به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه در مازندران، حجت الاسلام محمدجواد قائمی، مدیر حوزه علمیه خواهران مازندران، در یادداشتی با عنوان ۱۲ فروردین تجلی اعتقاد قلبی امام به مردم، آورده است: تجارب زیست فردی و اجتماعی بشری، گواه آن خواهد بود که همواره تغییر و اراده تغییر از امورات سخت و مهم زندگی بشر بوده است و این مشقت و سختی در مسیر ایجاد تحولات سیاسی و اجتماعی دو چندان خواهد بود و در عین حال باید گفت یکی از سخت ترین مراحل حرکت انقلابی و تحول خواهی در سطح جوامع انسانی پس از کسب قدرت سیاسی توسط جریانهای تحول خواه، تعیین مدل حکومت سیاسی آن است که عمدتا در جریانات انقلابی و حتی انقلابهای اجتماعی، توسط پیشگامان و طراحان اصلی با استفاده از جایگاه کاریزماتیک و شخصیتی رهبران، اقدام به تعیین مدل و ماهیت حکومت پس از انقلاب می کنند، ولی در جریان شکل گیری و تحقق انقلاب اسلامی ایران، علی رغم اینکه پس از قیام مردمی ۱۵ خرداد در حمایت از موضع ضد امپریالیستی امام خمینی (ره) همگان به نقش اساسی و بی رقیب امام و عهده داری رهبری نهضت از سوی ایشان اعتراف داشته و در سالهای پس از آن شاهد شکل گیری شخصیت ویژه و کاریزماتیک از امام و اندیشه ایشان در میان همه انقلابیون بوده ایم، به طوری که همگان بدون هیچ تأملی از فرمان ایشان از تخلیه سربازخانه ها و اعتصاب کارخانجات تا شکستن حکومت نظامی، تردیدی به خود راه نمی داده اند؛ شاهد این اقدام از سوی امام در تعیین مدل حکومت نبوده ایم.
رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران که همواره از مردم بعنوان ولی نعمتان این انقلاب یاد می کرده اند و بارها در تحولات مختلفی اعتقاد قلبی خود به مردم و اراده مردم بر تغییرات عظیم سیاسی – اجتماعی را به معرض دید همگان گذاشته بودند، این بار هم تعیین مدل حکومت را به خواست و اراده آنان واگذار نمود و یکی از اولین و مهمترین گام های خود در راستای ایجاد تحول در سرزمین کهن اسلامی یعنی تعیین مدل را به مردم واگذار نمود و مردم هم با حضور حداکثری و قریب به اجماع خود، پاسخ این اعتماد را با آرای بیش از ۹۸ در صدی به انقلاب اسلامی و مدل حکومت اسلامی مبتنی بر نظریه ولایت فقیه، نشان دادند.
شاید که همگان این تصمیم امام که در بدو حیات انقلاب اسلامی و در دورانی که جریانهای مختلف لیبرال و سوسیال در اوج فعالیت خود بوده اند را امری پر از ریسک و خطر و متاثر از فضای دموکراسی خواهی جهانی تحلیل می کردند، ولی گذر تاریخ موید این مطلب بود که این بار هم امام (رحمه الله علیه) در تصمیمات، با نگاه بلند خود، آینده ای را ترسیم کرد که مردم باید خود را صاحبان انقلاب می دانستند تا بتوانند در پیچ های سخت تاریخی، سرمایه گذاری لازم را برای آن داشته باشند و الا شاید شاهد آنچه در دفترچه ایثارگری ملت در پای انقلاب ثبت شده است از تقدیم جوانانی که فقط یک روز از عقد آنان تا یک روز از تولد فرزندانشان گذشته بود، نمی بودیم و همه این ها ایثارگری نبوده مگر اینکه این مردم همواره خود را مالک انقلاب دانسته و برای حفظ آن از هیچ هزینه ای فروگذار نکرده اند و این همان وجه تفاوت میان انقلاب اسلامی ایران و دیگر انقلاب ها است که در پیچ سخت تاریخی که مردم باید در پای کار و پرداخت هزینه های انقلاب خواهی می بوده اند، در دیگر جوامع انقلابی بجهت نبود همین حس مالکیت از سوی مردم نسبت به انقلاب خود، شاهد منزوی شدن و در نتیجه، استحاله انقلاب آنان بوده ایم.
لذا باید ۱۲ فروردین را در عین اینکه روز تعیین مدل حکومت از سوی مردم بر اساس یک مدل کاملا دموکراتیک و از روی اراده و خواست قلبی از سوی مردم دانست، باید آن را روز تجلی اعتقاد و اعتماد امام به مردم بعنوان ولی نعمتان انقلاب دانست؛ لذا هرگز نمی توانیم در کنار بر شمردن عوامل موفقیت امام خمینی (رحمه الله علیه) در کناراعتقاد و اعتماد به خدا و راه منتخب از سوی ایشان، از اعتقاد راسخ و راستین ایشان به مردم سخنی به میان آورده نشود، همان اعتقاد و باوری که شاید بتوان امروز متاثر از گذر زمان آن را در میان مسئولین و تصمیم سازان تا حدودی کم رنگ و بی رونق دید و از مهمترین مطالبات رهبری در طول سالیان اخیر و به خصوص از دولت سیزده هم است که یقینا اگر بار دیگر این گفتمان مالکیت مردم بر انقلاب در فضای فکری و رفتاری تصمیم سازان خرد و کلان کشور شکل بگیرد، شاهد بسیاری از مشکلات متاثر از سوی تدبیر و اعتماد به کدخدا نخواهیم بود.
درود و رضوان همیشگی خداوند بر ارواح شهدای بزرگ انقلاب و امام انقلاب که این مسیر تعالی را برای جامعه بشری مهیا ساخت تا بتوانند با تکیه بر اراده خود و قدرت لایزال الهی، هر سختی را از پیش روی حرکت خود بردارند و لو کدخدایان دوران آن را بر نتابند.
انتهای پیام ۳۱۳/۴۸
