خبرگزاری حوزه | یکی از سوالات پرتکرار این روزها، درباره «هزینههای جمهوری اسلامی ایران برای پیادهروی اربعین» است. چرا در شرایط اقتصادی فعلی به جای رفع مشکلات مردم، چنین هزینههایی انجام میشود؟
اگر منصفانه به این قضیه نگاه کنیم:
۱. هزینههای دولت برای اربعین مربوط به داخل ایران است و بخش زیادی از آن، صرف احداث یا تقویت زیرساختها میشود. دولت وظیفه دارد زیرساختهای کشور را بهینه کند و چه فرصتی بهتر از اربعین که به این مناسبت، استانهای محروم غرب کشور، از راه، امکانات حمل و نقل و رفاهی مناسب برخوردار شوند. در شرایط عادی این استانها کمتر مورد توجهند، بنابراین سفر اربعین، فرصت خدمت دولت به این استانها را فراهم میکند و نه تنها هزینه نیست که نوعی سرمایهگذاری است.
۲. وزارت گردشگری وظیفه دارد مردم را به سفر به نقاط مختلف کشور تشویق کند تا کسب و کار مردم از راه توسعه گردشگری، رونق بگیرد. حتی برای این هدف، هزینههای سنگینی همچون احداث دریاچههای مصنوعی صورت میگیرد. اما در سفر اربعین دولت با کمترین هزینه، این هدف را محقق میکند.
۳. بخش زیادی از هزینههای سفر اربعین، مردمی است و دولت حتی در ایجاد زیرساختها هم کمتر از مردم و کمکهای مردمی مشارکت دارد. مردم با عشق و علاقه در این راه هزینه میکنند.
۴. هزینههای کم دولت در سفر اربعین برای همه است و فقط برای مسافران اربعین نیست. بسیاری از مردم از این مسیرها استفاده میکنند و از امکانات بین راهی بهره میبرند، بدون اینکه بخواهند به سفر اربعین بروند.
۵. وقتی دولت برای یک برنامه هزینه میکند، طبیعی است که عدهای از این هزینه استفاده کنند و عدهای استفاده نکنند. اما راه برای استفاده همگانی از امکانات اربعین باز است و به بخش خاصی از جامعه اختصاص ندارد. همانطور که وقتی دولت سینما یا سالن تئاتر میسازد، برای همه میسازد ولی ممکن است عدهای از آن استفاده نکنند. عدم استفاده عدهای از این امکان، دلیل نمیشود چنین فرصتی برای بقیه فراهم نشود.
۶. هزینه دولت برای سفرهای مشابه که جنبه تفریحی دارد و هیچ نقشی در فرهنگسازی و هویتسازی شهروندان ندارد، به مراتب بیشتر از سفر اربعین است. برای نمونه، کافی است تسهیلات سفرهای تفریحی به کشورهای دیگر و ارزهای مسافرتی که به این سفرها داده میشود را با تسهیلات سفر اربعین مقایسه کنیم. موضوع، روشنتر از آن است که پنهان بماند.
۷. کشورهای دنیا به دنبال رشد و تقویت بنیانهای اعتقادی، اخلاقی و فرهنگی خود هستند و این را از وظایف حکومت خود میدانند. ایران هم به عنوان یک کشور مسلمان شیعی، همین رویه عاقلانه را پیش گرفته و با فراهم کردن سفر اربعین، به تقویت فرهنگ دینی خود میپردازد. چه فرصتی بهتر و والاتر از زیارت امام حسین علیهالسلام و پیادهروی اربعین که مدرسه خودسازی و مایهی شادابی، نشاط و سلامتی جسم و جان است و باعث انسجام ملی و اتحاد بینالمللی میشود.
گروه تبلیغی آفاق