به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین حسین درودی، محقق و پژوهشگر تعلیم و تربیت اسلامی در آستانه اربعین حسینی، خواستار توجه مراکز فرهنگی و آموزشی به ویژه آموزش و پرورش و حوزه های علمیه به تبیین و گسترش جهان شمول گفتمان اربعین حسینی شده است:
چه زیباست و پسندیده است در مراکز فرهنگی و آموزشی به ویژه آموزش و پرورش و حوزه های علمیه و تعامل فی مابین آنها، جای گفتمان اربعین حسینی خالی نباشد، چرا که این دروس مهرورزی و منزلت انسانی در راهپیمایی تمدن پرداز و نیز درمانگر درد بی مهری ها و درمان خشونت جامعه نژادی و استثماری؛ مطالبه گرانی در سطح جهان مدرنیته دارد که بر حسب اخذ عهد خداوند از پیامبران برگزیده و سیره شهیدان راه حق و حقیقت نیاز است به تشنگان صراط مستقیم اطلاع رسانی میدانی گردد؛ راهپیمایی که گفتمان آن قادر است در برابر کارخانه دروغ پردازی و شبهه پراکنی دشمنان انقلاب اسلامی از خود معجزه به نمایش بگذارد و در مثلث خودسازی و جامعه پردازی و تمدن سازی بیانیه گام دوم مقدمه سازی و تسهیل گری جهت ظهور خورشید عظمای ولایت داشته باشد.
درس امید به آینده در اربعین
درس امید آفرینی در تمامی قلوب شرکت کننده به اثبات می رساند که راهپیمایی بیداری آفرین اربعین حسینی پیوندی ناگسستنی با انقلاب اسلامی دارد چراکه شناسنامه شهدای گرامی در دفاع مقدس و سایر جبهه های مقاومت ایران اسلامی که به جهان صادر شده و می شود از مکتب عاشورا معیار و مجوز دارد از همین رو امید صادقانه و نگاه خوشبینانه به آینده از پیام ها و پند های ماندگار کربلای حسینی است که می تواند در مدرسه تربیتی خود جوانان را در مقابل تمام استکبار از روح شکست ناپذیر و خرد آینده پژوه و امید به حقیقت و واقعیت برخوردار بگرداند.
اربعین حسینی و پایان دادن به نظام نژاد پرستی
امواج مؤمنانه تولید شده در جبهه اربعین حسینی بساط طبقات نژادی و آپارتاید سیاسی و اجتماعی را بر چیده است؛ اگر با نگاه بدون مرض و غرض به حضور شرکت کنندگان راهپیمایی حسینی عمیقا نظاره گردنند بر همگان مشهود و ملموس که عاشقان در این مسیر ملکوتی از تمامی نژادها و اقلیم ها و نیز طبقات جامعه حضور و ظهور دارند و رسایی این مسیر و مقصد می رساند اگر توحیدی و به سمت و سوی انسانی نباشد قلوب انسانها را از شرق و غرب عالم با هر گرایش و نژادی نمی تواند در کلاس درس مهرورزی خود انجمن و اجتماع بدهد. از همین رو روابط نژادی، خویشاوندطلبی؛ قبیلهای؛ روابط انتفاعی طلب و نیز تعاملات ستمگرانه جامعه ماتریالستی یا روابط قراردادی که رویکرد استخدامی و استعماری متکی بر منفعتهای مادی داشته را پشت سر گذاشته است که این ادعا را در برخی از مدارس آموزش و پرورش کشور و دانشگاههای با رویکرد جهادی به وضوح می توان شاهد بود و با این راهبرد بلند مرتبه انتظار ظهور تمدن نوین اسلامی را نوید دادن مقبول همه خرد ورزان عالم است.
حیات طیبه مشهود و ملموس در اربعین
حیات طیبه یا همان اجتماع سالم دین و دنیا در راهپیمایی همه جانبه نگر اربعین امام حسین(علیه السلام) مشهود و ملموس است. این گونه زندگانی مستلزم ارتباط آگاهانه و اختیاری با حقیقت هستی و تشدید رابطه با او با جهان پیرامونی که در یک کلمه به معنی زیست مؤمنانه است که باید بر اساس انتخاب ایمان و خرد آگاهانه و نیز آزادانه در نظام معیار باشد؛ بنابراین یکی از مشخصات اصلی حیات طیبه، تکیه بر ارزش غایی زندگی ( قرب الی الله ) و نظام معیار متناسب با آن یعنی اسلام ناب محمدی است که در ایده و عقیده معمارکبیر انقلاب اسلامی موج می زد.
دل پیمایی اربعین و مهرورزی تمدنی و تحولی
در اجتماع بی نظیر اربعین حسینی، یگانه پرستی در محبت مثل زدنی زائران حسینی موج می زند، همان محبتی که جامعه بشری در قحطی آن گرفتار آمده است. این نظام معیار، جهت اساسی و روش تحقق حیات طیبه را در همه مراتب و ابعاد زندگی که در عناصر تشکیل دهنده اجتماع اربعین حاضر و ظاهر است با عنصر تقوا وجه تمایز اساسی حیات طیبه از زندگی غیردینی یا همان سکولار رایج محسوب میشود که نقطه اوج و حقیقت آن در جامعه جهانی مهدوی محقق میشود. دانش آموزان و دانشجویان در این مدرسه تربیتی اربعین می تواند کارگاههای ایثار و استقامت خود را تشکیل داده و دستاورهای تمدنی آن را برای جوانان جهان صادر کنند.
هنر اجتماع ساز و اتحاد آفرین اربعین
با تأکید بر اینکه اجتماع آرمانی و اتحاد اسلامی در اربعین حسینی جامعه مهدوی را از ذهن مستور به عین مشهود می آورد و از صورت رئالیسم آن نزد برخی متفکرین متعجب پرده برداری کرده و پاسخ مستوفی برای کسانی دارد که برخی از منابع دینی را ایدئولوژیک و محدود می یابند، متقاضیان و نیز مطالبان زیارت اربعین حسینی تقوای عملی یا همان خویشتن بانی رفتاری را برای جامعه مهدوی به نمایش میگذارند و در ادامه آن جشن اخلاق ملکوتی که داروی درمان انحر افات مدرن بشر است را بر پا میکنند. این اجتماع مقدماتی جامعه مهدوی پاسخی برای نظام سکولار داشته و دارد و آن این است که دین حقیقی طبقهساز و نژادی نمی تواند باشد، بلکه چشم اندازی دارد که احسان و عدالت در نظام آموزشی مهدوی را از آرمان و آمال به افعال و رفتار رسانیده آورده و از همین رو از سراسر جهان در این مدرسه فطرت از هر نژاد و ملتی با پای دل در این دمکراسی مهرورزی شرکت کرده و زحمات سخت آن را بر جان خود خریدارند.
اربعین و صفت عین الهی آن
«هَوَّنَ عَلَیَّ ما نَزَلَ بی أَنَّهُ بِعَیْنِ اللّهِ»؛
(این مصیبت بر من آسان است، چرا که در محضر خداست.)بحارالانوارج۴۵؛ص۴۶
در کربلا معلی مصائب حضرت حسین علیه السلام به چند سطح تقسیم می گردد؛ یک سطح مصائب فقط در وسعت ظرف معصومین علیهم السلام قابل درک و دریافت است و سطحی هم در وسعت اهل سلوک و شاگردان مقرب معصومین می باشد و آن چه باقی می ماند بر می گردد به نوع ارتباطات افراد با سبک زندگی اهل بیت علیهم السلام که متناسب می گردد؛ حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام در ترسیم تابلو توحید کربلا و تحلیل عقلی آن فرموده اند آنچه مصائب را برای من سهل و ساده کرده نظاره خداوند منان و انتخاب دیدگان من از سوی ایشان می باشد که مصیبت های غیر قابل وصف را تحمل پذیر می کند و این درس کربلای کبیر است برای بشریت که با چشم خدا بین همه آفرینش جهان هستی حتی زیر سم ستوران رفتن هم زیبا و دلنشین و همچنین بدون خطا و خبط می شود.