ریحانه کارپرور در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری حوزه با اشاره به لزوم روایت صحیح و دقیق حماسه حسینی برای نسل امروز و نسل های آینده گفت: حقیقت آن است که عاشورا با روایت بلیغ حضرت زینب(س) ماندگار شد و امروز هم بعد از گذشت ۱۴ قرن همچنان الهام بخش و بسیار اثرگذار است.
وی افزود: بی شک رفتار و گفتار و سیره زینب کبری(س) به عنوان یک زن تراز در اندیشه دینی که در مکتب وحی پرورش یافته و زیست مؤمنانه داشته، برای همه حجیت دارد و اگر می خواهیم که در مسیر نهضت امام حسین(ع) فعال باشیم و در این راستا به درستی به ادای وظیفه بپردازیم باید به این بانوی بزرگوار تأسی بجوییم و از راه و مکتب ایشان پیروی کنیم.
وی همچنین گفت: حقیقت ایمان در وجود ایشان در برهه‌های مختلف اعم از ایام آرامش و ایام خصام و جدال در تاریخ موجود است و این گونه می‌شود که ثمره ایمان در عبارت “اللهم تقبل هذا القربان” به خوبی متبلور می‌شود و “ما رایت الا جمیلا” واقعاً نهایت زیبایی بود و تشابهی بین آنچه حضرت زینب (س) دیدند با آنچه که ما متحمل می شویم و در قبالش زبان شکوه داریم، وجود ندارد.
این پژوهشگر حوزوی در ادامه با اشاره به این که زینب کبری(س) یکی از اُسوه های برتر در عرصه جهاد تبیین و بصیرت افزایی است، خاطرنشان کرد: نکته‌ی بسیار مهمی که در سیره عملی حضرت زینب وجود دارد بحث جهاد تبیین است که مقام معظم رهبری نیز آن را فریضه ای فوری و قطعی عنوان کردند و اهمیت کار زینبی آن جا مشخص می شود که ایشان به ظاهر اسیر دستگاه طاغوت بوده و در عین حال با شجاعت حیدری از حقیقت نهضت امام حسین(ع) دفاع کردند و این پیام را به گوش همه جهانیان در همه زمان ها رساندند.
وی افزود: در شرایط کنونی آنچه وجود دارد ضعف جدی ما در عدم روایت‌های درست است که موجب پیشی گرفتن دیگران در روایت‌های جعلی می‌شود. در تاریخ قبل از انقلاب و بعد از انقلاب اسلامی و حتی روایت‌های جنگ و جبهه به دلیل ضعف رسانه‌ای همیشه درگیر روایت‌سازی‌های غیر واقع بوده ایم.
وی گفت: البته به نظر بنده، بانوان در این عرصه می‌توانند نقال خوبی برای روایت‌ها باشند و همین باعث غلبه بر روایت‌سازی‌های جعلی می‌شود، کما این که بسیاری از دانسته‌های ما از انقلاب اسلامی و یا دفاع مقدس آن چیزی بوده که مادران ما منتقل کرده اند.
کارپرور همچنین بیان کرد: حضرت زینب (س) در حین اینکه مشغول جهاد تبیین بودند، کارهای تشکیلاتی خود را نیز به نحو مطلوب انجام می دادند. در تاریخ داریم که بعضی از خطبه ها توسط زنان دیگر ایراد شد و این همان تشکیلاتی کار کردن حضرت در بزنگاه هجمه های دستگاه طاغوت یزیدی بوده است.
