به گزارش خبرگزاری حوزه، حضرت آیت الله صافی گلپایگانی در یادداشتی به مناسبت ۱۸ جمادی الثانیة سالروز ارتحال شیخ اعظم شیخ مرتضی انصاری پرداختهاند که به این شرح است:
*بسم الله الرحمن الرحیم*
*قال الله تعالی: «إنَّمَا یَخْشَی اللهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ» *
در معنای خشیت
از محقّق طوسی منقول است که خشیت، حالتی است که برای علما هنگام درک عظمت الهی حاصل میشود؛ و راغب میگوید: خَوْف یشوبه تعظیم و أکثر ما یکون ذلک عن علم بما یخشی منه و لذلک خصّ العلماء بها فی قوله: «إنَّمَا یَخْشَی اللّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ».
با این مقدّمه، که معنای آن بسیار بزرگ، آموزنده و تکان دهنده است، شیخ بزرگ عظیم المنزلة، رفیع الدرجة و جلیل المرتبة شیخ انصاری اعلی الله مقامه را یکی از فرزانگان و نمونههای تابان این صفت میبینیم.
نمونه تابان خشیت
در تاریخ زندگی با برکت او هر چه سیر میکنیم، نشانههای نیل به این مقام خشیت را لمس مینمائیم، و پرهیزکاری، پارسایی، زهد، بی اعتنایی به زخارف، خوف از خدا، احساس مسئولیت و تعبّد و تخشّع از آن ظاهر است.
مقام علمی وصف ناشدنی
مقامات علمی او اظهر از آن است که محتاج به بیان باشد. هنوز هم که هنوز است و بعد از اینها و در اعصار آینده، آثار علمی و تألیفات و تعلیقات او در فقه و اصول، و تحقیقات او در کشف معضلات مورد استفاده خواهد بود.
بیش از سیصد نفر از فحول علما نامدار، مانند زعیم بزرگ آیة الله العظمی میرزای شیرازی، آیة الله العظمی میرزای رشتی، و میرزا ابوالقاسم کلانتر صاحب «تقریرات»، و میرزا حسن آشتیانی صاحب «بحر الفوائد فی شرح الفرائد» از تلامذه او به شمار می آیند. قریب دویست نفر از اعاظم بر تألیفات او شرح و حاشیه نوشتهاند، که از آن جمله آیة الله العظمی والد این حقیر میباشند.
این مراتب علمی و در کنار آن، ایمان به خدا و حالت خشیت، ایشان را از مفاخر بزرگ تربیت شدگان مکتب علم و معارف اهل بیت علیهم السّلام و در ردیف قدماء اصحاب قرار داده است.
بهترین درس اخلاق
الحقّ وجود و سیره و رفتارش، تلاش و اهتمامش در ترویج دین، و حفظ آثار و علوم اهل بیت علیهم السّلام، برای همهی ره جویان علم و فقاهت، درس و هشدار است.
احتیاط و ورع شیخ در صرف وجوه شرعیه و در مجموع، اطّلاع از سیره او و خواندن کرامات او، بهترین درس اخلاق و تربیت است. سزاوار است که مکرّر آنها را بخوانیم، و خودمان و جامعه خودمان را با آن مقایسه کنیم.
در اینجا چند بیت شعر سروده خود را خدمت اعزّه تقدیم میدارم:
شیخ انصاری سَرِ اعلام و استاد فحول
بازسازی کرد با فکر رسا، علم اصول
مکتب او مکتب قرآن و فقه جعفری
مدرس او فیض بخش عالم قدس عقول
صیت فضلش کرده پر اقطار و اکناف جهان
شمس علم او نخواهد کرد از گیتی افول
اسوه اندر زهد و در تقوی و دانش پروری
آگه از تنزیل و از تفسیر و اسرار نزول
رفت با پای عبادت تا به محراب حضور
جُست با نور ولایت سوی حق راه وصول
رحمت حق بر روان پاک آن مرد بزرگ
تا درآید صبح و شام و ماه و اعمام و فصول