خبرگزاری حوزه/ چکیده مقاله: حجاب در لغت به معنای مانع و چیزی است که بین دو چیز دیگر جدایی افکند (جوهری ، اسماعیل بن حماد ، الصحاح ، تاج اللغه و صحاح العربیه ، ذیل واژه ) واژه حجاب در زبان عامه مردم و متون فقهی به معنای پوشش به کار میرود ( لسان العرب ، ج۹ ، ص ۲۹۰ ) عفاف در واژه عفاف از ریشه عف به معنای خودداری از آنچه حلال نیست به کار رفته است . (لغت نامه دهخدا ، عیل اکری، ذیل واژه )در اصطلاح شخصی عفیف و لغت نامه به معنای پاکدامنی و خویشتنداری آمده است پاکدامن است که بتوانند شهوات و غرایز خود را تحت کنترل درآورد به گونه ای که از حد اعتدال خارج نگردد در قرآن کریم نیز همین معنا به کار رفته است یعنی حالت نفسانی که قلب را از شهوت باز دارد تفاوتی که بین این دو واژه حجاب و عفاف است تفاوت بین ظاهر و باطن است یعنی منع و بازداری در حجاب مربوط به ظاهر و در عفت مربوط به باطن و درون است چون عفت حالتی درونی است، اما با توجه به اینکه تاثیر ظاهر بر باطن و بلعکس یکی از ویژگی های عمومی انسان است بین حجاب و عفاف تاثیر و تاثر متقابل است بدین معنا که هر چه حجاب ظاهری بیشتر باشد تاثیر بیشتری در تقویت روحیه باطنی و درونی دارد و بالعکس
از منظر دین مبین اسلام در مسئله پوشش سخن در این نیست که آیا زن خوب است پوشیده در اجتماع ظاهر شود یاعریان بلکه روح سخن این است که آیا زن وتمتعات مرد بیگانه از وی باید رایگان باشد ؟ اسلام به روح مسائل می نگرد و جواب میدهد که مردان فقط در محیط خانواده و در کادر ازدواج و همراه با یک سلسله تعهدات سنگین می توانند از زن قانونی خویش کامجویی نماید و اما دراجتماع اینگونه استفاده ممنوع است و زنان نیز از این که مردان را در خارج از کانون خانواده کامیاب سازند ممنوع می باشد محدودیت کامیابی جنسی به محیط خانواده از جنبه روانی به بهداشت روانی جامعه کمک نموده و از جنبه خانوادگی سبب تحکیم روابط افراد گشته و سبب برقراری صمیمیت بین زوجین شده و از جنبه اجتماعی سبب حفظ نیروی کار و از نظر وضع زن در برابر مرد سبب بالا رفتن ارزش زن می گردد.
خانم منصوره باقری طلبه جامعةالزهراء سلام الله علیها با ارائه مقاله ای به مقوله عفاف و حجاب در سبک زندگی ایرانی _ اسلامی پرداخته است که برای دریافت آن می توانید اینجا را کلیک کنید.
