رقیه درویشی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری حوزه اظهار داشت: در تعیین روز مباهله اتفاق نظر است اما در روایات بیست‌وچهارم ذی‌الحجه روز مباهله نام گرفته است .
وی افزود: مباهله در اصل از ماده بَهْل (بر وزن اَهْل) به معنی رها کردن است. این واژه را به معنی هلاکت و لعن و دوری از خدا معنی کرده‌اند آن نیز به خاطر رها کردن و واگذار کردن بنده به حال خویش و خروج از سایه لطف خداست، اما از نظر مفهوم متداول که در آیه به آن اشاره شده، مباهله به معنی نفرین کردن دو نفر به همدیگر است.
وی با اشاره به تاریخچه مباهله گفت: پیامبر اسلام طی نامه ای به اسقف نجران آنها را دعوت به اسلام کرده و اعلام کردند یا اسلام را بپذیرید و یا با پرداخت جریمه در سیطره اسلام زندگی کنند.
این استاد حوزه ادامه داد: وقتی نامه به مسیحیان رسید، مسیحیان دربارهٔ حضرت عیسی که اساسی‌ترین مسئله شان بود با حضرت محمد(ص) بحث کردند ، مجادله و بحث بین مسیحیان نجران و پیامبر اسلام ادامه یافت. پیامبر اسلام ادله و براهینی برای پاسخ به مسیحیان آورد و اما آنان هم چنان بر عقاید خویش اصرار می‌ورزیدند. در منابع شیعه آمده‌است. در این هنگام آیه ۶۱ سوره آل عمران نازل شد و مسیحیان نجران به مباهله دعوت شدند.
وی اضافه کرد: در این آیه می‌خوانیم: هر گاه بعد از علم و دانشی که به تو رسیده، (باز) کسانی درباره مسیح با تو به ستیز برخیزند، بگو: "بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما نیز فرزندان خود را، ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما نیز زنان خود را، ما از نفوس خود (و کسی که همچون جان ما است) دعوت کنیم، شما نیز از نفوس خود، آنگاه مباهله (و نفرین) کنیم، و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.
درویشی بیان داشت: در روایات اسلامی که مفسّران و محدّثان نقل کرده‌اند آمده است «هنگامی که آیه فوق نازل شد پیامبر(ص) به مسیحیان نجران پیشنهاد مباهله داد، بزرگان مسیحی از پیامبر(ص) یک روز مهلت خواستند، تا در این باره به شور بنشینند. اسقف (اعظم) به آنها گفت: نگاه کنید، اگر فردا محمد با فرزند و خانواده‌اش برای مباهله آمد از مباهله با او بپرهیزید، و اگر اصحاب و یارانش را همراه آورد با او مباهله کنید که او پایه و اساسی ندارد".
وی به دیدار پیامبر با مسیحیان اشاره کرد و گفت: فردا که شد که پیامبر(ص) آمد، در حالی که دست حضرت علی(ع) را گرفته بود و امام حسن(ع) و امام حسین(ع) پیش روی او حرکت می‌کردند، و حضرت فاطمه(علیها السلام) پشت سر او مسیحیان و در پیشاپیش آنان" اسقف اعظم آنان بیرون آمدند.

استاد حوزه خاطر نشان کرد: اسقف نگاهی به پیامبر و همراهانش کرد و گفت: من مردی را می‌بینم که مصمّم و با جرأت در مباهله آمده و می‌ترسم او راستگو باشد، و اگر راستگو باشد بلای عظیمی بر ما وارد خواهد شد. " سپس گفت: "ای ابوالقاسم (محمد(ص)) ما با تو مباهله نخواهیم کرد، بیا با هم صلح کنیم"!
وی ابراز داشت: نقل شده است که در روز مباهله حضرت رسول(ص) همه اهل بیتش را زیر عبا جمع شدند و آیه تطهیر را قرائت کردند.

۳۱۳/۶۱