به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین وحیدپور از کارشناسان احکام به بیان «احکام رمضان» پرداخته است که تقدیم نگاه شما خوبان خواهد شد.
بسم الله الرحمن الرحیم
عزیزانی که در ماه رمضان به مسافرت می روند اگر قصد ده روز ندارند، نمازشان شکسته است و روزه شان هم درست نیست؛ مگر کسانی که به وطن اصلی و زادگاه اصلی خود مسافرت کرده و إعراض هم نکرده اند که نماز و روزه آنان تمام است و مشکلی ندارد؛ چون وطن آنهاست؛ اما اگر مکانی می رود که وطن او نیست، روزه را نمی گیرد.
اگر قصد ده روز کرد و در ذهن اوست که ده روز یا بیشتر را در همین مکان می ماند و حتی به اطراف هم نمی رود و نماز چهار رکعتی خواند و قصد ده روز او محقق شد، بعد از آن برای او پیش آمد که مثلا به ۵ کیلومتری یا ۱۰ کیلومتری و این حدود برود، به هر اندازه ای که برود، قصد ده روز او بهم نمی خورد؛ اما برخی می گویند بعد از تحقق قصد دهه، یکدفعه پیش آمد که یک مسافرت رفتیم و سفر شرعی (رفت و برگشت ۴۱ کیلومتر یا بیشتر) محقق شد؛ اگر چنین کاری انجام داد، بخواهد یا نخواهد به صورت خودکار قصد دهه او بهم می خورد و وقتی برگشت، اگر قصد ده روز ماندن دارد، باید از اول قصد دهه کند و می تواند نماز کامل بخواند و روزه کامل بگیرد؛ ولی اگر قصد ماندن ده روز ندارد، نمازهایش شکسته است و نمی تواند روزه بگیرد.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
نظر شما