خبرگزاری «حوزه» روایت زیر را از کتاب «کامل الزیارات» منتشر می‌کند.

عنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَیْمُونٍ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ:

قُلْتُ لَهُ مَا لِمَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ (ع) زَائِراً عَارِفاً بِحَقِّهِ غَیْرَ مُسْتَکْبِرٍ وَ لَا مُسْتَنْکِفٍ؟ قالَ یُکْتَبُ لَهُ أَلْفُ حِجَّةٍ وَ أَلْفُ عُمْرَةٍ مَبْرُورَةٍ وَ إِنْ کَانَ شَقِیّاً کُتِبَ سَعِیداً وَ لَمْ یَزَلْ یَخُوضُ فِی رَحْمَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.

از امام صادق (علیه السلام) پرسیدم: کسی که به زیارت امام حسین(ع) برود، در حالی که معرفت دارد و هیچ استکبار و استنکافی از زیارتش نداشته باشد چه اجر و ثوابی دارد؟ فرمود: برای او ثواب هزار حجّ و هزار عمرۀ مقبول می‏‌نویسند و اگر شقی و بدبخت بوده، خوشبخت می‌شود و پیوسته در رحمت خدا غوطه‌ور است.

کامل الزیارات، ص۱۵۶