به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از گیلان، حجت الاسلام ناصر صالحی، مدیر مدرسه علمیه حضرت ولیعصر (عج) شهرستان آستارا، امروز در جلسه تفسیر قرآن طلاب مدرسه با اشاره به آیه شریفه «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا قُمْتُمْ إِلَی الصَّلَاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَکُمْ وَأَیْدِیَکُمْ إِلَی الْمَرَافِقِ» (مائده ۶) گفت: کلمه «إلی» در آیه شریفه برای بیان حد شستن و مقدار آن است نه جهت شستن؛ زیرا در زبان عربی کلمه «ید» به معنای «دست» سه کاربرد دارد: از نوک انگشتان تا مُچ؛ از نوک انگشتان تا مِرفَق (آرنج)؛ از نوک انگشتان تا کتف. بنابراین آیه شریفه، در جهت تبیین اندازه وضو هست که چه مقداری از دست باید شسته شود و کلمه «إلی» آن را مشخص می‌کند که میزان لازم در شستن دست، تا آرنج است.

وی ادامه داد: در وضو از بالا به پایین شستن دست‌ها، به اجماع شیعه و سنی صحیح است و در عکس این حالت؛ یعنی شستن از انگشتان به سوی آرنج، اختلاف نظر وجود دارد. (طبرسی، ۱۳۷۲، ج ‏۳، ص ۲۵۴).

مدیر مدرسه علمیه حضرت ولیعصر (عج) آستارا افزود: برای اینکه فهم صحیح آیات به دست بیاید و ابهام آن رفع شود، رجوع به روایات لازم است.

وی اضافه کرد: در روایتی از امام باقر (علیه السلام) کیفیت وضوی پیامبر اکرم (ص) را این گونه توصیف ‎می‌کند: «دست چپ خود را در آب فرو برد و یک کف پر آب برگرفت. سپس آن را بر آرنج دست راست نهاد و کف دست خویش را بر ساعد کشید تا اینکه آب بر‏ دست راست تا انگشتان جاری شد. آن گاه با دست راست یک کف پر آب برگرفت و آن را بر آرنج دست چپ نهاد و کف دست خویش را بر ساعد کشید تا اینکه آب بر‏ دست چپ تا انگشتان جاری شد» (ابن‎بابویه ،۱۴۱۳ ق، ج ۱، ص ۳۶.)

از امام صادق (ع) نیز درباره آیه وضو و کیفیت شستن دست‌ها سوال شد؛ ایشان در پاسخ فرمود: «آیه این است: «صورت و دست‌هایتان را تا مرفق بشویید»، سپس دست خود را از آرنج تا انگشتان کشید» (کلینی، ۱۴۰۷ ق، ج ‏۳، ص ۲۸).

انتهای پیام / ‏