حجتالاسلاموالمسلمین مهدی شریعتی تبار در گفت و گو با خبرگزاری حوزه در مشهد، با بیان اینکه مشهورترین لقب امام باقر (ع) را باقرالعلوم به معنای توسعهدهنده، شکوفا کننده و شکافنده علوم و فرهنگ و معارف اسلامی است، گفت: ائمه نور واحد هستند و برخوردار از همه علوم، فرهنگ، معارف اسلامی از فقه، کلام، تفسیر، حدیث و همه علوم الهی و اسلامی بودند اما شرایط فرهنگی، اجتماعی و سیاسی زمان امام باقر (ع) و حضرت صادق (ع) به دلیل اینکه دولت بنیامیه به خاطر جنایات خود روبهزوال بود و دولت بنیعباس در حال شکلگیری بوده و به لحاظ فرهنگی فرقهها و نحلههای فکری و فرهنگی با انگیزههای مختلف سیاسی فرهنگی و .. از الحاد و کفر گرفته تا تفکر جبرگرایانه و اهل جبر یا انحرافاتی مثل فرقه مرجعه و فرق مختلف دیگری به وجود آمده بود، این شرایط سیاسی، فرهنگی و اجتماعی موجب شد که این لقب امام باقر(ع) تجلی پیدا کند.
وی افزود: شرایط زمان زندگی امام پنجم شیعیان، فرصتی را به وجود آورد که علم امامت توسط امام باقر (ع) و بعد امام صادق (ع) در خدمت جامعه بشری و اسلامی قرار گیرد و با همه این شرایط بازهم امکانات و استعدادهای لازم در میان شاگردان و اصحاب بهاندازه کافی نبود که حامل علم ائمه(ع) باشند و امام باقر (ع) بتوانند همه معارف اسلامی را در این افراد بیان کنند.
حجتالاسلاموالمسلمین شریعتی تبار تصریح کرد: امام باقر (ع) در حدیثی میفرماید: «اگر برای علمی که خداوند به من داده شاگردان با ظرفیتی میتوانستم پیدا کنم تمام احکام و معارف دین و نظامات شرعی از کلمه «صد» در سوره قل هوالله منتشر میکردم درحالیکه من چنین شاگردانی ندارم و حضرت علی (ع) هم نداشت».
وی بابیان اینکه علم ائمه، علم الهی و لدنی است و برگرفته از حوزه و دانشگاه و تحصیل نیست، ادامه داد: امام باقر (ع) در حوزههای مختلف فرهنگی و علمی نقش مهمی در شکوفایی فرهنگ و اسلامی ازجمله در علم فقه داشتند؛ در زمینهٔ فقهی بیشترین روایات و احادیث فقهی از امام باقر(ع) و امام صادق (ع) است و در این عرصه شاگردانی تربیت کردند.
مسئول گروه فقه و اصول بنیاد پژوهشهای آستان قدس رضوی، شاگردان ممتاز امام(ع) در زمینهٔ فقهی و علم کلام و معرفتی جابر بن عبدالله انصاری، ابان بن تغلب، جابر جعفی، محمد بن مسلم، زرارة بن اعین، حمران بن اعین، عبدالله بن ابییعفور، برید عجلی، سدیر صیرفی، کمیت اسدی عنوان کرد و افزود: امام صادق (ع) فرمودند: اگر زراره و امثال او نبودند احادیث پدرم امام باقر (ع) به فراموشی سپرده میشد».
حجتالاسلاموالمسلمین شریعتی تبار، اظهار کرد: امام باقر (ع) در حوزههای فقه کلام، حدیث، تفسیر و علوم مختلف نقش توسعهدهنده، شکوفا کننده و گسترشدهنده از طریق احادیث و تربیت شاگردان ایفا کردند؛ از زمان ایشان، دیگران نیازمند مکتب شیعه شدند و مکتب تشیع به لحاظ فرهنگی و علمی رجحان و برتری بیشتری پیدا کرد.
وی با بیان اینکه دانشمندان در هیچ محضر علمی و هیچ کلاس درسی آنگونه که در محضر امام باقر (ع) و امام صادق (ع) اظهار کوچکی میکردند در هیچ جایی این احساس را نداشتند، گفت: امام(ع) از فرصتی که پیش آمد به درستی استفاده کردند و جامعه و مکتب اهلالبیت (ع) را تأسیس کردند.
مسئول گروه فقه و اصول بنیاد پژوهشهای آستان قدس رضوی، با بیان این مطلب که زندگی و سیره ائمه و امام باقر (ع) را فقط منحصر در کارهای علمی و فرهنگی نباید دید، مطرح کرد: کار علمی و فرهنگی، تقویت دانش و آگاهی مردم، کار بنیادی و اساسی است و اگر دانش دینی مردم تقویت شود و شبهات آنها پاسخ داده شود در رفتار اخلاقی و سیاسی و اجتماعی آنها اثرگذار است، اما در کنار فعالیتهای فرهنگی، فعالیتهای اقتصادی و سیاسی در سیره زندگی شخصی و در خانواده و جامعه بهعنوان الگوی تمامعیار و نمونه کامل انسانیت نمود کامل داشته است.
وی اظهار کرد: طلب روزی حلال و فعالیت اقتصادی درسی برای امروز جامعه ما است که از راه حلال دنبال کار و تولید و رونق اقتصادی و جهش تولید باشیم.
حجتالاسلاموالمسلمین شریعتی تبار ابراز داشت: در مسائل سیاسی حکومت مروانیان دو نوبت امام(ع) را از مدینه با شرایط سختی به شام احضار کرد و مجلسی ترتیب و ایشان را ملامت و برای مدتی زندانی میکنند؛ مروانیان با این اعتقاد که «فقه امام باقر (ع) حکومت طاغوت را برنمیتابد و اگر گسترش پیدا کند جامعه زیر سلطه حکومت بنیامیه و مروان نمیرود»، اهلبیت (ع) و امام باقر (ع) را محدود میکردند، اما در کنار این خفقان حکومتی، حضرت آگاهی سیاسی به مردم میدادند.
مسئول گروه فقه و اصول بنیاد پژوهشهای آستان قدس رضوی، در پایان بیان کرد: امام باقر (ع) میفرمایند: "زمانی ولایت مدار ما هستید که زندگی و معیار شما بر اساس قرآن باشد" ازاینرو ما باید بهگونهای زندگی کنیم که تحت تأثیر قضاوتهای نابجای مردم قرار نگیریم اگرچه مردم نیز مهم هستند اما اگر مسیر و هدف درست است باید همان مسیر را طی کنیم و گرفتار حواشی و چالشها نشویم.
انتهای پیام/۳۱۳/۲۵