلام و مفاهیم منفی، ابهام و سکوت نسبت به موفقیت‌ها و جنبه‌های مثبت جهان اسلام و مسلمانان، مبالغه کردن نسبت به نقاط ضعف و نقاط منفی و انتخاب موضوع‌های خاص در ارتباط با مسلمانان جهان اسلام است.
