به گزارش خبرگزاری حوزه، محمدکاظم کاظمی، استاد نقد ادبی، در نشست نقد کتاب شعر «پیراهن آبی» نوشته حسین مؤدب گفت: در اشعار عاشقانه مؤدب ما جسمیت را نمیبینیم و اشعار وی به عاشقانههای بیدل شباهت دارد.
این شاعر در ادامه افزود: در اشعار بیدل نیز جسمیت معشوق مطرح نیست و ما بیشتر با رفتارها و خصوصیات غیرتنانه معشوق مواجهیم
نویسنده کتاب روزنه با اشاره به عاشقانهسرایی حسین مؤدب به عنوان یک طلبه تأکید کرد: بخش عمدهای از این شعرها عاشقانه است، اما نه از جنس عاشقانههایی که ضرورتا ما را به مسائل عرفانی برساند، بلکه عشق میان انسانهاست. این در حالی است که ما عموما انتظار نداریم شاعری که تربیت دینی دارد، شعر عاشقانه بسراید. این به نوعی در ارتقای شعر عاشقانه کمک میکند؛
کاظمی افزود: وقتی طلبه شعر عاشقانه میسراید هم به جهت کسوت روحانیاش و هم به جهت حوزه مطالعات و پرورشش باعث میشود تا شعر عاشقانه منزهتر باشد و ما میتوانیم انتظار داشته باشیم که طلبهها حوزه شعر عاشقانه را نیز حفظ کنند. زیرا این شعرها به وسیله روحهایی که برخوردار از معنویت هستند پالایش میشود. شعر عاشقانهای که در عین حال عفیف و محجوب است و هنجارهای اجتماعی و اخلاقی را رعایت میکند.
این شاعر افغانستانی درباره ویژگیهای شعر حسین مودب گفت: درباره شعر مودب به نظر بنده سه موضوع قابل طرح است. اول حضور تجربه زیسته در شعر شاعر است که در جایجای این کتاب خودش را نشان میدهد. دوم استفاده از تکنیکهای متنوع است. شاعر تنها به صرف ادای بیان مطلب و تصویرها و تخیلها بسنده نکرده. بلکه خیلی وقتها سعی کرده تعمق داشته باشد و در پدیدههای بیرون کشفهایی کند و این کشفها را دستمایه کلامش در شعر کند. سوم به روز بودن بیان شاعر.
وی در توضیح ویژگی سوم افزود: یک سنت ادبی داشتیم در بین علمای دینی که غالبا اشعارشان برخوردار از خصوصیات روز نبوده و شعر بهروزی نبوده است. چون حوزه مطالعاتشان بیشتر عرفان و فلسفه و علوم قدیم بوده. اما امروز نسل خوبی از شاعران طلبه را میبینیم که در عرصه شعر پیشرو هستند
این استاد نقد ادبی، درباره آشنایی ابتدایی خود با حسین مؤدب اضافه کرد: از سالی که ایشان طلبه جوانی بود و تازه شعر را شروع کرده بود، با او آشنا بودم و در جریان پیشرفتش بودم. مؤدب پیشرفت سریعی داشت و این خصوصیت جالبی بود و بعد از مدت کوتاهی کارش به انتشار کتاب رسید.