خبرگزاری «حوزه» روایت زیر را از کتاب «کامل الزیارات» منتشر میکند.
امام صادق علیه السلام:
إِنَّ لِلَّهِ مَلاَئِکَةً مُوَکَّلِینَ بِقَبْرِ اَلْحُسَیْنِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ فَإِذَا هَمَّ بِزِیَارَتِهِ اَلرَّجُلُ أَعْطَاهُمُ اَللَّهُ ذُنُوبَهُ فَإِذَا خَطَا مَحَوْهَا ثُمَّ إِذَا خَطَا ضَاعَفُوا لَهُ حَسَنَاتِهِ فَمَا تَزَالُ حَسَنَاتُهُ تَضَاعَفُ حَتَّی تُوجِبَ لَهُ اَلْجَنَّةَ ثُمَّ اِکْتَنَفُوهُ وَ قَدَّسُوهُ وَ یُنَادُونَ مَلاَئِکَةَ اَلسَّمَاءِ أَنْ قَدِّسُوا زُوَّارَ حَبِیبِ اَللَّهِ .
خداوند متعال فرشتگانی دارد که موکّل قبر حضرت امام حسین علیه السّلام میباشند.
هنگامی که شخص قصد زیارت آن حضرت را مینماید، حق تعالی گناهان او را در اختیار این فرشتگان قرار میدهد و زمانی که وی قدم برداشت، فرشتگان تمام گناهانش را محو میکنند و سپس قدم دوّم را که برداشت حسناتش مضاعف و دو چندان میکنند و پیوسته با قدمهایی که برمیدارد، حسناتش مضاعف میگردد تا به حدّی میرسد که بهشت برایش واجب و ثابت میگردد، سپس اطرافش را گرفته و تقدیسش میکنند و فرشتگان آسمان ندا داده و میگویند: زوّار دوست خدا را تقدیس نمایید.
کامل الزیارات، جلد ۱، صفحه ۱۳۲