خبرگزاری حوزه - تهران/ یک ضارب غیر ایرانی در حرم امن امام رضا(ع) با سلاح سرد به سه روحانی حمله ور شد و آنها را با ضربات متعدد کارد سلاخی کرد که تاکنون دو نفر آنها حجت الاسلام دارایی و اصلانی به شهادت رسیده اند و جناب پاکدامن روحانی سوم هم در بستر قرار دارد.

در این باره چند نکته قابل توجه است؛

١- انگیزه ضارب یا ضاربان هر چه باشد محکوم و مطرود است. گفته شده است جانی تکفیری بوده و مصاحبه ها و کلیپ های منتشره از وی گویای این مساله است که رسیدگی و صدور حکم در صلاحیت دادگاه خواهد بود که مردم منتظر شدید ترین حکم هستند تا هم نقش بازدارنده داشته باشد و هم عبرت آموز برای دیگران تا این اقدامات جنایتکارانه برای همیشه ریشه کن شود. با این همه نباید این حادثه دستمایه اختلاف افکنی جدید میان شیعه و سنی و یا ایرانی و افغانستانی شود. این جنایت را باید در رویکردی تکفیری - وهابیتی مورد بررسی قرارداد.

٢- مسئولان امنیتی و حفاظتی آستان قدس رضوی بی شک مسئول مستقیم و پاسخگوی این کوتاهی و یا قصور هستند و جای هیچ اغماض و چشم پوشی ندارد. امنیت حرم رضوی خود یک مساله اساسی است که نباید هیچ وقت دستکم گرفته شود.

٣- حوزه های علمیه و روحانیت در تاریخ ایران همواره به مثابه سرمایه اجتماعی و از مردمی ترین تشکل ها محسوب میشود. در همه فراز و فرودهای تاریخی و اجتماعی راهنما، حامی، همراه و خادم مردم بوده است. در دوران دفاع مقدس جمع زیادی از آنان در جبهه های جنگ علیه دشمن بعثی به شهادت رسیدند عده ای از آنان اسیر و جانباز شدند. حجت الاسلام اصلانی که در این حادثه شهید شد خود رزمنده و برادر دو شهید سرفراز دوران جنگ تحمیلی بود.

٤- این حوادث و رخدادها در عین حال مملو از درس ها و عبرت آموزی است. بسیار بجاست حوزه های علمیه و روحانیت شریف و متعهد همانطور که استاد شهید مرتضی مطهری (ره) فرمود خود در نقش اصلی و با صلاحیت ترین نهاد به آسیب شناسی نهاد روحانیت، چالش ها، فرصت ها و مطالباتی که افکار عمومی از آنها دارند پیشگام شود.

علی دارابی

انتهای پیام/